De veertiende editie van het Amsterdam Roots Festival wordt op 26 juni na eerdere sessies in de Melkweg, Sugar Factory, Paradiso en het Tropentheater afgesloten in de open lucht. Er zijn vier podia in het Oosterpark en de sfeer wordt compleet gemaakt met de eetkraampjes en andere snuisterijen verspreid over het park.

3VOOR12/Amsterdam verslaat een selectie acts op diverse podia. De line-up van de Urban Groove stage wordt verzorgd door Stichting GRAP. Artiesten samengesteld door collectieven als NoLimit en Swazoom, Nieuw Amsterdam en WOTS wisselen de dag af met de wat bekendere namen zoals de jazz-pop en soulzangeres Aischa Traïda die met haar set even het kwaliteitsniveau omhoog schroeft voor de andere acts die nog moeten komen. De winnaar van Most Wanted 2011 krijgt ook een kwartier op het Urban Groove podium. Sincere mag het vandaag doen zonder zijn nicht op de beats en geeft een goede show, maar het knalt helaas niet. Andere Most Wanted finalisten die op het podium staan vandaag zijn onder meer Tuxedo, Dax en Skillz4Breakfast.

Wie wél het spreekwoordelijke dak eraf knalt op dit openluchtfestival is de Zuid-Afrikaanse mc EJ von Lyrik. De uit Kaapstad afkomstige artiest mixt hiphop, dancehall, reggae, rock en funk en geeft samen met haar dj Mr. Sakitumi een energieke show weg waarbij je mag kiezen of je je hoofd bopt of met je heupen wiegt op de tropische beats.

Knallers van de avond op het Urban Groove stage zijn Sticks, Rico & A.R.T. Het grasveld van het Oosterpark golft mee als resultaat van de beats en de sprongen van zowel de artiesten, als het publiek. De drie wijzen uit het Verre Oosten komen met al hun knalnummers in de drie kwartier die ze krijgen; Verre Oosten, Hoedenplank, Kaapstad en als afsluiter Tijgers en Draken. Freez doet nog een nummer tussendoor van het FTG3 album. Het meest opmerkelijke van deze mannen is dat ze tijdens dit alles ook nog in staat zijn om met z’n vieren een fles whisky binnen drie kwartier soldaat de maken.

TenTemPiés sluit af op het Urban Groove podium met explosieve, knallende en revolutionaire latin rock. De mannen houden van een feestje en dat is tijdens het optreden te merken. Gierende gitaren en ritmewisselingen die het geheel heel up-tempo maken. Het publiek danst zich suf om de snelheid bij te houden en zingt met volle borst mee bij de tekst Yo Tambien Soy Americano. Het album is nog te beluisteren op de luisterpaal en 3VOOR12/Amsterdam deed al eerder een albumrecensie. Daarnaast waren we op 15 juni ook aanwezig bij de albumrelease in Paradiso.

Het hoofdpodium van Roots Open Air is de Alliantie Stage, waar onder meer Narasirato staat. Na een korte workshop op het el Campo podium in de middag staat de groep een paar uur later op het hoofdpodium. De mannen van Narasirato zijn afkomstig uit de Solomon Eilanden en zoals wij eerder in onze tip beschreven, is dit gezelschap een uitzonderlijke act. Vers uit een modderig Glastonbury en in afwachting van het Roskilde festival staan deze redelijk wereldvreemde mannen uit een afgelegen eilanddorp zonder elektriciteit vandaag op een versterkt podium bij Amsterdam Roots. Om een voorbeeld te geven van hun wereldvreemdheid; bij het halen van koffie backstage kijken ze verwonderd om zich heen en staan ze met onbegrijpende blik op suikerklontjes te tikken.

Tijdens de workshop geven zij uitleg over hun kledij en instrumenten die allemaal van bamboe zijn gemaakt. Zij vertellen een basinstrument te hebben gemaakt, evenals een soort synthesizer van panfluiten waarop met pedalen wordt gespeeld om het gewenste geluid te krijgen. Narasirato haalt inspiratie uit natuurgeluiden, zoals insecten, watervallen en stromende rivieren. Deze geluiden zijn duidelijk terug te horen in hun muziek, die zowaar neigt naar een akoestische versie van trance muziek. Wellicht een nieuwe stroming? Bij het optreden op het hoofdpodium pakken de artiesten het publiek in met hun beschilderde verschijning en krijgersdans.

Wie ook op het hoofdpodium stond en de dag afsloot, was Sergent Garcia. De Fransman die zijn eigen muziekstroming ‘salsamuffin’ creëerde, is geïnspireerd door de klanken van Cuba en Colombia. De man maakt een mix van salsa, rootsreggae en ska die wordt afgemaakt met een vleugje pop. Daarnaast zijn er in een aantal nummers ook cumbia en vallenato verwerkt; Colombiaanse muziekstijlen die gekenmerkt worden door de accordeon. Sergent Garcia sluit zijn set dan ook af met een van deze nummers als ode aan Colombia.

Conclusie: Roots Open Air 2011 was een afwisselend en multicultureel hapje muziek geperst in een afsluitende dag, waarbij de oorsprong centraal stond. Een festival met iets voor ieder en artiesten die dicht bij hun roots staan. De zondag in het Oosterpark is een mooie afsluiting van de veertiende editie van dit festival.

Gezien: Amsterdam Roots Festival, Roots Open Air, 26 juni 2011 Oosterpark