Roots12: Baloji geeft gezicht aan broeierig België

Na Londen volgt Metro 54 in Zuid-Oost

Armande Harmsen ,

De grootste publieksacts spelen op de 15e editie wederom voor het open veld op het Alliantie stage. De wereldreis leidt dit jaar langs de Turken van Kardeş Türküler, de zuiderburen Baloji, de Japanse band Asakusa Jinta, Bonga en het afsluitend duo JuJu. Het Belgisch/Congolese Baloji opent.

Muziek
Baloji, wat staat voor tovenaar in het Swahili, is een Belgisch/Congolese rapper/songwriter. Hij mixt in zijn set rauwe Afrikaanse hiphop en funk met gitaren. De man die in het Frans zingt en rapt wordt vergeleken met acts als Alliance Ethnik en Manau, maar dan de rauwere versie. Met het onvoorspelbare weer vandaag vertelt hij ons over zijn beleving van Amsterdam Roots en zijn eigen roots.

Interview
“Het was moeilijk om te spelen vandaag. Ik was een beetje nerveus en bij het begin van de set, tijdens de eerste twee nummers ongeveer, regende het hevig. Ik was bang om uit te glijden op het podium, maar ik ben blij dat het goed is gegaan. Enorm veel dank aan die vijftig mensen die voor ons zijn blijven staan. Ze zullen de rest van de week waarschijnlijk ziek zijn, maar ik ben ze eeuwig dankbaar.”

De komende tijd reist de band af naar Engeland voor drie shows en representeren zij volgend weekend België tijdens een evenement voor de Olympische Spelen. “Daarnaast een show voor BBC en een optreden in de Royal Albert Hall in Londen. Later deze zomer komt Baloji nog terug voor het Metro54 Festival in Amsterdam Zuid-Oost.

Roots: “Mijn roots zijn de sleutel van mijn muziek. Roots zijn één ding, maar het belangrijkste is denk ik onze ‘takken’ die zich vormen door onze opvoeding. Het is belangrijk om je afkomst niet te verloochenen. Vooral als Congolees, dat is aan het gezicht af te lezen, het valt niet te ontkennen. Intussen voel ik me eigenlijk wel meer Belgisch dan Congolees, omdat ik sinds mijn derde in België woon. Over de hele wereld verzamelen de mensen zich die dezelfde afkomst hebben. Op die manier eer je je herkomst en achtergrond en dat is hoe dat levend wordt gehouden. Op die manier blijf je ook altijd in contact met je roots.”

“Ik vind het belangrijk om door te kunnen breken op internationaal gebied, zonder me internationaal daarvoor aan te passen. Ik zing in het Frans omdat dat het dichtst bij mij ligt en ik authentiek wil blijven. Als ik op die manier kan doorbreken betekent dat des te meer voor mij als artiest en persoon.”