Heren, welke platen hebben jullie als laatste gekocht?
Dave: De laatste plaat die ik kocht via Clone Records is er een van Evigt Morker. Voor mij is het verder allemaal heel geheimzinnig, maar ik wil Högre er graag uitlichten. Volgens mij is 'ie nog niet op internet te vinden, maar Morker bouwt de track heel erg mooi op, zonder geluiden die ik lelijk vind. Hij is dubbel gelaagd en je hoort op de achtergrond kinderstemmen, heel driedimensionaal. Ik vind het vooral een ontzettend dromerige plaat. Mooie techno om een dj-set mee te openen of bijvoorbeeld om in een lange set te stoppen. Meestal hou ik niet van al te veel melodie in techno, maar dit is prachtig.
Paul: Een beetje kutvragen zijn dit wel, want ik vind het heel moeilijk om keuzes te maken. Alles wat ik laatst gekocht heb, vind ik namelijk vet. Een plaat die ik onlangs ontdekte, maar al wat ouder is, is EMB van LaChriz. Ik wilde 'm een paar weken geleden draaien op de Klockworksavond met Ben Klock en DVS1 in de Rotterdamse Perron, maar toen paste 'ie niet helemaal in onze set. Het is een heel ingetogen plaat met een harde en volle kick. Er zit een dubby groove in, maar het blijft vooral stevig en langzaam met weinig elementen. In totaal duurt het nummer langer dan acht minuten, maar hij blijft steady en de groove doet alles voor mij.
Abstract Division gaat als een raket en kijkt reikhalzend uit naar ADE
Dansvloergerichte Paul Boex en technopurist Dave Miller blijken ideale combinatie
Sinds Paul Boex en Dave Miller de krachten bundelden als Abstract Division, zitten de heren in een raket die niet meer tot stilstand komt. Ze kenden een druk festivalseizoen en hun releases worden meer dan uitstekend opgepikt. Als slagroom op de taart draaiden de mannen niet bijzonder lang na hun samensmelting al in de Berlijnse technotempel Berghain en met het Amsterdam Dance Event op komst, blijven het drukke tijden. Wij doken voorafgaand aan ADE met het duo van Abstract Division in hun platenkast om te graven naar vinyl.
Je riep iets over de nieuwe plaat van ene Mosca, Paul. Vertel?!
Paul: Ja, hebben jullie die plaat al gehoord?
Dave: Nee, ik zeker niet. Ik heb überhaupt nog nooit van Mosca gehoord.
Paul: Hij produceert normaal gesproken UK/garage houseplaten, maar de track It's Not What It Looks Like past daarom goed qua naam. Het lijkt totaal niet op wat hij eerder deed en Mosca levert hiermee een stevige productie af. Ik vind het een dikke track.
Dave: Lekker zeg, die mag vaker uitstapjes naar techno maken als ik dit zo hoor.
Paul: Ik ken hem via een UK garageplaat van hem, met mijn achternaam: Bax. Moet eerlijk zeggen dat ik dit ook nog steeds een hele dikke track vind.
Allebei nog één laatst aangeschafte plaat doen?
Dave: Goed plan, want dan kan ik de nieuwe van James Ruskin op Jealous God noemen; het nieuwe label van Regis, Silent Servant en Ruskin zelf. Into A Circle is de tweede dikke release op het label en ik vind Ruskin al ontzettend lang een van de betere producers. Het ritme in deze plaat is briljant; geluiden springen alle kanten op en er zitten veel losse subs in. De remix die hij overigens maakte van Corebox voor Marcel Dettmann lijkt wel een beetje op Into A Circle, omdat er nagenoeg dezelfde melodie in zit.
