Streaming levert buiten gebruiksgemak vooral discussie op, discussie die vooral door de muziekindustrie zelf wordt gevoerd. Terwijl de consument er lustig op los luistert via streaming, (illegale) downloads en weer steeds meer fysieke dragers, met name platen, staan de grootste artiesten op de barricade voor de bescherming van hun gederfde inkomsten. Vorig jaar besloot Thom Yorke een paar albums niet meer aan te bieden op Spotify, heel recent doet (het management van) Taylor Swift er een schepje bovenop door haar hele catalogus offline te halen. Dit alles om een statement te maken naar streamingdiensten: jullie pikken te veel inkomsten weg bij ons, en dat gaat vooral ten koste van kleine artiesten. Is dan echt alles grijs gebied aan streaming? Niet volgens Spotify. De dienst pareert elke kritiek met klinkende cijfers: rond eind 2013 had de Zweedse muziekdienst sinds haar oprichting in 2006 1 miljard dollar uitbetaald aan artiesten. Daarnaast publiceert het studies naar muziekgebruik. Een daarvan is de case Mr. Probz, een tot eind 2013 als zanger relatief onbekende Amsterdammer in Nederland en daarbuiten. Hij brak in 2014 op slag door in Amerika met een remix van zijn single Waves.
Let op: Deze inhoud kan niet getoond worden omdat deze mogelijk strijdig is met de gekozen cookiesettings.
U kunt dit hier aanpassen door de categorie 'social' aan te vinken. Waarom is dit nodig?
U kunt dit hier aanpassen door de categorie 'social' aan te vinken. Waarom is dit nodig?