Soundscapes en dub-invloeden
Amsterdams trots Jean Pierre Enfant - wat een prachtige Franse vertaling van zijn echte naam Jan Pieter Kind blijft dat toch - heeft vanavond de eer om het spits af te mogen bijten in The Max. Dat doet hij met veel spacey soundscapes en dubby techno in een nog volledig lege zaal, maar gek is dat niet. Het gros van de vanavond nauwelijks gefouilleerde bezoekers staat nu eenmaal niet om 22.00 uur al voor de deur. Goed aan de Amsterdammer te zien, is dat hij blij is vanavond op het affiche te mogen staan, maar ons verbaast die uitverkiezing niet meer. Het is in 2013 hard gegaan met Enfant, die onlangs nog de eerste editie van zijn eigen clubavond in Trouw vierde en afgelopen weekend de Berlijnse Tresor op z'n kop zette. "We zijn met Les Enfants Terribles tot half 11 in de ochtend doorgegaan daar", liet hij al even weten. Zijn begin is veelbelovend, en als wij iets over elven een kijkje gaan nemen bij Will & Ink in de Oude Zaal, heeft Enfant de aandacht al van voldoende vroege vogels getrokken.
#5DO: Speedy J en Chris Liebing dopen als Collabs 3000 Melkweg om in stomend technoparadijs
Electric Deluxe staat altijd garant voor kwaliteit; Jean Pierre Enfant houdt Amsterdamse eer hoog
Als Chris Liebing en Speedy J samen als Collabs 3000 op de flyer staan, weten veel technoliefhebbers op voorhand al dat er sprake is van een bijzonder affiche. Sets van het duo vallen niet bepaald wekelijks te bewonderen. Voeg Truss, Marcel Fengler, Abdulla Rashim, Jean Pierre Enfant en Will & Ink toe aan de line-up en je hebt een recept dat haast niet kan meer mislukken. Op de tweede dag van 5 Days Off bood Electric Deluxe haar bezoekers in beide zalen kwaliteitstechno, zoals we dat van de Rotterdamse organisatie gewend zijn. Hoofdrollen waren weggelegd voor Speedy J, Chris Liebing en de 'bassbanaan'.
Lekker tempo
5 Days Off is in korte tijd uitgegroeid tot een gerespecteerd muziekfestival, maar is meer dan dat. In een paar dagen tijd worden veel scala's van elektronische muziek aan bod gebracht en valt er bijvoorbeeld kunst te zien in de hoofdstad; speciale voorstellingen ook. Vaststaat dat de Electric Deluxe avond dit jaar muzikaal gezien de meest stevige avond van de week is, met enkel techno dat de klok slaat. Will & Ink hebben die boodschap in het begin van hun live-set prima begrepen. Wat de heren precies voor controllers en zelfgebouwde gear om zich hebben staan, kunnen ze ongetwijfeld beter vertellen dan wij, maar ons verrassen ze. Het tempo zit er meteen flink in en het duo is inspirerend om naar te kijken: stoïcijnse mannentechno met weinig poespas. Pieter Willems en Steve Mensink zijn ondergebracht bij Delsin Records - dat vorig jaar nog een avond tijdens 5 Days Off deed - en krijgen zonder problemen rauwe en zware kicks uit hun meegenomen hardware. Dat het duo lekker bezig is, valt ook het Amsterdamse publiek al snel op, want iedereen die eigenlijk op weg was naar de rokersruimte, komt toch even een kijkje nemen. Of zoeken ze soms alvast een plekje op voor de set van Truss, de Engelsman die na Will & Ink achter de decks plaatsneemt?
Boel op gang
Na een rondje door de steeds drukker wordende Melkweg keren we terug bij Jean Pierre Enfant, die nog een half uur te gaan heeft voordat Berghain-resident Marcel Fengler het stokje overneemt. De Amsterdammer draait zwoelere techno dan de stoomlocomotieftechno die Collabs 3000 later ten gehore gaat brengen, maar zijn sound slaan aan. Enfant heeft de boel op gang gekregen met een wat stevigere plaat en drukt het gaspedaal soms al een klein beetje in. In de zaal is inmiddels nog voldoende ruimte voor een mevrouw in een rolstoel, helemaal zoals het hoort. Ze geniet en als er een beetje acid doorsijpelt in de set van Enfant, verschijnt Fengler voor het eerst ten tonele. Veel tijd om zich klaar te maken heeft de ervaren en immer vriendelijke Duitser niet nodig en hij knikt voorzichtig mee op de techno van de langharige openingsact, die hem in stijl achterlaat.