Paul: Ruskin is al sinds ik in aanraking kwam met techno een van mijn favorieten. Als hij een remix voor je maakt, dan is de kans honderd procent dat het een dikke vette klapper is. Ik wil nog graag de nieuwe plaat van Luke Slater's Planetary Assault Systems (PAS) noemen, uitgekomen op Mote Evolver. No Exit is heel tof, maar ik vind de track Undertow het dikste. PAS is voor mij zo bijzonder, omdat Slater dingen kan doen met de grooves in de sublaag, die niemand anders kan. Het lijkt soms één grote gecompressede brij van geluiden, maar er zit dan nog altijd zo veel funk in; dat terwijl het frequentiegebied enorm klein is om in te handelen. Eigenlijk zou alles bij hem moeten storen en elkaar in de weg moeten zitten, maar op de een of andere miraculeuze manier gebeurt dat bij hem nooit.
Welke platen gaan er altijd mee in de tas?
Paul: Ik neem Open Source van de Marco Carola in zijn goede oude tijd altijd mee en draai 'm nog steeds vaak. Het is simpelweg een plaat waarbij je weet dat het gegarandeerd helemaal kapot gaat op de dansvloer. Er zit een break in, pff; ongezond bijna. Ik vind het spijtig om te zien dat Carola voor de cash is gegaan en er geen dikke producties meer uit zijn vingers komen.
Dave: Ik heb vrijwel altijd Stuntman van Henrik B bij me. Paul had 'm net ook al in zijn handen en Stuntman is een echte doormixplaat met een enorm dikke kick. Een tijdloze klassieker in mijn ogen. Ik hoor 'm bijna niemand meer draaien en dat vind ik grappig. Hij past namelijk nog steeds uitstekend in de huidige tijdsgeest.
Allebei nog eentje om het af te leren, omdat het bijna ADE is?!
Paul: Ik wil nog een breakbeatplaat met een hele dikke basslijn noemen, die ik altijd bij me heb. Het liefst zou ik 'm vaker draaien - ik heb 'm zelfs nog nooit gedraaid - maar de timing moet helemaal juist zijn. Het gaat om Collaboration Alpha van Suburban Knight. Een hele mooie track, maar het is geen techno en dat maakt de timing zo moeilijk. Het liefst breng ik het nummer ergens een keer in het midden van een lange set, als een soort breakmoment. De synth maakt 'm namelijk helemaal af.
Dave: Ik heb een diepe plaat van Andre Holland, verschenen op Underground Resistance, als afsluiter. The Extraction heeft ook een breakbeatritme en kan mooi fungeren als bruggetje tussen hardere kicktechno en alles wat de breakbeatkant op gaat. Het tempo in het nummer ligt vrij hoog en de plaat moet zijn plek in de set verdienen, maar als je hier nog een andere harde kick overheen gooit, is het zeker weten feest.
Draaien jullie wel eens platen naast elkaar, waarvan je op dat moment denkt: "Gast, wat flik je mij nou?!"
Paul: Niet meer in negatieve zin, maar het is wel eens gebeurd, hoor. Dave draaide een keer een plaat waarvan ik meteen gestoord werd. Toen zei ik ook direct: "Die mag je niet meer meenemen."
Dave: Weet je wat ik met die plaat ga doen?! Ik zet er een hele dikke kick achter en draai 'm binnenkort lekker nog een keer.
Paul: Dave is net wat meer freaky dan ik en ik ben de meer dansvloergerichte en melodieuzere van de twee. Hij is meer van het puristische en stevige werk. Natuurlijk heeft hij ook wel eens zijn bedenkingen bij mijn platenkeuzes, maar we passen ons goed aan elkaar aan. Ik weet nog dat ik Supertiel - een oude Kompakt plaat - een keer draaide. Het ging los, maar Dave voelde 'm totaal niet. Die dingetjes houd je altijd en dat is ergens maar goed ook. We verrassen elkaar gelukkig vaker positief dan negatief.
Kopen jullie nog veel vinyl?
