ADE11 dag 1: Boy George is klaar met het randje van het ravijn

Panama-avond treurige voorproef voor dertigjarig jubileum popicoon

Tekst: Robbie van Zoggel | Beeld: Ñusta Nina en Larah E. Tompa ,

Naast nieuw talent trekt ADE ook jaarlijks oude glorie aan. Vandaar dat fenomeen Boy George -die volgend jaar 30 jaar in het vak zit- op bezoek is in Amsterdam. Ondanks een gezellig en onderhoudend Brits onderonsje in de Q&A met Dave Clarke spat het momentum van het punkicoon na een onsamenhangende avond en afzwaaiend publiek in Panama uiteen.

Panama-avond treurige voorproef voor dertigjarig jubileum popicoon

Naast nieuw talent trekt ADE ook jaarlijks oude glorie aan. Vandaar dat fenomeen Boy George -die volgend jaar 30 jaar in het vak zit- op bezoek is in Amsterdam. Ondanks een gezellig en onderhoudend Brits onderonsje in de Q&A met Dave Clarke spat het momentum van het punkicoon na een onsamenhangende avond en afzwaaiend publiek in Panama uiteen.

"Why go...when you could stay a while, when you stay with me, tonight!", zingt Boy George in zijn bekendste hit Why Go (1999) binnen zijn loopbaan als danceproducer. Songteksten letterlijk nemen kan erg flauw zijn, maar deze is op het lijf geschreven voor Boy George op ADE 2011. Daar waar hij in de vooravond openhartig over zijn (muzikale) leven vertelt, eindigt zijn eigen showcase in Panama in een beschamende teleurstelling.

Boy George op de bank
Dat de stap van zijn popband Culture Club naar dance niet onverdienstelijk is geweest wordt nog eens benadrukt als Dave Clarke samen met George zijn leven doorloopt bij de talkshow in Felix Meritis. Een half gevulde zaal is getuige van een bijzonder leuke chemie tussen een nuchtere techno-dj en het opzichtige punk-en shockicoon. Alsof ze in een pub in Zuid-Oost Londen zitten (daar waar George opgroeide) babbelen ze in een uurtje bij over de negen kattenlevens van het grootste Britse tabloidslachtoffer van de laatste jaren.

Ongeremd spreekt hij zich uit over de politieke jaren tachtig in Groot-Brittannië die voor hem persoonijk en voor Culture Club een vruchtbare succesvolle periode opleverde. Uit een Iers conservatief gezin verliet hij op zijn 16e het huis en trok in een Londens kraakpand. "In een tijd waar veranderingen nog echt invloedrijk waren en de mythe rond popidolen immens, is hier het revolutionaire idee van een multiculturele band ontstaan. Het was in tegenstelling tot nu ook minder toegankelijk om een ster te worden. Daarom is het succes van Culture Club denk ik extra hard ingeslagen".

Immense verkoopcijfers met hits als Karma Chamelon en Do You Really Want To Hurt Me gaan hand in hand met een naïef en idealistisch klimaat in de straten van Londen. Jezelf zijn en vertrouwen uitstralen is de verlichtende lifestyle. Met wat gegrinnik na elke zin vertelt hij over zijn grote inspiratiebronnen: de eerste vrije geesten na de Tweede Wereldoorlog, de seks, drugs en rock 'n roll van de jaren 60, de glamrock van de jaren 70 en zijn manie voor David Bowie. "Ik achtervolgde Bowie vanaf het eerste uur op alle momenten dat hij buiten de deur was. Vanaf dat moment wist ik echt zeker dat ik als een genderbender door het leven wilde gaan".

Na een paar jaar zweven op succes komt de omslag. Vooral persoonlijke problemen (drugsgebruik) drijven de ziel uit de band en zorgen voor een afglijdend succes. George begint ook solo en eind jaren tachtig is hij een van de eersten die de acid house omarmt. "Mijn liefde voor dance was er al snel en is een bewijs dat de punkmentaliteit telkens terugkomt. Je kunt nu overal ter wereld een plaat maken en aan de man brengen". Met zijn nieuwe interesse heeft George enkele hitjes op zijn naam staan, waaronder dus Why Go? als samenwerking met Faithless.

