3VOOR12/Amsterdam: Mestizo Pop is een term die niet bij iedereen een belletje doet rinkelen. Kunnen jullie uitleggen wat het voor muziek is?

Carlos: Mestizo is Spaans voor mengeling. Het is muziek waar veel verschillende invloeden samenkomen. In de jaren '90 zijn vooral Mano Negra en Manu Chao er bekend mee geworden. Het is muziek met traditionele invloeden en een laag pop en rock.
Joost: Maar we hebben ook meer invloeden dan alleen Latijns-Amerikaanse muziek. Bijvoorbeeld folkmuziek uit Hongarije en Chansons.
Carlos: We hebben ook eerst zelf geprobeerd om een term te bedenken, zoals Hutspop, maar dat pakte toch minder goed uit.

Tom Waits lijkt ook een belangrijke inspiratiebron.

Carlos: Ja! Tom Waits heeft Joost en mij eigenlijk bij elkaar gebracht. We wonen sinds kort samen in een huis en hebben nu al zijn platen dubbel. Eigenlijk vinden we alles wat hij heeft gemaakt goed, behalve misschien zijn eerste platen met veel jazzinvloeden.

Welke stijl zullen we niet zo snel terughoren in jullie muziek?

Carlos: We staan altijd open voor de wat traditionelere vormen van muziek. Dat klinkt misschien wat oubollig, maar we houden erg van het akoestische geluid.
Joost: Je zult ons niet zo snel met een synthesizer op het podium zien.
Carlos: Vroeger heb ik wel een onwijze punkperiode gehad. In een paar van de nieuwe liedjes hoor je dat ook wel terug. We gaan daarmee een beetje richting Gogol Bordello.

Komen deze nog op jullie aangekondigde EP?

Carlos: We hebben inmiddels genoeg materiaal voor een cd. We hebben besloten om een ep over te slaan. De ep kregen we net niet op tijd af voor de finale van de Grote Prijs en je krijgt er ook minder aandacht mee. Een aantal platenmaatschappijen zijn geïnteresseerd om een cd van ons uit te brengen. We mikken nu op een release in april of mei.

Dit jaar stonden jullie dus zonder album ook al op Lowlands. Hoe kwamen jullie daar terecht?

Joost: Het was meer een stiekem optreden. We stonden niet in het programmaboekje maar we kregen het aanbod om geheim 's nachts in een “gekkenhuis” te komen spelen. Hopelijk mogen we nog een keer terugkomen, met een plek in het programmaboekje.
Carlos: Het was wel te gek. Het liep allemaal behoorlijk uit dus ik zat drie uur lang backstage met knikkende knieën. Toen we eenmaal het podium opkwamen was de tent tot de nok gevuld een ging het helemaal los.

Is dat ook waar jullie muziek voor is bedoeld: om te feesten?

Carlos: Als ik nummer schrijf probeer ik een goede balans te vinden. Je moet er thuis naar kunnen luisteren, maar je moet er ook op kunnen dansen.
Joost: het is ook een wisselwerking met het publiek. Laatst stonden we in Het Theater aan het Vrijthof in Maastricht. Dan zit iedereen en wordt het snel wat intiemer. Als je in de Melkweg staat en mensen beginnen te dansen, ga je zelf ook wat energieker spelen en zweep je elkaar op.

In het nummer 'Lost At Sea' zingen jullie 'Amsterdam you're a bitch built on rotting wooden poles'. Is Amsterdam zo'n kutstad?

Carlos: Ik heb wel een haat-liefdeverhouding met Amsterdam. Als ik drie dagen in Brussel (waar hij vandaan komt, red.) ben geweest wil ik altijd gelijk terug naar Amsterdam. Het heeft zo zijn charme dat je hier af en toe lekker bot kunt zijn. Sommige dingen irriteren ook. Commerciële muziek krijgt hier veel meer ruimte op de radio en de laatste tijd worden mensen ook harder tegen elkaar. Een van de redenen dat ik uit België wegging was dat het een nationalistisch tintje kreeg.

En nu zit je hier ook met een rechtse regering.

Joost: ja, maar ook op stadsniveau gebeurt er van alles. Dat er nu zo hard wordt opgetreden tegen krakers vind ik jammer. Veel culturele initiatieven zijn in de krakersbeweging begonnen. Ook wij speelden onze eerste optredens op krakersfeestjes.
Carlos: Ik zou niet heel snel meer op een krakersfeest willen spelen. Iedereen is aanspreekpunt en niemand verantwoordelijk. Bij een van onze optredens hadden ze een vlammenwerper achter het drumstel opgesteld zonder het ons te vertellen. Halverwege de set ging dat ding aan en werd onze drummer bijna geroosterd.
Joost: Het was wél een goed feestje.

Hoe belangrijk is het om de Grote Prijs te winnen?

Joost: we zijn al heel blij dat we in de finale staan. In de halve finale mochten we niet als eerste direct door naar de finale, maar kregen wel een wild card toebedeeld. Daarnaast is iedereen uit de muziekindustrie aanwezig dus we hopen dat we opvallen. We spelen natuurlijk retestrak dus dat moet wel goed komen.
Carlos: Daarnaast gaan we voor de finale voor een grote klapper zorgen. Het is nog een beetje een verrassing, maar we eindigen in ieder geval met 23 man op het podium.

En na de Grote Prijs? Nog meer wedstrijden?

Carlos: De Grote Prijs is de laatste wedstrijd waar we aan meedoen. We hebben dit jaar aan meerdere wedstrijden meegedaan en er gaat behoorlijk wat tijd in zitten. Daarnaast hebben we met acht man ook de grootste ecologische voetafdruk van iedereen. Het liefst zou ik volgend jaar zomer een tournee langs Europese festivals willen doen. We hebben dit jaar in Nederland een aantal kleinere festivals gedaan en dat is erg goed bevallen. We stoppen er ontzettend veel tijd in en willen het liefst ervan kunnen leven.

Zorita speelt zaterdag 11 december in de Melkweg tijdens de finale van De Grote Prijs Van Nederland.