Paul: Ik koop alleen nog vinyl-only dingen of platen die ik graag wil hebben vanwege de mooie hoes of een andere diepere betekenis. Muziek die ik later op zondagmiddag aan wil zetten in de woonkamer. Eerlijk gezegd luister ik doordeweeks bijzonder weinig techno, maar meer naar hiphop en werk van Bonobo en Flume. Verder krijg ik zo veel muziek in mijn promobox, dat ik nauwelijks meer iets hoef te kopen. Ik heb nu nog zo'n 400 promo's liggen om te checken en kan bijna iemand aannemen om voor mij het goede werk eruit te filteren. Het is bizar veel.
Dave: Ik koop nog steeds veel vinyl en ben een echte verzamelaar; ben ook helemaal gek van oude funk. Toch merk ik dat het vinyl kopen wel minder wordt dan voorheen en ik me op dit moment meer beperk tot het aanschaffen van tijdloos materiaal. Sommige goede deep house muziek van Omar S. en Fred P. wil ik bijvoorbeeld gewoon op vinyl hebben, terwijl ik de zoveelste release van Jonas Kopp niet meer per se op vinyl hoef. Niet omdat ik het niet tof vind, maar ik draai zo'n plaat dan een half jaar en daarna belandt 'ie in de kast. Eigenlijk zie ik pas sinds een half jaar echt het voordeel van met USB-sticks draaien in.
Wanneer kwamen jullie in aanraking met elektronische muziek?
Dave: Ik rond 1980, de Kraftwerkperiode. Er was toen nog heel weinig elektronische muziek en alles wat er was, was heel obscuur. Mijn moeder kwam uit Duitsland en als klein kind was ik veel in platenzaken in Hamburg te vinden. Daar luisterde ik dan uren naar allerlei muziek en zocht ik vooral naar elektronische muziek. Mijn vader was ontzettend muzikaal, maar moest in eerste instantie helemaal niets van elektronische muziek weten.
Paul: Bij mij kwam het door de tapes van Turn Up The Bass en Move The House, toen ik zo'n elf jaar oud was. Ik huurde de bandjes en later cd's in de bibliotheek en het greep me meteen. Daarna kwam het gabbertijdperk en kocht ik samen met mijn vader in Sliedrecht mijn allereerste bandje ooit: Thunderdome 12. Het mocht op tijdens de terugrit naar huis en mijn vader vond het verschrikkelijk, ik natuurlijk helemaal geweldig. Ik ontdekte hardcore en via bijvoorbeeld Plastic Dreams van Jaydee rolde ik de house in. Uiteindelijk belandde ik via DJ Rush en dat soort hard werk in de technoscene. Lange tijd begreep ik geen reet van techno en zat ik maar te wachten op melodietjes die niet kwamen.
Vinden jullie het snel gegaan met Abstract Division?
Dave: Het is belachelijk snel gegaan allemaal en daar staan we regelmatig van te kijken.
Paul: In februari 2012 draaiden we op Soenda Indoor voor het eerst samen. Los van elkaar waren we natuurlijk al wel een beetje bekend, maar dat het zo snel zou gaan, was niet in ons opgekomen. Het begon als een soort uitprobeersel, maar toen we tijdens onze eerste sessie samen meteen Relevance maakten, wisten we dat het wel eens zou kunnen gaan werken. We maakten een hele EP en kregen veel support. Daaruit voort vloeiden weer allerlei andere ideeën, zoals bijvoorbeeld de Time And Perception-serie waarmee we nu bezig zijn. Alles wordt bijzonder goed opgepikt.
Dave: Ook het buitenland begint nu te lopen. We hebben natuurlijk al in de Berghain en de Tresor gestaan en binnenkort hebben we drie gigs in Italië. Een hele mooie kans voor ons, want we gaan met Abstract Division alles op alles zetten. We zouden ook naar Buenos Aires gaan voor het einde van het jaar, maar dat is noodgedwongen verzet naar 2014. Ook Berlijn komt er weer aan en daar zijn we reteblij mee. Tot eind 2013 zitten we bijna elk weekend volgeboekt.
