#5DO: Techniek Binkbeats en Dorian Concept overheerst

Spanning bij vlagen ver te zoeken

Jochem Boom ,

De rustige opening van 5 Days Off is gereserveerd voor elektronica die enkel in de verte dansbaar is. Maar misschien belangrijker, waarbij de artiest een volledige live uitvoering ten gehore brengt. Binkbeats en Dorian Concept vullen het affiche. Bijgestaan door Jameszoo die tijdens de ombouw het naar dansmuziek snakkende publiek in beweging brengt.

De Utrechtse percussionist Frank Wienk, aka Binkbeats heeft aan de ene kant jaren in de schaduw van Kyteman gespeeld in het twaalfkoppige hiphop orkest. Daarna werd hij in korte tijd zeer bekend dankzij de Beats Unraveled sessies. De sessies, waarin hij bekende elektronica tracks covert, hebben miljoenen views op Youtube en werd later opgepikt door Boilerroom.tv.

Zijn liveshows kregen daardoor een kickstart. Zo speelde Wienk al in de historische Royal Albert Hall in het Verenigd Koninkrijk en was hij afgelopen Eurosonic een van de favorieten. Gek genoeg blijkt het Nederlandse publiek, hem nog niet te vinden. Vanavond is de Melkweg oude zaal gemoedelijk druk, maar lang niet uitverkocht.

In eerste instantie vergaap je je simpelweg aan de schaal van de livesetup. Kosten nog moeite zijn gespaard. Van groot, een vibrafoon en xylofoon nemen het grootste deel van het podium in beslag, tot de kleine Afrikaanse Kalimba, beter bekend als vingerpiano.

Natuurlijk kan Wienk met vier ledematen niet alles bespelen. Daarom wordt de muziek blok voor blok opgebouwd. Soms beginnend met een ritme, soms met een galmende melodie. Veel echte liedjes heeft hij echter nog niet. Vaak blijft het wat fragmentarisch. Songs van twee minuten zijn geen uitzondering. Dat zou niet opvallend zijn als hij een lange set zou spelen zonder onderbreking. Nu zorgt het ervoor dat er maar geen vaart in komt.

Dorian Concept is nooit echt de underground uit gekomen, maar heeft een grote fanschare achter zich. Vanavond staat producer Oliver Thomas Johnson samen met een bassist en drummer op het podium. Er is weinig terug te horen van zijn groovende, jazzy elektronica op het album Joined Ends en eerdere producties. In plaats daarvan lijkt de band een improvisatiestroom op gang te houden, die nog het best te vergelijken met de fusion stroming in de jazz.

Daarbij excelleert met name Johnson zelf. Constant wisselt hij tussen twee toetsinstrumenten om een klanktapijt neer te leggen, waarover hij daarna een technische hoogstaande solo speelt. De groove die de drummer en bassist neerleggen houden het geheel bij elkaar. Waar op de producties Dorian Concept variatie het toverwoord is, heeft dit trio te weinig middelen om dat te bewerkstelligen.

Ja, drummer Clemens Bacher krijgt zijn momenten om te soleren, maar dat doet niet af aan het feit dat er simpelweg te weinig dynamiek aanwezig is. Daarmee hinkt deze samenstelling van Dorian Concept op twee gedachten. Een waar genot voor wie het volledig potentieel in haar oervorm wil zien van deze muzikant, maar een te groot verschil met de eclectische producer die we kennen.