Melkweg Expositie: Gezeefd, 1970 – 1985

Spraakmakende affiches uit de eerste vijftien jaar Melkweg - Amsterdamse podia afl. 10

Tekst: Anne Slump | Beeld: Merel Keizer ,

Vanuit een eigen zeefdrukkerij begint de Melkweg in 1970 zelf met het drukken van posters. Gezeefd, 1970 – 1985 is een tentoonstelling die een bijzondere selectie Melkweg affiches laat zien op het gebied van muziek, film, video, theater, dans en beeldende kunst. 3VOOR12/Amsterdam praat met Melkweg programmeur Edwin van Andel.

Spraakmakende affiches uit de eerste vijftien jaar Melkweg - Amsterdamse podia afl. 10

Een wandeling door de eerste vijftien jaar geschiedenis van de Melkweg
De Melkweg nu en 40 jaar geleden is een wereld van verschil. Niet alleen qua uitstraling en programmering, maar ook de manier waarop alle evenementen gepromoot worden. In de eerste vijftien jaar produceert de Melkweg affiches in een eigen zeefdrukkerij. Vernieuwende technieken en eigenzinnige ontwerpen geven op een bijzondere manier het tijdsbeeld weer. Amsterdam is vijftien jaar lang aangekleed met spraakmakende, kleurrijke, gewaagde en soms omstreden affiches.


De jaren zeventig
In 1970 is een Amsterdams theatergezelschap op zoek naar een geschikte speellocatie en vindt een verlaten melkfabriek midden in het centrum van Amsterdam. Een zak met geld, een ideaal en hard werken zorgen ervoor dat de oude melkfabriek verbouwd wordt tot ontmoetingscentrum voor film, theater en muziek. De verbouwing is alleen in de zomer, want in het najaar moet de geplande voorstelling gespeeld worden. Het project wordt ‘Melkweg’ genoemd met als achterliggende gedachten een knipoog naar het hippie tijdperk en het feit dat de melk weg is. Omdat Amsterdam in die periode het San Francisco is van Europa, waar reizende jongeren op zoek zijn naar rockmuziek, licht shows, love, peace, happiness en een blowtje op z’n tijd, wordt de Melkweg als snel een ontmoetingsplaats voor deze vrije geesten.

Twee zomers later besluit men van de Melkweg een permanent cultureel centrum te maken. Iedere gift en zuurverdiende gulden wordt in de zo noodzakelijke verbouwing van de Melkweg gestopt en geeft zo ruimte voor muziek, dans, theater en film. Eind jaren zeventig worden hier dan ook legendarische festivals gehouden waaronder het Internationaal Vrouwen Festival, het One World Poetry Festival en het Festival of Fools.

De jaren tachtig

Begin jaren tachtig wordt het tijd voor de Melkweg om het hippie imago van zich af te schudden. De Perzische tapijten maken plaats voor strakke witte muren en zelfs de huisdealer wordt vriendelijk doch dringend de deur gewezen. In 1982 is de Melkweg de allereerst club die een Afrikaanse band boekt. Reggae wordt een populair onderdeel van de programmering en leidt uiteindelijk tot de organisatie van het jaarlijks terugkerende Africa Roots, nu ook bekend als het Amsterdam Roots Festival. Gedurende de eighties is de Melkweg een ware broeiplaats voor nieuwe muziekstromingen en bandjes. Later zullen populaire bands zoals The Cure, Pearl Jam en U2 hier hun eerste Europese concerten geven. Een leuke annekdote is wellicht dat Nirvana ooit als voorprogramma in de Melkweg heeft staan spelen voor welgeteld twintig man.

De grote groei in omvang van de Melkweg zelf, de programmering en het aantal bezoekers vindt pas 25 jaar na de officiële opening plaats. In 1995 krijgt de Oude Zaal er een broertje bij; The Max en in 2009 wordt de Rabozaal in gebruik genomen. De Melkweg is in 40 jaar tijd getransformeerd van melkfabriek tot een van de meest toonaangevende poppodia van Nederland. De expositie ‘Gezeefd 1970- 1985’ neemt je mee door die kleurrijke geschiedenis en is zeker de moeite waard om te bezoeken.

De expositie loopt nog tot 23 januari a.s.

bron: 'Suiker, melk en popmuziek' van C.Th. Bakker