Om twee uur stipt trapt de officieuze hoofdact van de dag af voor Velvet. Bettie Serveert doet een akoestische sessie en heeft derhalve het grootste deel van de band thuis gelaten. Alleen Carol van Dyk en Peter Visser spelen, Herman Bunskoeke staat wel langs de lijn. Deze opstelling zorgt voor opvallende overeenkomsten met dat andere project van Van Dyk en Visser, Me & Stupid. Bettie is duidelijk dé publiekstrekker vandaag, getuige het enorme aantal mensen dat is komen kijken. De overige winkelende mensen lopen met een vragende blik in hun ogen langs. Wie zijn dit? Dat moet een vreemde gewaarwording zijn voor de populaire band. “Het is inderdaad wat anders dan we gewend zijn,” zegt Visser later. De band heeft een druk programma vandaag: “Nu nog het halve land door naar Amersfoort. Maar het is een goed initiatief!” Er komt weinig recent werk voorbij: alleen ‘Semaphore’ en de titeltrack van het eerder genoemde ‘Me & Stupid’. De nummers van Bettie lenen zich opvallend goed voor een klein, intiem optreden in een winkelstraat. Goed geprogrammeerd door Velvet.

Amatorski uit Gent stond in Tunesville gelijk met Bettie Serveert geprogrammeerd, maar is veel te laat. Gelukkig maar. De vier verlegen Belgen spelen ambientachtige lo-fi in de stijl van Portishead. De twee synthesizers, twee gitaren en het halve drumstel passen nauwelijks op de twee vierkante meter die Tunesville beschikbaar heeft. Eigenaar Gert-Jan: “Het is inderdaad wat aanpoten, maar tot nu toe gaat het prima.” Als hij later Amatorski aankondigt, staat ook de rest van de winkel flink vol. De muziek is breekbaar en subtiel, en de band slaagt er wonderwel in om dit overdag, in een winkel met slecht geluid, ook zo te laten. Als dan ook nog eens de zon binnenvalt, zorgt dat voor een trippy ervaring, mede dankzij de sfeervolle vocalen van Inne Eysermans, type schattig hippiemeisje met wollen vestje. Cover 'The Forest' van The Cure wordt eveneens knap gebracht. Deze band bereikte vorig jaar de finale van de Humo Rock Rally, en hopelijk gaan we ook aan deze kant van de grens snel meer van ze horen.

De dj-set van Kraak & Smaak is de tegenvaller van de dag. Het trio heeft het ongetwijfeld druk en derhalve is vandaag alleen producer Wim Plug naar Breda gekomen voor, inderdaad, een dj-set. In praktijk betekent dat dat Plug even de draaitafels van de Pim Pam Pettes (die de rest van de dag in Velvet de muzikale intermezzo's verzorgt) overneemt om wat nummers van Kraak & Smaak aan elkaar te draaien. Leuk, maar Plug heeft er zelf duidelijk weinig zin in en daarom is de toegevoegde waarde van de set boven, eh, één van de cd's van Kraak & Smaak opzetten, minimaal. Jammer, maar misschien viel er ook niet veel meer te maken van een dj-set in een drukke winkel.

Tegen half zes is het dan tijd voor het allerlaatste optreden van Record Store Day in Breda. Roy Santiago is een singer-songwriter uit Nijmegen die grossiert in het spelen van mooie, kleine, lo-fi liedjes, zoals eerder deze maand te horen was in Mezz Café. Hij en zijn twee begeleiders op gitaar en bas hebben er vandaag al optredens in Nijmegen en Arnhem opzitten, en dat is te horen. Ondanks de ongebruikelijke opstelling met drie bandleden in plaats van zes en Santiago zelf op de drums, verloopt het optreden vlot. De nummers zijn vrolijk en worden keer op keer op uitermate grappige wijze geïntroduceerd door de charmante frontman, en nog één maal wordt er een opstoppinkje veroorzaakt in de Korte Brugstraat. Santiago is eveneens niet te beroerd om een paar keer te benadrukken wat ook alweer het idee achter deze dag is. Hilariteit alom als bij het laatste nummer van de set een oude vrouw in een elektrisch karretje zich een weg door het publiek naar voren baant, de bandleden eens aandachtig bekijkt, om vervolgens geld in de openstaande gitaarkoffer te gooien. Een mooie symbolische afsluiter op een mooie dag, die bewijst dat het charme van de platenzaak nog lang niet verloren is aan het internet. Het is tegen sluitingstijd, en de stad loopt leeg. Tot volgend jaar!
 
Gezien: Record Store Day, Breda. Zaterdag 16 april 2011.

Fotograaf Martijn Stadhouders pakte vlak voor het eerste optreden en tegen sluitingstijd de optredens van Bredanaars Andre Kuipers en Joris Dee door zijn lens mee. Deel één ook gelezen?