Voordat het nieuwe album Partytime van Le Le officieus landt op Amsterdamse bodem maakt Chagall haar debuut op 5 Days Off. Sinds ze halverwege 2011 instant werd opgepikt door 3FM raast ze door het land met afwisselend eigen band en danceduo Bronstibock. Na de showcase op Noorderslag is 5 Days Off de eerstvolgende serieuze plek waar de 23-jarige Amsterdamse haar poppy dubstep kan etaleren en zien we of dit aanslaat bij een breder dancepubliek. Chagall treedt vanavond aan met glitterlegging en fluoriscerende stokjes en drijft hiermee de drumcomputer aan alsof dit optreden het laatste kan zijn. Nummer na nummer -hoe fris en luchtig ook- blijft ze plankgas racen richting het einde. Ondanks al die overgave ontbreekt het eigenlijk de hele set aan een ware climax en de chemie die ze heeft met de Bronstibockers bereikt de zaal nauwelijks. Ook hit Breathe brengt niet dat verlichtende breekpunt waar je op hoopt. Met de rommelige indruk van het optreden nog vers in het hoofd zijn we benieuwd wat het komende jaar voor Chagall, die eerst op 3FM Serious Talent Tour gaat en meer plannen heeft, zal opleveren.
5 Days Off: Le Le, Madeon en Huoratron baas op het schoolplein
Beste Partytime komt met Le Le van Hollandse bodem
Hoe scoor je na 3 dagen dansen, de oren dichtgeslipt met dubstep en met concullega’s Noisia in de Melkweg op prime time (weekend én zaterdagnacht) met een electroavond? Opvallend veel bezoekers rond bouwjaar 1990 weten de line-up in Paradiso te waarderen en toveren de poptempel om tot een gesmeerd en dampend feestje op het schoolplein. Le Le, Madeon en Huoratron helpen een flink handje mee.
Chagall
Mythe van Madeon
Welk pad je in de Paradiso ook bewandelt vanavond, de grote zaal is de plek waar je uitkomt voor de platst gereden electro die 5 Days Off op voorraad heeft. Net als de Brit Russ Chimes lekker op stoom komt en het subtiel evenwicht tussen makkelijke en avontuurlijke platen is bereikt, komt de 17-jarige Madeon recalcitrant die balans verstoren. Het nummer Pop Culture- 40 popnummers gegoten in 3 minuten en inmiddels bijna 10 miljoen Youtubehits verder- verklaart waarom we van een Frans wonderkind spreken en wat voor massieve set we op het bord krijgen. De jongen die zo uit Les Poppys zou kunnen stappen fileert in een klein uur een vrachtwagen aan nieuwe en oude wereldhits en zo worden zonder adempauze The Beatles (A Hard Days Night), Madonna (Hung Up) en Blur (Song 2) aan elkaar geregen. Als je het vernuft van 2 Many DJ’s en de hype van Justice combineert dan kom je ongeveer uit op Madeon. Nieuw en origineel is het niet maar wel knap hoe met één mixer -Ableton- het wonder in een kind naar boven komt en de massa wordt gekieteld om maar te blijven dansen. Voor enige spanningsboog, melodie en improvisatie is geen plaats. Onbewogen loopt Madeon de coulissen in. De protegé van Deadmau5 heeft al heel wat grenzen bereikt; als het remixen van de gearriveerden der aarde en vullen van voetbalstadions al is afgevinkt, lonkt de uitdaging om van 45 minuutjes uit te breiden naar lange meeslepende sets. Hij vraag zich hardop af hij genoeg favoriete hits heeft om de aandacht zo lang vast te houden: “Als je voorganger (Chimes: red) al platen van je inpikt dan wordt het in ieder geval lastig.”
Le Le
Het enige ‘uitverkochte tijdslot’ in het programma is te danken aan de jongens van Le Le. Sinds Faberyayo, Rimer London en Piet Parra een paar nummers van het nieuwe album Partytime presenteerden tijdens Eurosonic zoemt het hard rond hoe de rest moet gaan klinken. Eerste single NEEN is in ieder geval direct naar een grote clubhit getild. Was het in Groningen nog niet duidelijk welke richting Le Le kiest, vanavond zet het trio het meest complete en gelikte live optreden van 5 Days Off neer. Yayo’s drive is zo lekker dat pauzepraatjes tussendoor tot een mimimum beperkt worden. Nieuwe nummers als Sexual Hair en Scary Sweaters vallen erg goed door de perfecte samenhang van Yayo’s vervormde zang, Rimer’ karakteristieke synths en Parra’s live getekende visuals. Klassiekers als Breakfast, Backstage en Luxe Benen sluiten hier vervolgens uitstekend op aan en zo wandelen we soepeler dan ooit door de setlist. T-shirts (in zeer beperkte oplage!) bereiken de gewillige volgepropte zaal en als we daar doorheen zijn pakt Faberyayo zijn vaste ererondje mee door het publiek. Op 16 maart ligt het album klaar voor de verkoop.
Finse tunnelvisie
Nadat T., de ene helft van Audio Bullys, voor anderhalf uur de losgeslagen gekte bij Madeon heeft gekanaliseerd komt het slotstuk van de avond in beeld. Heel vaak staat Huoratron niet in Nederland en zijn laatste album Prevenge dateert al van 2010, dus alles wijst er op dat er vannacht een groot aantal fans specifiek op hem heeft gewacht. Het nieuwe album Cryptocracy dat 24 april uitkomt levert dezelfde garantie op tunnelraves, maar nu maakt de Nintendo-trucendoos van Huoratron (Aku Raski) plaats voor een groter aantal genres. Ook Huoratron pikt wat van de dubstephype mee maar vooral opmerkelijk zijn de uitstapjes naar acid house en electro. Dit levert live een prettige mix op van het vertrouwde beukwerk met wat subtielere blieps en strings. Bovendien is het hem als een van de weinige gelukt om de grote zaal van Paradiso precies af te stemmen op de sfeer van de set.
Het is al gezegd dat 5 Days Off 2012 met de ingetogen aankleding en het gebrek aan echt grote headliners de boeken in gaat als de recessie-editie. Op basis van de show van Huoratron is alle verlichting verruilen voor duisternis en een enkele stroboscoop de beste vorm van bezuiniging die vannacht gemaakt kan worden. Volgens Huoratron zelf is zijn muziek bedoelt voor trashy donkere tunnels en is alle poeha in te strakke clubs alleen maar afleiding. Het is te hopen dat Huoratron deze zomer voor nog wat vieze plekken zijn weg naar Nederland gaat vinden.
Gezien: 5 Days Off dag 4: Chagall, Le Le, Madeon en Huoratron, Paradiso, 10 maart 2012