Brand maar los. Welke plaat drop je eigenlijk altijd wel?
Where's Jason's K van Syclops gebruik ik heel vaak in dj-sets. Syclops is een alter-ego van Maurice Fulton, een beetje een gekke disco-dude, heb ik gehoord. Toen ik deze plaat voor het eerst hoorde, werd ik helemaal gek en nu is het wel een soort 'secret weapon' van me. Het is bizar hoe de basslijn in het drumritme valt, echt machinale funk. De solo in deze plaat is ook niet te doen. Hoe is die in hemelsnaam gemaakt? Ik weet het echt niet. Deze plaat laat ik over twintig jaar aan mijn kinderen horen: "Hier ging papa hard op."
Elias Mazian serveert A Tribe Called Quest, Logic en Sound Stream's Makin' Love
Doorgewinterd muziekliefhebber Mazian druk in de weer met debuut-EP
Op de middelbare school richtte hij zich voor zijn profielwerkstuk op jazzmuziek tussen 1918 en 1968 en als driejarige keek hij al naar shows van Michael Jackson op de BBC. Niet bepaald standaard. We hebben het over dj/producer Elias Mazian, die voornamelijk opgroeide met hiphop en soul. De doorgewinterde muziekliefhebber aan het woord over de housescene in Amsterdam, zijn eerste EP en zijn bijna maniakale liefde voor superhero Jackson. Wat zijn eigenlijk de favoriete platen van Elias?
Welke plaat die je op een feest hoorde, is je bijgebleven?
Een plaat die ik ook hier in de kast heb liggen. Ik weet nog als de dag van gisteren dat Melon Makin' Love van Sound Stream op Lowlands 2009 erin knalde. De hele tent steeg even op. Het nummer is zo simpel, maar prachtig organisch. Ik krijg er nooit genoeg van. Ook met het BPM iets omhoog geschroefd, klinkt 'ie tof.
Doe er nog eentje om het af te leren?
Dan kies ik voor een garage houseplaat die ik al drie jaar draai in bijna al mijn sets. Het is de hard-dub versie van Logic's Blues For You. Alles wat een housetrack moet hebben, zit hierin. Ik hou van stoer en dit is voor mij echt een voorbeeld van een stoer nummer. Tom Trago is er overigens ook gek van. Omdat we allebei house zijn gaan maken vanuit een hiphopachtergrond, hebben wij een klik. Platen moeten 'rough' en 'sleazy' zijn in onze ogen.
Heb je iets met techno?
Ik hou wel van techno, maar vooral van Detroit en dub-techno. Dit laatste ontdekte ik een jaar geleden bij Breakfast Club en die diepe ritmes pakten me. Ik draai niet veel techno, maar de keren dat ik in de Berghain was, betoverden mij compleet. Bijna de helft van alle gasten van Barre Tijden, met wie ik hecht ben, zijn begonnen in de techno. Bert (Burt Control) en Jan Zuilhof (Continious Space Time) draaiden vroeger 135 BPM. Gas erop dus. Het lijkt me vet om met een paar van die jongens eens een stoere technoset te draaien.
Koop je veel platen?
Nog steeds wel met enige regelmaat, maar vroeger was ik hier fanatieker in. Ik wil wel weer meer platen gaan kopen, maar geld hè?! Ik heb een aantal jaren geleden, toen ik nog hiphop draaide, veel mooie platen verzameld.
Hoe zit het met die hiphopperiode?
Hiphop is mijn eerste liefde en juist daardoor heb ik veel soul, funk, disco, rare-groove en vage folkmuziek ontdekt. Ik begon met zwarte muziek en over hiphop raak ik nooit uitgesproken. Alles wat maar gesampled werd, ging ik uitzoeken. Ik ontwikkelde mezelf vanuit de hiphop naar andere genres en mijn profielwerkstuk op de middelbare school ging over de geschiedenis van jazz-muziek. Ik heb een half jaar lang alle muziek geluisterd die is verschenen tussen 1918 en 1968. Als ik iets echt tof vind, dan stort ik me er ook volledig op. Ik heb een soort hyperfocus.
Vind je het lekker om er momenteel nog een baantje naast te hebben?
Nee, niet echt. Niets ten nadele van mijn huidige werkgever. Aan de andere kant is de housescene zo'n bubbel, dat je jezelf er ook makkelijk in verliezen. Zeker als je het niet meer enkel en alleen over de muziek gaat. Ik zou het liefst elke dag met muziek bezig zijn en ik geloof dat het op den duur mogelijk is, maar nu in ieder geval nog niet. De laatste tijd gaat het echter supergoed en ik heb me inmiddels omringd met mensen die me helpen en inspireren. Ik ben nu vooral druk bezig met een eigen studio.
Groeide je op met veel muziek om je heen?
Ik groeide op met muziek van Michael Jackson, die al van jongs af aan mijn held is. Ik weet nog goed dat ik alle platen van hem cadeau kreeg van mijn tante. Hij is de reden dat ik muziek maak. Een echte superhero. Dansen, zingen, produceren en schrijven; het was het totaalplaatje dat klopte. Zijn dood kwam wel hard aan, want hij was onderdeel van mijn jeugd. Het eerste muzikale moment dat ik me kan herinneren was iets van hem, toen ik drie jaar was. The Dangerous Tour werd live uitgezonden op de BBC.
Ben je veel met het verleden bezig?