Desondanks is George van 1986 tot 2010 verwikkeld geweest in juridisch getouwtrek, schulden en zelfs een gevangenisstraf. Het is te makkelijk om telkens te herhalen wat al is uitvergroot en daarom drukt Clarke ook niet te veel door op dit uitgemolken onderwerp. Ogenschijnlijk luchtig legt George toch alles uit: "Het is geen geheim: de dancewereld zit vol met drugs. Ik was bijna dood maar heb nu dus alleen nog een glas water op het podium staan". De verlichting in de jaren 80 maakt plaats voor de spirituele variant als hij Eckhart Tolles bestseller The Power Of Now ter hand neemt. Zijn nieuwe werk met band is hier grotendeels op gestoeld. "In Groot-Brittannië treedt ik behalve wat gayfeestjes in feite niet op; Italië is momenteel de plek voor de meeste shows. Het enthousiaste publiek brengt mij al vier zomers terug naar alle leuke plaatsen aan de kust".

Boy George live
Benieuwd naar meer van deze nieuwe Boy George verplaatst het circus zich 's avonds naar Club Panama. Het affiche verraadt een bonte avond met een live-concert en dj-set van de grand dame zelf, opgevuld met gastdj's en het tussenpraatje van Amsterdamse diva MayDay. Dat ADE van alle markten thuis is zien we ook terug in het publiek. Strakke maatpakken van een bedrijfsuitje, jongeren en groupies van het eerste uur staan naast elkaar te popelen: de verwachtingen zijn hoog voor een heerlijk avondje Boy George.

George komt groots op en begint verrassend met een paar zoete gospelliedjes. Ondanks het uitblijven van zijn meezingers is het publiek duidelijk niet op zoek naar een kritische noot. De charme en het charisma van George is aantrekkelijk en maakt de aanschaf van een kaartje al de moeite waard. Toch is het erg jammer dat George het na Everything I Own en Karma Chameleon voor gezien houdt en staat de zaal zich na slechts een klein half uur te vergapen aan een pijnlijke tussenact. De onbekende jongen die als een auditie voor The Voice het podium overneemt wordt dan misschien wel door wat vrouwen op de eerste rij toegejoeld, de vraagtekens bij dit intermezzo in de rest van de zaal dringen zich snel op.

Als hierna nog twee dj-duo's volgen met beide een set van een dikke drie kwartier is het zit- dan wel stavlees volledig weg en is het duidelijk dat we in een club vertoeven die de boog niet goed op spanning kan houden. Het is inmiddels een trieste bedoening met hier en daar afwachtende groepjes mensen, hopend op die legendarische dj-set van George. Een half jaar geleden liet hij dezelfde zaal immers nog helemaal overkoken, bemoedigt iemand me die er nu dus weer bij is. Ondanks de leegloop draaft George even vrolijk en energiek op voor zijn dj-set als waarmee hij inmiddels ongeveer drie uur daarvoor met zijn band de voorpret verzorgde.

Gelukkig zet het punkicoon van weleer een strakke kleurrijke set neer die fier uitsteekt boven zijn voorgangers. De opbeurende housemixen van eigen werk en o.a. Eurhytmics en Depeche Mode en zijn niet te vermijden flirts met de zaal geven de onnodig uitgesmeerde avond toch nog een bevredigend en sympathiek einde. De conclusie van de lange dag is dat vermaarde wereldsterren in het vervolg toch op zijn minst op het juiste moment en de juiste plek in het ADE-programma komen. Met zijn vijftig lentes en zijn aankomend dertigjarig jubileum verdient George niets minder dan een gedenkwaardig eerbetoon.

Gezien: Boy George Q&A en Boy George showcase, Felix Meritis en Panama, 19 oktober 2011