Fengler en Truss sterk
De Duitser gunt Jean Pierre Enfant zijn momentje en klapt zelf mee, een nobel gebaar; om daarna zelf meteen alle bezoekers voor zich te winnen door groots te beginnen. Een compleet orkest aan synthesizers trekt alle aandacht en het erin gooien van de bass wordt door iedereen in The Max met gejuich begroet. Het is nog vroeg, maar begint vol te lopen. Fengler staat garant voor kwaliteit en mag sinds zijn debuutalbum Fokus, op Ostgut Ton, tevens een begenadigd producer worden genoemd. Veel vrouwen roemen hem vanwege zijn brede heupen en stevige bovenbenen, maar wij vinden toch vooral zijn muziek ijzersterk. Net als die van Truss, de Engelsman die nu de Oude Zaal uit zijn voegen laat barsten. Om iets over enen is de chaos al even compleet. Function's Disaffected klapt erin en de lichtman werkt flink mee. De Londenaar leverde tijdens Dekmantel Festival afgelopen zomer nog twee supersets af - één als zijn alter-ego MPIA3 - en laat ook vanavond zien een gevarieerde dj te zijn. Soms beukt hij genadeloos en smijt hij met hardcore kicks, om vervolgens weer terug te schakelen naar bass, rafelige acid en een haast als progressive aanvoelende track. Veel interactie met het publiek heeft hij niet, maar een bezoeker die hem een tatoeage op zijn borst laat zien, krijgt een glimlach terug.
'Excuses voor de wanvertoning'
En zo is het vooral aangenaam wachten op Collabs 3000, want daar heeft toch bijna iedereen het over binnen. Chris Liebing en Speedy J waren in 2011 voor het laatst samen in Amsterdam te zien en zo'n drie jaar na dato werd het wel weer eens tijd vonden de mannen. De Melkweg is een kwartier voor het begin van Collabs 3000 goed volgepakt, maar ruimte om te dansen is er genoeg. Als Liebing en Speedy J achter de decks verschijnen, gaat het los. Fengler draait een sterke set, maar bijna iedereen is al bezig met Collabs; kijkt al naar het overleg tussen Liebing en Jochem Paap. Vaak is het zo dat als de verwachtingen hoog zijn, dingen tegenvallen, maar de manier waarop het duo begint kan meteen op goedkeuring van iedereen in The Max rekenen. Bijna van iedereen, want er is een groepje dat het nodig vindt om het publiek een vlag te tonen boven Liebing en Paap. Aandachtstrekkers eerste klas met in de hand de tekst: 'excuses voor de wanvertoning'. Waar het belachelijke zinnetje op slaat weet niemand, maar duidelijk is dat de heren enkel zichzelf voor lul zetten. Wij zien verder vooral mensen die met handen in de lucht genieten van Collabs 3000. Soms gaan de ogen even dicht.
Terwijl de Zweed Abdulla Rashim in de andere zaal een sterke set aflevert, blijven Liebing en Speedy J boeien. Elke keer als iedereen denkt dat het niet meer harder kan, gebeurt het toch en als climaxen bouwen een Olympische sport was geweest, wonnen de heren zonder twijfel een gouden medaille. Sandrien's I Left My Girlfriend At The Club komt voorbij, net als de waanzinnige vocalen in Perc & Passarella's Death Squad Temperature's Rising en een remix van Mark Broom. De diepte wordt soms flink opgezocht, om daarna weer genadeloos een aantal minuten te vervallen in een machtige aanvoelende basslijn. Collabs 3000 is vanavond onaantastbaar en houdt iedereen binnen. Elke keer als de bassbanaan wordt doorgegeven - wie de banaan heeft regelt de bass en andersoortige laag - wordt dat met gejuich begroet. En dan is daar die ongekende chemie en interactie tussen de heren. Al die kleine geintjes in de booth, met een breeduit lachende Liebing en een op het oog ietwat norsere Speedy J, zorgen ervoor dat de Melkweg afgeladen blijft tot na zes uur. Geheel terecht. Een set van Collabs 3000 zien is iets speciaals om mee te mogen maken en Electric Deluxe avonden staan garant voor kwaliteit. Dat belooft wat voor de zesde verjaardag van de organisatie op 26 april aanstaande, als grote vissen DVS1, Blawan, Ben Klock, Rødhåd, Subjected en Serge Clone b2b Gerd langskomen in de Rotterdamse Maassilo.