Kunnen jullie er allebei wel naast blijven werken?
Dave: Als het zo doorgaat, moeten er straks misschien keuzes gemaakt worden. Op deze manier kun je simpelweg niet elk weekend in het buitenland draaien, mocht dat er ooit van komen.
Paul: Ik wil gewoon heel erg graag, op wat voor manier dan ook, mijn brood verdienen in de muziekbusiness. Of ik dat nu met een label, een glansrijke dj-carrière of via een andere baan doe, maakt me niet heel veel uit. Ik heb het ontzettend naar mijn zin bij Elevation Events en wil niet op één paard wedden. Verschillende kaarten op tafel hebben waar je de vruchten van kan plukken, voelt verstandig en goed.
Waar willen jullie in Nederland nog per se draaien?
Paul: Er staan vier dingen enorm hoog op ons verlanglijstje en dat zijn draaien in de Gashouder en Trouw en draaien op Lowlands en Dekmantel Festival.
Dave: Ja, voor de rest hebben we bijna alle vette locaties in Nederland wel gehad. In de grote zaal van de Nijmeegse Doornroosje hebben we trouwens nog nooit gestaan, dus dat lijkt me ook tof.
Komen er nog nieuwe releases aan van jullie binnenkort?
Paul: Nog weinig concreets, maar we zijn wel heel druk bezig met dingen. Eigenlijk kunnen we er allemaal nog weinig over zeggen, omdat we zelf nog zoekende zijn naar juiste labels voor ons werk. Daarbij kijken we niet zozeer naar de grootte van een label, maar meer of onze sound past bij het label en aansluit op hun doelgroep. Er zijn veel vette labels die net begonnen zijn en heel tof zijn, maar een EP afleveren is heel veel werk. Wij zitten niet op die automatische piloot dat we er in een week tijd een EP uit poepen. Dan moet je dus wel een juiste bestemming vinden voor je werk, anders is het zonde van de tijd geweest.
Dave: Sommige tracks zijn al af, maar er is een aantal labels dat dingen van ons wil hebben en we weten nog niet precies hoe we het willen doen. We zitten in de afweegfase, maar er komt een hoop aan.
Paul: In 2014 komen er sowieso twee nieuwe EP's aan en er komt een losse track van ons uit op Planet Rhythm, dat wordt een serie met verschillende artiesten.
Zijn er ook dingen die jullie minder bevallen aan de scene?
Paul: Het is een hard wereldje en dat vind ik soms jammer. Wij hebben er weinig last van, maar we zitten er allemaal in vanwege de liefde voor muziek en er gebeuren soms dingen, waar ik geen woorden voor heb. Laten we elkaar iets meer gunnen en onszelf vooral niet al te serieus nemen. In de underground technoscene moet het soms allemaal maar moeilijk zijn: nog donkerder, nog obscuurder en nog industriëler. Van mij hoeft dat allemaal niet zo.
Tot slot: tijdens ADE draaien jullie op Paul's concept ADEPT samen met Abdulla Rashim, Jonas Kopp, Psyk, Shifted & Sigha en Dimi Angelis & Jeroen Search. Dat wordt oorlog?!
Paul: Ja, maar wel een mooie oorlog ook. Vorig jaar hebben we in het MC Theater bij Dekmantel tijdens de sets van Donato Dozzy, James Ruskin en Planetary Assault Systems de hele tijd met een stijve piemel in onze broek gestaan. Daar werden we echt verrast en dat hopen we nu zelf te bereiken op deze avond.
Dave: Het is ook fijn om in contact te blijven met iedereen uit het werkveld en elkaar om de zo veel tijd even te zien. Er is weer zo belachelijk veel te doen tijdens ADE.
Paul: We gaan zondag ook allebei zeker nog even buurten bij de Ostgut Ton avond van Dekmantel. Dat wordt ook dit jaar weer een mooie.