Winterse temperaturen zowel binnen als buiten. De verwarming krijgt de theaterzaal van de Boulevard niet verwarmd met als gevolg dat de jassen om de schouders van het aanwezige publiek blijven hangen. Ze zijn gekomen voor ‘’O A Nuclear Winter’s Day II’, een avond vol ambient, ritual noise, electro en industrial metal wederom georganiseerd door de Rebellenclub. Spijtig genoeg voor de laatste keer, maar het eindigt in ieder geval met een klapper van formaat in de vorm van Deadcell. Meer over het hoe en waarom in de afsluitende alinea van dit verslag. Eerst laten we het gebodene op muzikaal gebied maar eens de revue passeren.

Het spits wordt op deze avond afgebeten door Mental Plastic Body Filler. We krijgen wat minder soundscapes dan voorgaande malen dat 3VOOR12/Breda present was bij een optreden van dit Bredase industrial/experimental/ambient/gothic collectief. Het is wat meer beats-geörienteerd en de ijle vocalen zijn voor mijn gevoel ook prominenter aanwezig. Morphine’s Sister vormt als altijd weer het visuele middelpunt. Dit keer gehuld in netkousen en lakkleding met de zweep in de hand. Dr. Vo heeft assistentie achter de apparatuur. Het wordt zelfs een kwartet als George, organisator van de avond en drijvende kracht achter de Rebellenclub, het podium betreedt en vol overgave en bij herhaling verklaart een vuistneuker te zijn.

De zelfverklaarde vuistneuker beklimt vervolgens het podium met zijn eigen artistieke uitlaatklep Kristus Kut. Kristus Kut geeft geen optreden, maar voert een ritueel op. Inspiratie komt uit de hoek van onder andere voodoo, maar ook de rituele seks magie. Zeker de podiumact die invloeden verraadt van onderwerping en bondage, geeft hier blijk van. Dit deel van de show wordt verzorgd door twee dames die van achterin de zaal naar het podium komen schrijden. Eén is gehuld in witte kleden, gezicht en handen bedekt. De tweede dame is wat verleidelijker gekleed en gebonden. Het spel wat ze opvoeren op het podium bereikt een climax wanneer de inmiddels niet meer geblinddoekte dame enkele naalden door de huid van de arm van haar onderworpen tegenspeelster prikt. De muzikale omlijsting is het best te vatten onder de noemer ritual noise.  Een basgitaar en bamboestokken worden door LSB met bezemstelen bewerkt en Dr. Vo van Mental Plastic body Filler bespeelt de trom. De muziek staat echter geheel in dienst van het opgevoerde ritueel wat uiteraard alle aandacht opeist. Kristus Kut is niet voor tere zieltjes en neemt, samen met Mental Plastic Body Filler, een unieke plek in het Bredase muziekwereldje.

Het uit Genève afkomstige BAK XIII tapt uit een geheel ander vaatje. Electro met zowel duidelijke hedendaagse als jaren 80’-invloeden. Een concept wat ze zelf ‘retrofuturism’ noemen. Sinds 2003 hebben de Zwitsers twee albums en een maxi uitgebracht en het derde album zal later dit jaar het levenslicht zien. Gespeeld hebben ze met onder andere Front 242 en Das Ich en al snel is duidelijk dat BAKXIII een heel sterke live band is. Harde electrobeats worden gemengd met een stevig gitaargeluid en het resultaat is uiterst dansbaar. De videosequences en de maniakale podiumpresentatie van zanger DDDMix maken het geheel af.

De stap naar de industrial metal van Haeckeflosse is niet zo groot. Het tempo is een stuk sneller en het gitaargeweld is een stuk heavier. Dat gecombineerd met keiharde samples heeft een weinig heilzame werking op de trommelvliezen, maar da‘s ook niet de intentie van deze Brabantse band. Het eigen geluid wordt gevormd door een volstrekt gebrek aan kennis wat betref de conventionele manier van het gebruiken van samplers, sequencers en computers gecombineerd met een algehele aversie voor gangbare conventies. De punk-invloeden die de heren als bagage meegenomen hebben uit eerdere activiteiten zijn ook nog steeds te horen in de muziek, te weten snel, hard en bruut.

De afsluiter van de avond is er één die er wezen mag. Deadcell uit Eindhoven heeft inmiddels een meer dan behoorlijke reputatie opgebouwd binnen de internationale industrial-/metalscene. Het is zelfs verreweg de bekendste band van Nederlandse bodem in het genre. Afgelopen november was de release van het derde album ´Black Rooster´ en dat is meer dan positief ontvangen. Een eer die ´The Massacre´ (2006) en ´State Of Fear´ (2008) trouwens ook al ten deel viel. Sinds 2006 doorkruist Deadcell Europa met een extravagante show en het is met afstand de grootste naam die de Rebellenclub op een Bredaas podium heeft gekregen, sinds 3VOOR12/Breda hun activiteiten covert. Niet de hele band is present. VJ en backing vocalist Therion69 zien we niet op het podium, maar dat doet aan het geluid van Deadcell niets af. Qua geluid moet je denken aan namen als Ministry, KMFDM en Laibach. De projecties op de achtergrond zien er hoe dan ook puik uit. Net als de teksten van Daedcell bevatten ze socio-politieke boodschappen van kritiek op de maatschappij. Waar de Urgence Disk Records-stalgenoten van BAK XIII ruim de tijd voor hun set neemt, speelt  de sluitingstijd van 02.00 uur Deadcell parten. De set duurt bij lange niet lang genoeg en dat doet de band geen recht. Dat is de enige negatieve noot die te melden valt over Deadcell en dat geldt eigenlijk ook voor de hele avond.

Als voetnoot bij dit verslag even de aandacht voor het volgende. De Rebellenclub heeft de afgelopen jaren acts naar Electron en andere lokale podia gebracht die anders mogelijk nooit in Breda te zien zouden zijn geweest. Het mocht dan niet altijd genoeg mensen op de been brengen om uit de kosten te komen, maar George Mensink ging er toch staag mee door. Electron was het podium dat het vaakst een plek bood voor zijn activiteiten maar dat is door de wisseling van de wacht een geheel andere koers gaan varen. Of dat een zegen of een vloek is, zal de toekomst uit moeten wijzen, maar als (muziek)podium lijkt haar rol volledig uitgespeeld. Electron bood een podium voor de muzikale activiteiten van Watt’s Up (Marijke Hooghwinkel) en Curfew, het samenwerkingsverband tussen IDFX en Vanuit Bed (Sabine Bolk en Koen de Wit). Het is de hoop dat andere locaties zich voor hen aan zullen dienen. De Rebellenclub zal haar heil echter buiten de stadsgrenzen gaan zoeken. We zullen er in het vervolg voor naar Rotterdam (Exit) af moeten reizen, alwaar 27 februari aanstaande de eerste gelegenheid zich hiervoor aan zal dienen.  Een eigenzinnig en uniek initiatief gaat daarmee voor Breda verloren en deze niche zie ik niet zo snel opgevuld worden. Kortom, een verarming voor de muziekscene in Breda...

Gezien: De Rebellenclub: On A Nuclear Winters Day II met Mental Plastic Body Filler, Kristus Kut, BAK XIII, Haeckeflosse en Deadcell. De Boulevard, vrijdag 8 januari 2010.