Als je het verleden snapt, kun je de toekomst beter benaderen. Tenminste, dat denk ik. Zeker als dj. Als je weet waar muziek vandaan komt, dan weet je beter waar het heen gaat. Ik merk dat niet zo veel jongens van mijn leeftijd dat hebben. Die draaien wat er nu aan deep house uit wordt gebracht en hebben weinig hang naar vroeger. Ik geloof in een stevig fundament. Ik ben nu, als het ware, een huis aan het bouwen en dan is het goed om te weten wat zich in de kelder afspeelt.
Je weet al precies wat je wilt, hè?
Nee, niet precies, maar de passie overleeft altijd. Dit hele muziekding voelt als een blijvertje. In tijden dat het minder goed met me ging, was muziek luisteren en maken het enige wat ik wilde doen. Ik ben er dankbaar voor dat ik het daadwerkelijk kan doen. Op redelijk jonge leeftijd weet ik nu al wat ik wil. Dat geeft een veilig gevoel. Ik moet dit doen, dat kan niet anders. Tot mijn achttiende ging ik bijna nooit uit en zat ik alleen maar op mijn zolderkamertje in Amersfoort. Ik was enkel bezig met muziek en daar best alleen in, al deed het mij wel goed. Langzaamaan heb ik mijn weg gevonden. Ik ging van alles uitzoeken en dingen volgen uit Amsterdam. Ik kwam erachter dat daar dj's waren die A Tribe Called Quest draaiden en dat er ook nog enthousiast publiek voor was. Ik kon het mij bijna niet voorstellen.
Hoe is het met de Elias die klassiek piano speelde?
Die is er even niet meer en dat vind ik ergens wel jammer. Ik heb twee jaar lang klassiek piano gespeeld en dat ging echt goed. Ik was negentien, leerde snel en had soepele vingers. Ik speelde onder andere stukken van Beethoven en Mozart. Toen ik ging studeren, kwam in de fase dat ik het leven meer en meer ging ontdekken. Ik ben toen gestopt, maar wil het graag weer oppakken.
Waar heb je leren draaien?
In een buurthuis in Amersfoort, ergens in een achterbuurt. Daar waren een Vestax-mixer en twee CDJ 800's. Mijn eerste vriendinnetje zei een keer tijdens een avond stappen daar: "Je staat zo te zeiken, ga lekker zelf draaien dan." Toen we terugkwamen van vakantie brandde ik een paar cd's en ging ik voor het eerst draaien. Vooral electro en Boys Noize. Op Youtube had ik allerlei tutorials bekeken over wat ik moest doen. Ik had trillende zweethandjes, maar heb heerlijk staan rammen.
Wanneer ben je richting housemuziek gegaan?
Ongeveer twee jaar geleden, toen ik verhuisde naar Amsterdam. Tijdens de minimal-tijd kon ik als hiphop-jongen geen aansluiting vinden met dat geluid en ik kocht bij Rush Hour destijds platen van bijvoorbeeld Moodymann. Ik ontdekte dat zwarte gasten dat soort vette shit hadden gemaakt. Langzaam maar zeker ging ik meer en meer die kant op. In 2011, net voor ik verhuisde, speelde ik op het Into The Woods festival een house-set. Dat was een groot succes. Het is een soort virus gebleken dat me te pakken heeft.
Waar wil je nog graag draaien?
Club Trouw is mijn eerstvolgende droom en de Panoramabar in Berlijn is mijn allergrootste droom. Trouw vind ik de beste club in Amsterdam en ik hoop dat het er snel een keer van komt. Goed geluid, hele brede programmering, het is eigenlijk altijd raak daar. In de Panoramabar ben ik twee ochtenden geweest en alles wat house is, is daar. Wil je techno, dan ga je naar beneden. Alles klopt en iedereen is er om te feesten. Het is uit je dak gaan op een ander level. Je wilt jezelf soms stevig knijpen of het allemaal wel echt gebeurt. Heel bijzonder, maar laat ik eerst zelf maar muziek uit gaan brengen...
Gaat het de goede kant op met je eerste EP?
Ja, dat gaat lekker. Hij komt eraan, maar ik durf nog geen precieze datum te geven. Ik krijg wel steeds meer aanvragen binnen. De EP wordt lekker housy met veel hiphop-elementen. Ik kan geen standaard house maken. Als ik dat probeer, komt automatisch die 'b-boy vibe' om de hoek kijken. De platen worden in ieder geval warm en lekker soulful. Sommige samples ga ik helaas niet gecleared krijgen, maar daar verzin ik nog wel wat op.
Zijn er ook dingen die je iets minder bevallen aan de scene?
Ja, het haantjesgedrag van sommigen bijvoorbeeld. Eigenlijk is de dj-scene een soort huiskamer met een hele chille bank en heel veel lekker eten. Helemaal top, maar er passen maar een bepaald aantal mensen in de kamer. Elk weekeinde wil toch weer iedereen erin en dat zorgt voor onenigheid. Ik denk dat positiviteit en bescheidenheid uiteindelijk alles overwinnen. Het draait niet om personen, maar om de muziek. Dat hoorde ik Theo Parrish laatst zeggen en daar heeft hij wel gelijk in. Het is goed om dat in je achterhoofd te houden.
We spreken je over vijf jaar weer, Elias. Waar hebben we het dan over?
Dan hebben we het over mijn uitgebrachte platen. Ik heb tegen die tijd geen bijbaantje meer en dat bedoel ik niet beledigend. We spreken over mooie plekken op de wereld, die ik dan gezien heb, en alle inspirerende mensen om me heen. Ik hoop dan op een plek te zitten waar ik zelf nog meer dingen door kan geven aan de wereld. Meer muziek ook, los van house. Ik zing namelijk zelf en wil ooit misschien wel een lekkere soulplaat maken.