Voor het gebouw van de Balie voorspellen de welbekende, zwart-gele ADE-vlaggen alweer veel goeds voor de komende dagen. Daar ontmoet ik Mirik, net een dag terug uit Tokio. Een stad waar hij inspiratie en kennis heeft opgedaan voor zijn functie als Nachtburgemeester. “Wat de club scene betreft kunnen ze daar nog veel van ons leren, maar qua cultureel beleid is de stad een inspiratiebron voor Amsterdam. Ze hanteren daar een soort bonus-malussysteem. Voeg jij als organisatie een publieke functie toe aan een nieuwbouwproject, dan krijg je van de overheid toestemming om extra vierkante meters te creëren. Dit levert natuurlijk heel veel geld op in een stad waar ruimte het grootste schaarste goed is. Dit is iets wat ook erg interessant kan zijn voor Amsterdam.”

Volwassen nachtleven
Mirik weet waar hij over praat. Dertien jaar geleden organiseerde hij zelf al feesten in de Kring, daarna begon hij bij Meubel Stukken waar hij zes jaar lang werkte. Daar stond hij aan de wieg van Valtifest en beleefde hij het einde van Speedfreax. Verder deed hij de productie voor diverse evenementen waaronder Nuit Blanche. Vaak was hij verantwoordelijk voor het regelen van de vergunningen, wat zorgde voor handige lijntjes binnen de gemeente. Zo is Mirik het nachtburgemeesterschap ingerold. Hij heeft de nachtcultuur zien groeien. “Het nachtleven van Amsterdam is zo professioneel. We kennen natuurlijk ook al 25 jaar house in onze stad. De concurrentie tussen de clubs is moordend. Zonder goede boekingen red je het niet. Je hebt professionele promotors nodig, een website, een online-community, misschien zelfs vj’s of een bijzonder decor. Creatieven op alle vlakken worden zo uitgedaagd om hun grenzen te verleggen. Een ideale situatie voor jonge talenten om zich te kunnen ontwikkelen. De lat komt steeds hoger te liggen wat resulteert in een volwaardige, creatieve industrie. Voor een stad is deze industrie, net als alle andere industrieën, ontzettend interessant. Gelukkig ziet de gemeente van Amsterdam dit in. In een stad als Tokio zijn ze nog lang niet zover.”

Het is wel duidelijk dat het nachtburgemeesterschap geen lachertje is. Dertien jaar geleden werd Jules Deelder benoemd tot eerste Nachtburgemeester van Nederland. Sindsdien is het ambt uitgegroeid tot een volwaardige functie binnen een stichting. Van de burgemeester van de nacht wordt verwacht dat hij/zij gevraagd én ongevraagd een brug slaat tussen de nachtcultuur en de politiek. Denk bij het woord nachtcultuur niet alleen aan clubs en festivals, maar ook aan eetgelegenheden, winkels en openbaar vervoer. Het nachtleven van Amsterdam trekt veel toeristen. Daarom is het ook van belang op internationaal niveau te denken. “In 2016, als Nederland voorzitter is van de Europese Unie, wil ik het eerste internationale nachtcongres voor Europese nachtburgemeesters organiseren. Een soort nachttop. Parijs, Nantes en Toulouse hebben al een nachtburgemeester en ook in Keulen en Berlijn zijn ze er serieus mee bezig. Zo wil ik het nachtburgemeesterschap internationaal op de kaart zetten.”

Gezicht van de stad
Hoe ziet ADE er voor Milan uit als Nachtburgemeester van deze stad? “Het is een drukke week waarin ik vooral bezig ben met interviews en PR voor de stad op allerlei manieren. Ik word bijvoorbeeld gevolgd door twee Duitse televisiezenders en werk mee aan een internationale persbijeenkomst voor I amsterdam. Ik wil mijn best doen om Amsterdam te profileren als vrije, toegankelijke en weldenkende businessstad voor de dance-industrie. Naast al het business-gebeuren is het natuurlijk ook gewoon een heel leuke week, dat moeten we ook niet vergeten! Daarom ga ik naar Music Talks hier in de Balie. Dit zijn verhalen van helden in het vak die ik gewoon zelf heel interessant vind om te horen, echt een aanrader! Verder ga ik naar Dave Clarke, onze eigen avond Rauw in de Tolhuistuin op vrijdag en zondag naar Trouw, waar veel van mijn vrienden zullen zijn.”

Stimuleren van kleine events
Welke slag zou er politiek nog gemaakt kunnen worden voor het nachtleven? “Ik vind het belangrijk dat uitgaan niet alleen voor de rijkeren is weggelegd. Grote clubs moeten niet teveel de overhand krijgen. Niet iedereen heeft hier simpelweg geld voor. We zien een grote verschuiving van uitgaanspubliek in de clubs naar illegale feesten aan de randen van de stad. Ik kan me voorstellen dat iemand zijn dochter liever naar een club laat gaan dan naar zo’n illegaal feest. Een mogelijke oplossing zag ik in Zwitserland. Daar is een nieuwe, zogenaamde rave-vergunning ingevoerd die het mogelijk maakt om een non-commercieel event voor 200 á 300 man gedoogd te krijgen. Dit maakt het een stuk eenvoudiger voor kleine organisaties om een feest te geven. Tegelijkertijd is dit aantrekkelijk voor het publiek vanwege de kleine, intieme setting en de goedkope toegangsprijs. Dit is dus bijvoorbeeld iets waar ik me hard voor wil maken de komende jaren als nachtburgemeester.”  

Ideale nachtleven?
“In plaats van al die festivals zou ik liever meer buitenmogelijkheden zien bij clubs zelf in Amsterdam. Tuinen bijvoorbeeld. Dansen in de open lucht is nou eenmaal erg prettig. Verder zou ik een wijk willen opzetten waar je altijd terecht kan. Niet alleen voor een feest, maar ook voor een goed bord noodles midden in de nacht of een lekker broodje heel vroeg in de ochtend. Onze huidige maatschappij is zo opgehangen aan de reguliere sluitingstijden van winkels.” Is dit een utopie binnen Amsterdam? “Nee hoor, denk maar aan de Vijzelstraat bijvoorbeeld. Voor de Noord-Zuid lijn is daar onder de grond veel ruimte gemaakt voor winkels e.d.. Dat zou een mogelijke 24-uurs locatie kunnen worden. Ook voor zo’n plek in de stad wil ik me inzetten, dat is zeker niet iets onmogelijks!”

ADE tip
“Ga de clubs in! Zij zijn het die ADE mogelijk hebben gemaakt. De grote events in de Arena bijvoorbeeld zijn natuurlijk ook leuk. Maar kijk hier bijvoorbeeld (wijst op een poster) Soul Clap in de Sugar Factory! En Ellen Allien in de Studio 80! Het is belangrijk dat de clubs gesupport worden. Daar draait ADE om!”