Aanstaande zondag staat het programma van de Tolhuistuin in het teken van oude protestliederen gezongen door jonge artiesten. Onder andere de Amsterdamse Blaxtar, Anne Soldaat en Smiley zingen nummers die voor hen van grote betekenis zijn en doen dit onder leiding van de Wake-Up band.

De traditie van liedjes met een boodschap is dan vooral geboren en gerijpt in de naoorlogse jaren zestig, de noodzaak om macht en invloed via kunst uit te oefenen is in de laatste paar jaar wellicht wel groter dan ooit. Bezuinigingen, financiële crises, segregatie, terreur: waar is het engagement van de popwereld in al deze kwesties?

In een uitgebreid artikel op 3VOOR12 NL wordt die urgentie in een compleet verhaal met historisch perspectief beschreven. "Het zijn voornamelijk de productiehuizen, poppodia en festivals die de barricade op gaan", aldus schrijver Atze de Vrieze. Over het feit dat er vandaag de dag nog maar weinig popartiesten zijn die een politiek standpunt innemen is ook de Tolhuistuin het eens. Met Wake Up wil de organisatie een statement maken en laten zien hoe mooi verzet kan zijn en hoe nodig het vandaag de dag weer is. 

Een greep uit het programma -Blaxtar zingt Zwart Wit van Frank Boeijen, Mattanja Joy Bradley zingt Masters of War van Bob Dylan, Anne Soldaat zingt People Get Ready van Curtis Mayfield en Rina Mushonga zingt Redemption Song van Bob Marley- toont de diversiteit van het protestlied. Allen worden begeleid door de WAKE UP! Band o.l.v. Furlan Felter.

Impressie van Wake Up! en de artiesten (film: door Hesdy Lonwijk, Untold Stories)

Blaxtar over Wake Up!: “In elke oorlog is verzet, maar niet elk verzet heeft noodzakelijk een oorlog. Er zijn zoveel kleine, dagelijkse oorlogjes die uitgevochten worden. Dan gaat het over een vingerafdruk in je paspoort of is het Youp van het Hek die het opneemt tegen de klantenserviceterreur van T-Mobile. Van verzet wordt je alleen maar sterker, denk ik: what doesn’t kill you, makes you stronger".

Te zien: Wake Up!, Tolhuistuin Amsterdam Noord, 21 augustus 2011