Tommigun heeft in het afgelopen jaar heel wat afgetourd; 56 concerten over heel Europa. Wat was voor jullie het ultieme hoogtepunt van 2010?
"Dat was toch wel wel onze tour met Daniel Johnston (Amerikaans gitarist, zanger en songwriter). We hebben met hem in april door heel Europa getourd als voorprogramma. In een maand tijd hebben we onze band echt op de kaart gezet. Het was de eerste keer dat we zo veel en zo intens met elkaar speelden. We hadden daarna echt het gevoel: "Nu zijn we écht een band”.
Van Daniel Johnston is bekend dat hij aan manische depressiviteit lijdt. Heb je misschien een opmerkelijke anekdote?
"Nou, Daniel heeft ook suikerziekte. Er was bij hem dus nooit suiker of frisdrank backstage, waardoor hij vaak bij onze backstage alle frisdrank probeerde te stelen. Ook rookte hij stiekem op plekken waar dat niet mocht. Het is een beetje een groot kind. Toen we in Zwitserland waren en moesten wachten tot we op mochten, was hij er ineens van overtuigd dat onze bassist Keith Richards was. Hij riep vol ontzag “Ooh Keith are you really here? Look at my guitar!!”. Als je onze bassist Pim ziet is er inderdaad wel een zekere gelijkenis, maar dit ging wel erg ver. Het was echt fantastisch en ik heb eigenlijk een hele reeks anekdotes. Het was echt een unieke belevenis voor ons."
Hoe is de samenstelling van Tommigun; wie zijn bijvoorbeeld de nieuwste bandleden?
"We zijn nu dik een jaar in onze huidige bezetting. Zangeres Kaat Arnaert en drummer Mattijs Vanderleen zijn de nieuwste leden. Ik ben de band begonnen met onze toetsenist Joeri Cnapelinckx. Dan hebben we dus nog Pim De Wolf (aka Keith Richards) op de bas."
Je zat tot voor kort altijd in muzikale projecten met alleen mannen. Hoe is het om nu Kaat naast je te hebben staan? Verandert dat wat in de dynamiek of groepsomgang?
"Ja, toch wel. Je moet soms een beetje voor haar zorgen en rekening met haar houden. Ik vind dat ook helemaal niet zo slecht. Het is goed voor onze manieren en ik vind het plezant om duetten te kunnen doen en haar mijn teksten te laten zingen. Het samenspel zorgt voor een goede soort spanning."
En minder groffe grappen?
"Nou eh.., ze kan er toch ook wel wat van hoor. Soms gaan echt alle remmen los."
Als je terugkijkt op afgelopen jaar, wat zouden jullie anders aangepakt hebben – wat had beter gekund?
"Ja ach, ik ben misschien een beetje naïef geweest over in welke mate je promotie moet voeren. Ik dacht dat de plaat wel op eigen kracht zijn debuut zou vinden. We hebben bijvoorbeeld geen moeite gedaan om een videclip te maken voor onze eerste plaat Spotlight, ik vond dat toen niet zo nodig. Ik wil mij eigenlijk concentreren op het maken van muziek en niet op het hele circus eromheen. Ik begin er nu wel steeds meer plezier in te krijgen, maar dat had ik toch wel anders gedaan, achteraf gezien. We kunnen natuurlijk alsnog een clip gaan maken, waarom niet."
Kan je iets vertellen over de betekenis van Cage Aux Ours en de bijhorende videoclip?
"Ik zing het liedje samen met Kaat en het gaat over het gevoel van gevangenschap dat een relatie soms kan geven, ondanks alle goede bedoelingen. We lopen in de video samen door een bos en de dreiging van de beer zorgt voor een dubbele sfeer. Cage aux Ours, dat berenkooi betekent, is een plantsoen in Brussel. Het is een verkeersader voor trams, bussen en treinen met van die neprotsen enzo. Ik heb daar een deel van mijn jeugd doorgebracht."
De droomhangplaats voor jongeren dus?
"Ja, dat ook, haha"
Waar kijk je het meest naar uit voor het aankomende jaar?
"Nieuwe opnames. Ik wil zo snel mogelijk aan nieuwe muziek beginnen met de band!"
Hebben jullie plannen om een nieuwe weg in te slaan met jullie sound?
"Ja! Ik wil eigenlijk nog stiller en af en toe juist nog harder, maar dan wel met dezelfde klank die we nu al voortbrengen."
Passie, nijd, duisternis en broeierigheid. Dit zijn omschrijvingen van jullie muziek die vaak de boventoon voeren in recensies en artikelen over Tommigun. Vind jij dit passend?
"Ja, dat vind ik wel passend. Ik heb veel van de nummers ‘s nachts geschreven. Ik weet niet of je het kent, maar soms als je ‘s nachts thuiskomt van een feest ofzo en je gaat dan muziek luisteren, dat vind ik vaak van die intense momenten. Soms ben je een beetje in een roes, heb je iets meegemaakt of ik weet niet wat. Ik hoop dat die intensiteit ook in onze muziek terug te horen is."
Vertel eens iets verrassends over jezelf of een van de bandleden. Bijvoorbeeld een gewoonte of een kunstje, hobby of ritueeltje die jullie hebben? (Hoeft geen twee keer na te denken)
"Ah jaja, ik zou de mensen aan willen raden om als ze ooit Kaat tegenkomen haar te vragen een aap na te doen. Dat is echt ongelofelijk - daar kom je niet meer van bij, haha. Dat zal ze leuk vinden! "
Jullie motto voor 2011?
"In de woorden van een van mijn favoriete bands, Arcade Fire: Keep the car running!"
6 januari treedt Tommigun samen met Liesa Van der Aa en Case Mayfield op bij Sonic Soirée, de maandelijkse avond met Vlaamse en Amsterdamse acts in de Brakke Grond. Georganiseerd in samenwerking met Club Cornflakes en 3VOOR12/Amsterdam.