Wanneer de laatste minuut van Valtifest 2011 voorbij is stellen we vast dat house heerst en hiphop af en toe netjes links en rechts op de electronische snelweg invoegt. En hoe afhankelijk iedere artiest uiteindelijk is van de wind, hoe die waait boven en vooral in het hoofd van de bezoeker.
De eerste act op het Beukplein na de officiële opening zijn The Opposites. Ondanks dat deze mannen normaal hiphopmuziek maken, hadden ze er live altijd wel een handje van om hun optreden te eindigen met gabberbeats uit de jaren ’90. Vandaag kunnen ze achter een draaitafel die een doodskist is en waarvan ‘het lijk’ op het podium rond dwarrelt alles uit de kist halen met hun dj set. Een uur lang durende mix van Willem wordt met open armen ontvangen, onder andere door de Guns ’n Roses-familie. De toon op het dit keer open Beukplein (vorig jaar nog een kleine overdekte tunnel) is gezet voor vandaag. Andere hoogtepunten hier zijn Aux Raus en Nuno Dos Santos met een gabstepset, oftewel een terror gabberset, waarmee je alleen met een pilletje op waarschijnlijk het ritme wel kan bijhouden.
Naast de ter plekke gepubliceerde artikelen over de bovengenoemde acts zijn er nog meer podia met artiesten die een genot voor oor en oog zijn. Een van de voorbeelden is de MTV The Grind stage, genoemd naar de populaire dansshow die tussen 1992 en 1997 werd uitgezonden op het muziekkanaal, en heeft als decor voornamelijk een strand waar mensen dansen op dj-plaatjes. Vandaag wordt je op Valtifest teruggenomen naar die tijd met het podium dat direct aan het water is neergezet en staan onder andere Vic Crezee, Mr.Wix, de Patta Family, the Flexican en Brodinski op de rol. De kiezels, de NDSM-versie van een zandstrand, en opblaasbare kinderbadjes waar menigeen in staat te dansen, maken het plaatje compleet. The Flexican staat zowel hitjes te draaien zoals afsluiter Brandend Sneeuw van het op Appelsap gelanceerde SLB MoneyGang, als hiphopnummers, aangepast naar Valtistijl met veel uptempo basslijnen. Daarnaast veschijnt de Franse Brodinski -die eerder op de dag al op het hoofdpodium stond- nogmaals, nu onder de naam Brodinski Moombah. De man die wordt omschreven als een van de ‘opwindendste dj's en producers die ontploft in de scene sinds jaren’ maakt oorspronkelijk acid house, maar houdt ervan om te experimenteren en was een van de eersten die het nieuwe genre met tropische beats oppikte. Zo werkte hij al eerder samen met het Portugese Buraka Som Sistema. De swingende Tante Sidonia’s, smurfen en ook de groep 'Familiedrama', die een plaats delict afzet met tape, knikken instemmend toe, en dragen bij aan de relaxedheid van wat The Grind ooit was.
Naast het grinden in het grind staan de Grote Prijs-winnaars Boef en de Gelogeerde Aap in de Oi!-dubsteptent. Met een creatieveling die is losgegaan op het decor met allerlei kastjes staan de mannen tijdens hun optreden voornamelijk op de dranghekken en andere props het publiek te hypen. Er wordt in de pit aardig wat afgebeukt, toch is de tent niet helemaal gevuld en dat wekt wat verbazing. Wat later na zonsondergang zijn alle reserves wel verdampt en hebben Akkachar en Gomes de eer om de tent over te nemen en de massa in een duistere en chaotische roes te brengen. 3VOOR12/Amsterdam heeft op Valtifest diverse dj's geinterviewd waaronder dit dupstepduo. Later dit jaar zullen deze gesprekken terug te zien zijn in de documentaire over de hoofdstedelijke dancewereld.
Hoe pakt het uit met de andere genres vandaag? De Discothèque heeft met Tom Trago, Rory Phillips en Palmbomen weliswaar een mooi affiche, maar vrijwel de hele dag is het rustig en blijft echte uitbundigheid uit. Vooral Palmbomen ondervind hier last van want het potentiële publiek dat deze middelgrote tent aan kan is er niet voor hem. Het lijkt er op dat de voorkeur uit gaat naar makkelijker vertier dan de gelaagde performance en de mystieke lichtshow van deze discomagiër. Ook al kan Palbomen rekenen op wat nieuwe fans, echt dankbaar is zijn set nooit: de enige plek in de vooravond is een plekje in de zon, die wellicht wel voor het laatst zo hard schijnt dit jaar.
Een van die zonnige plekken is RAUW: op het hoofdpodium van de dag wordt van Rimer London & Cata.Pirata tot afsluiter Joost van Bellen himself flink genoten van het verbluffende weer. Er wordt met elkaar gespeeld en gedronken; dat de muziek goed (of slecht) klinkt is dan een tweede zorg. Maar laten we hier nu wel enige zorg wekken. Als we echt eerlijk zijn dan blijft een podium op zo'n grote helling het zorgenkindje van ieder festival aan het IJ. Beats hoor je wel maar komen niet echt bij je binnen. Zo kan het gebeuren dat de schelle basisbeat in de hit Put Your Gun Away van Cata.Pirata's & Rimer London nooit zo catchy klinkt als het origineel. Zo ook is het mogelijk dat het enthousiaste gespring van Junkie XL op 200 meter nog te zien is, maar zijn nummers van het aankomende album de helling niet verder in beweging krijgen dan de eerste paar rijen. Tenslotte is het nota bene crowdpleaser van Bellen die uitsmijter Happy Together van The Turtles vocaal moet overnemen omdat het liedje opeens wegvalt en langzaam afsterft. Een paar gemiste kansen bij sets die wellicht memorabeler worden in een wat minder open lucht.
Parel van de dag is toch wel de reusachtige O.H.A.T.-tent, die van voor naar achter altijd aangenaam gevuld is. Het venijn zit hem in de live-sets van Justin Robertson en The Glimmers. Alhoewel ze na elkaar gepland staan, rijgen ze zij aan zij de ene na de andere houseklassieker aan elkaar. Met de teletijdmachine op standje 1988 zetten ze in op lange mixen van acidklassiekers die met verve de massa in worden gepompt en de vrouwelijke host met indiaas masker gilt de nummers onderwijl aanstekelijk aan elkaar. Een energiek eerbetoon met kippenvelmomenten die terug doet verlangen naar de pioniersjaren van de housemuziek.
De conclusie van de dag: we hebben weer een mooie Valtifest achter de rug met veel eigen talent, gimmicks en liefde, maar komt muzikaal gezien niet overal even dankbaar en gelukkig uit de verf. De beste feestjes zijn vooral gevierd op het Beukplein, in de O.H.A.T.-tent of aan de IJ-oever bij MTV The Grind. Verder: van hiphop maak je geen house maar als hiphop dj kan je je favoriete houseplaatjes wel met succes in een Valti-jasje gieten. Daarnaast lijkt dubstep bij de Valti-familie nog een beetje ontdekt te moeten worden. Misschien dat er volgend jaar buiten alle meligheid ook wat aandacht over blijft voor die muzikale balans.