Eend
“Als je zingt, klink je als een eend”. Dat is wat Buika als twaalfjarig meisje te horen krijgt van de leidster van het kerkkoor waarin ze zingt. “Ik schrok ervan, maar op weg naar huis realiseerde ik me dat ik het gekwaak van een eend eigenlijk heel mooi vind. En ik bedacht dat geen enkele vogel zich afvraagt of hij mooi zingt; hij zingt omdat hij het kan. Toen heb ik besloten om niet meer over mijn stem na te denken. Als mensen naar een optreden van mij komen kijken en ze betalen ervoor om mijn stem te horen, dan moet ik niet te veel piekeren als ik het podium opga, want als ik dat doe, klink ik mechanisch. Ik ga daar staan en zing zonder al te veel na te denken, dat werkt het best voor mij”.
Let op: Deze inhoud kan niet getoond worden omdat deze mogelijk strijdig is met de gekozen cookiesettings.
U kunt dit hier aanpassen door de categorie 'social' aan te vinken. Waarom is dit nodig?
U kunt dit hier aanpassen door de categorie 'social' aan te vinken. Waarom is dit nodig?