Je kunt je bij de rockband Brother Firetribe uit Finland vanavond veel dingen afvragen. Hebben we hier te maken met de reünietoernee van een band die in 1984 een one hit wonder was? Lijkt hun muziek niet heel veel op die van Europe, maar misschien net iets minder aaibaar? En wat bezielt een serieuze metalband als Pain om deze band als voorprogramma te vragen voor hun Europese toer? Allemaal terechte vragen en toch is Brother Firetribe een passende act om de Staalzucht-avond in Mezz te openen. De mannen kiezen juist expliciet voor jaren tachtig hardrock en metal die veel weg heeft van hun voorbeelden Van Halen. Ze doen dat met een groot enthousiasme en maken onderling veel geintjes op het podium. Het publiek gunt het ze en gaat lekker mee met de nostalgische, melodieuze zang en het achterhaalde rockgeluid met de onvermijdelijke synthesizer.

Pain uit Zweden is een projectband van Peter Tägtgren, oprichter van de in metalkringen zeer bekende band Hipocrisy. Voor dit voorlopig enige optreden in Nederland en de Europese toer heeft hij natuurlijk wel een band nodig om live te kunnen spelen, waarbij de nadruk ligt op vooral nummers van de nieuwe plaat ‘Cynic Paradise’ en bij het publiek bekende oudere songs. Tägtgren zingt het publiek, met opvallend veel metalmeisjes, vanachter een gordijn van zwarte haren toe. Zijn stem klinkt live wat rauwer dan op cd en dat past uitstekend bij de metal van Pain. Ook de gitarist en bassist doen mee met vergelijkbare poses en de nodige dreigende tweede stemmen.

Pain verbindt bij dit concert gefabriceerde ondersteunende geluiden als symfonische synthesizers, techno en zelfs violen via een laptop met donderende metal. De variatie die Tägtgren bewust wil aanbrengen, houdt het optreden boeiend. Net als de projecties die ook op de grote Mezz-schermen worden afgebeeld, steeds meer betekenis krijgen. Van statische ‘albumhoesplaatjes’ tot videoclips. De band bouwt van hun nummers minutenlange metaltrips die dus steeds net iets anders klinken. Al is het niet altijd even boeiend omdat de refreinen vaak zeer herhalend en simpel zijn. Wel goed gestructureerd, zoals industrial metal behoort te zijn. 

De interactie met het publiek is aardig, zanger/gitarist Tägtgren vindt het tof om in Breda voor een volle Mezz te staan. Zijn verdere opmerkingen ontstijgen het niveau van de tekst op zijn t-shirt ‘Proud to be a manwhore’ nauwelijks, het zal de fans worst zijn. Het publiek krijgt wat het wil en kijkt geboeid toe. Met meer en meer headbangers vlak voor het podium, een groepje jonge enthousiaste fans start zelfs een kleine pit bij ‘I Don’t Care’. Tijdens de eerste toegift geeft Pain het publiek waar het om roept: ‘Shut Your Mouth’ en nog wat nummers waarna de show gedaan lijkt. Maar nee, ze komen nogmaals terug. Met ‘Have A Drink On Me’ en  ‘Bye, Bye, Die, Die’ maken ze aan het eind van de tweede toegift enaan de show. Deze avond Staalzucht heeft met Pain weer een uniek optreden naar Mezz gehaald.

Staalzucht: Brother Firetribe en Pain. Gezien: Mezz 6 februari 2009.