Hunting The Robot winnaar Popsport 2009

Publieksprijs en beste song voor Izonix

Tekst: Ivo Koenen, Auke de Vries foto’s: Martijn Stadhouders ,

Op een zonnige zondagmiddag stonden zes jonge getalenteerde bands op het podium van Mezz. Dat er iets te behalen viel, was van de gezichten af te lezen. De titel 'Winnaar Popsport 2009' als inzet en zoals te zien bij de winnaar van 2008, 'Johnny Stardust', zou deze prijs de betreffende band geen windeieren leggen.

Publieksprijs en beste song voor Izonix

Op een zonnige zondagmiddag stonden zes jonge getalenteerde bands op het podium van Mezz. Dat er iets te behalen viel, was van de gezichten af te lezen. De titel 'Winnaar Popsport 2009' als inzet en zoals te zien bij de winnaar van 2008, 'Johnny Stardust', zou deze prijs de betreffende band geen windeieren leggen.

De ondankbare taak om het geheel te openen is aan Stuffed Animal overgelaten. Uit Maastricht overgekomen met de beste bedoelingen, desondanks weinig overtuigend wegens de herkenning die bij zowat elk eigen nummer insluipt. Goedkope Chili Peppers-ripoffs of toch een eigen geluid, dat is de vraag die de minuten na het optreden het meeste blijft hangen. Het mag gezegd: het publiek hebben de heren mee, ook na een lading opengereten knuffels die als een waar slagveld op de grond overblijven. Over het publiek gesproken: een aantal trouwe aanhangers nam zelfs de moeite verkleed als ‘stuffed animal’ te verschijnen.

Kids Never Lie
maakt bij opkomst al een goede indruk. Met kekke glimmende vestjes en grappige dansjes op elektronische beats. Even lijkt er van live-band geen sprake en zouden de heren niet onderdoen voor semi-liveacts a la de Jeugd Van Tegenwoordig waarbij enkel de synths live zijn. Gelukkig kruipt de drummer later achter een elektronische drumkit en pakken de anderen respectievelijk bass en gitaar. 'Gute party, keine Stresse' is het motto van Kids Never Lie. De bedoelingen zijn ook weer goed, maar de songs nog niet. Er wordt ernstig een kop en staart en herkenbare refreintjes gemist, desondanks kan dit met een aantal jaren ervaring een zekerheidje voor de lokale festivals worden.

Na Kids Never Lie volgt de enige volledig instrumentale band van de finale: Capital Sentimental. Vijf langharige muzikanten met een duidelijk hoorbare interesse voor alles wat bij the Mars Volta of The Arcade Fire geproduceerd wordt. De ingezette intro heeft een averechts effect, veel publiek laat het nog afweten en rookt liever een sigaretje in de zon dan de Tool-eske gitaarpartijen aan te horen. Wanneer de band wat verder in het optreden ‘Counterclockwise Turning Mushrooms’ speelt is het niet langer punt van twist, dit is een kandidaat-winnaar. Het geschreeuw van de saxofonist in datzelfde nummer mag achterwege gelaten worden overigens. Al met al, over de structuren is goed nagedacht, deze band heeft weinig moeite om het Popsportniveau binnen afzienbare tijd te ontgroeien.

Tegen de tijd dat Izonix het podium betrad, sloeg bij het publiek de honger toe. De rij bij Frituur Christ stond tot bijna op de weg. Die mensen hebben een solide band, waarin de hammond een glansrol vervulde, gemist. Zanger/bassist Stefan Janssen doet wat slungelig aan, maar het geheel staat als een huis, strak en met enkele goede songs. De band heeft de geboden workshops zichtbaar tot zich genomen, wat resulteert in een gemeend applaus van het hongerige overgebleven publiek, dat speciaal met de bestelde bus vanuit Limburg is gekomen.

Wie geen bus nodig hebben is Hunting The Robot en aanhang uit Eindhoven. De band, met als blikvanger de 12-jarige drummer Lloyd Usidame, is qua sound gebaseerd op de sfeervolle kanten van Bloc Party, vermengd met uiteenlopende andere invloeden. Het aanstekelijke ‘Note To Jane’ oogst veel applaus en lof, wat de band naast Capital Sentimental brengt in de strijd om de titel ‘winnaar Popsport 2009’. Hoewel de zang niet altijd even zuiver en toonvast is, is de muziek erg pakkend. Zanger (en broer) Elvin Usidame blijkt ook ritmisch sterk te zijn en soleert een stuk met zijn broerlief samen. Met de juiste begeleiding gaan deze jongens ver komen.

De afsluitende finalist is Mindtrick dat een thuiswedstrijd speelt, aangezien de band dit jaar een abonnement heeft op optredens in Mezz. De groei van de band zit vooral in het visuele aspect, waarbij de casualshirts zijn ingeruild voor witte bloesjes en een degelijk colbert. Muzikaal begint de band prima, echter is duidelijk dat de band weinig ervaring heeft met het spelen van dit soort finales en de juiste songkeuze. Dit wordt bevestigd wanneer de intro van een nieuw nummer volledig de mist in gaat, ten faveure van in voldoende mate op voorraad zijnde ‘oude’ tracks. De nummers die Breda kan meezingen, komen dus niet voorbij en dit kan de band net die paar stemmen kosten om de publieksprijs te winnen.

Johnny Stardust is de logische keuze om tijdens het juryoverleg te spelen. De winnaars van PopSport 2008 laten zien in een jaar tijd een enorme groei te hebben doorgemaakt, iets dat ook de jury van B-Stage niet ontgaan is. Met hun typische britpop liedjes, vol met cleane gitaarakkoorden laten zij het nog overgebleven publiek zien tot welke hoogte muzikanten kunnen groeien met de hulp van het PopSport traject. Hun aanstekelijkste twee liedjes 'Closing Time'en 'Blue Doesn't Fit You' komen ook voorbij en de laatste dragen ze op aan de zanger van Kids Never Lie.

De uiteindelijke winst is voor Hunting The Robot, waarbij Izonix de prijzen voor de beste song én de publieksprijs mee naar Limburg mag nemen. Daar valt weinig op af te dingen, gezien de personele wisselingen in de jonge band, die aan het traject begon als Stereo Sunburst. Enige concurrentie van Capital Sentimental ten spijt is Hunting The Robot het meest gegroeid in de afgelopen periode, aldus de jury.

Gezien: Finale Popsport 2009. Mezz, zondag 10 mei 2009.