The Veils in Mezz: een harde “nux” om te kraken

Tekst: Frank Zijlmans Foto's: Paul Elzerman, ,

The Veils in Mezz, een lang verwacht optreden van een band die in 2004 met The Runaway Found een schitterend debuut album uitbracht. In 2006 gevolgd door de meer dan waardige opvolger Nux Vomica. Was de eerste een echt groepsalbum, de opvolger was een soloproject van Finn Andrews. Dit bleek ook tijdens het optreden in Mezz.

The Veils in Mezz, een lang verwacht optreden van een band die in 2004 met The Runaway Found een schitterend debuut album uitbracht. In 2006 gevolgd door de meer dan waardige opvolger Nux Vomica. Was de eerste een echt groepsalbum, de opvolger was een soloproject van Finn Andrews. Dit bleek ook tijdens het optreden in Mezz op woensdag 2 mei. Alles draait om Finn Andrews, hij is The Veils. Ondersteund door zijn begeleidingsband kostte het hem enige moeite om het concert op gang te brengen en om de koperen pinda te kraken. De eerste vier nummers waaronder "A Birthday Present" en "The Tide That Left And Never Came Back" werden aarzelend en niet echt overtuigend uitgevoerd. Vooral de nummers van Nux Vomica misten de orkestratie die ze op het album wel mee kregen met als resultaat een kille en kale uitvoering van de songs. Finn Andrews blijft echter een podium persoonlijkheid met een stem die zweeft van Nick Cave via Morissey en Tom Waits naar Chris Isaak. Zijn teksten zijn melodramatisch en passen uitstekend bij zijn persoon en uitstraling. Vanaf "Advice For Mothers To Be", het hitje van The Veils, kreeg het concert een wending en Andrews meer grip op zijn band en zijn songs. Het publiek merkte dit en reageerde enthousiast. Omdat Liam Gerrard, de toetsenist, jarig was werd hem een oer-Hollands "lang zal hij leven" toegezongen. Als verjaardagscadeau werd het enige nieuwe nummer van de avond gespeeld. Een voortzetting op nummers zoals die krachtig aanwezig zijn op Nux Vomica. Dat Andrews niet alleen beinvloed is door zijn vader, Barry Andrews van XTC en Shriekback, bleek uit zijn aankondiging van "the best American song ever". Het nummer dat vertolkt werd bleek "State Trooper" van Bruce Springsteen te zijn. De zaal was overtuigd en na een korte, slecht verstaanbare, uitleg over zijn songs werd het laatste nummer "Not Yet" ingezet. De toegift, Andrews zonder jasje maar nog steeds met hoed, bracht onder andere een zeer gedreven uitvoering van "The Valleys Of New Orleans". Dat de tweede toegift eindigde met een rock&roll cliché van omvergegooide microfoons mocht de pret niet drukken. De "nux pinda" was gekraakt. Breda kon afscheid nemen van een van de beste acts uit haar podiumgeschiedenis. The Veils, gezien Mezz, 2 mei 2007