Vrouw van de wereld Signe Tollefsen (want Amerikaans-Nederlandse opvoeding) staat klaar voor de volgende fase in haar carrière. Terwijl ze met 2 huizen -eentje in Amsterdam en eentje in Utrecht- van twee Hollandse walletjes eet zet ze met Hayes een serieuze stap naar een definitief internationaal speelveld.
Of het nu de muziekstijl, haar uiterlijk of de smaakvolle vormgeving van haar cd is: met Hayes heeft alles aan Signe Tollefsen een andere draai gekregen. Zoals de collega's van 3VOOR12/Utrecht het al mooi onder woorden gebracht hebben is 'voor de Signe-met-bloemetjes een Signe-met-ballen opgestaan'. Waar haar eerste titelloze album nog gevuld is met kalme gitaarliedjes zoekt Tollefsen nu bij vlagen de randen op van meeslepende blues en rock. Nog steeds komt haar unieke stemgebruik goed tot haar recht en duikt bij nummers als Where You Been en Drunk Orchestra zo af en toe de stoere-meiden-pop op van PJ Harvey, Allanah Miles en Chrissie Hynde.
Ook al trekt er met een vernieuwd imago een frisse wind door het singer-songwritergilde, de subtiliteit blijft het met afstand winnen van het ongebreidelde. In de fluisterende koortjes van het serene Speak To Me, het duistere gitaarspel in Since I'm Leaving en de terugkerende OohOoh-hook in Homecoming; overal drukt Tollefsen haar signatuur door als klassiek songwriter. Uit het leven gegrepen verhalen worden ook hier niet geschuwd. Het overlijden van haar vader en een verbroken relatie levert onbedoeld een hoop inspiratie op. De hele cd is opgedragen aan haar vader en Daddy in het bijzonder vertelt over de relatie die ze met hem door de jaren heen heeft gehad.
Met veel experimenten en moodswings verlegt ze desondanks nieuwe grenzen en stijgt ze boven haar vorige werk uit. Here Is What is daar een mooi voorbeeld van. Terwijl het nummer vanaf het begin met een arsenaal aan instrumenten als een wervelwind over een wilde prairie raast vertelt Signe met een stemvervormer een cynisch verhaal over 'seks omdat het moet'. De liedjes van The Cardigans met de rauwe schwung van Nina Persson liggen dan al gauw vers in het geheugen.
De kracht van het album ligt dus in diversiteit en innovatief stijlgebruik, maar dit dekt lang de lading niet om alle elf nummers kort samen te vatten. Zo zet ze iedereen op het verkeerde been met de opbeurende opener 185 MPH, terwijl alle overige nummers daarna gehuld zijn in mysterie en melancholie. Hayes is een groeiplaat bij uitstek naar wellicht wel een klassieker in haar oeuvre en in de collectieve geheugens van haar groeiende fanbase.
Beluisterd: Signe Tollefsen - Hayes. Signe Tollefsen speelt 2 oktober in Paradiso voor het optreden van Marianne Faithfull.