Tom Trago: "Gefrustreerde muziek irriteert me”

Amsterdamse producer presenteert tweede album Iris

Atze de Vrieze ,

Je zou Tom Trago best een sleutelfiguur mogen noemen in het Amsterdamse nachtleven. Hij is verbonden aan clubavonden Foxes & Wolves en Italo Elite, hij werkt met San Proper als The Dirt Machine en parodieerde de Amsterdamse hipsters met Faberyayo op single The Wallet. Vanavond presenteert hij in club Trouw zijn tweede album Iris.

Amsterdamse producer presenteert tweede album Iris

"De Amsterdamse dancescene is dood", zei ster-dj Tiesto deze week. Hij kreeg direct een storm van kritiek over zich heen, want Amsterdam bruist, vindt Amsterdam zelf. Juist in de kleine clubs zijn de laatste jaren inderdaad veel nieuwe initiatieven gestart. Centrale figuur in meerdere van die initiatieven is producer Tom Trago. Hij is verbonden aan clubavonden Foxes & Wolves en Italo Elite, hij werkt met San Proper als The Dirt Machine en parodieerde de Amsterdamse hipsters met Faberyayo op luchtige wijze met single The Wallet. Vanavond presenteert hij in club Trouw zijn tweede album Iris.

Business man first, legend second
"Ik wilde op dit album met verschillende mensen samenwerken", zegt Tom Trago, die vocalen mocht opnemen van onder meer Oliver Daysoul, San Proper en Romanthony. En van Chicago House veteraan Tyree Cooper, die zich aan Trago voorstelde met de woorden: "I'm a business man first, a legend second. Let's talk business". "Ik heb hem uiteindelijk geen cent hoeven betalen", lacht Trago. Live krijgt Trago hulp van twee vrienden met drumpads en synthesizers. "Ik vind het leuker om met iemand anders een proces aan te gaan dan om mijn eigen klankbord te zijn. Al komen sommige dingen ook onverwacht tot stand. San Proper pakte stiekem een track uit mijn iTunes en bracht hem een week later terug met vocalen. Hier, voor je album."

"Nederland is eigenlijk te klein voor San Proper", zegt Tom Trago over zijn goede vriend. "Hij is een rockster, een sociale legende. Veel mensen in het Amsterdamse nachtleven worden vrolijk als hij binnen komt. We kennen elkaar nu een jaar of vier. Op een dag belde hij me op, nadat we op een feestje na elkaar gedraaid hadden. 'Ik kom even bij je langs, dan gaan we je muziek luisteren'. Even later stond hij voor de deur en hebben we de hele avond naar mijn tracks geluisterd. Hij hielp me besef te krijgen van mijn eigen muziek. Wat goed is, wat niet, wat je op welk moment kunt gebruiken. Daarna hebben we nog een film gekeken, dat was onze eerste date."

Naïef
Op dat moment behoorde Trago zelf al jaren tot het meubilair van het Amsterdamse nachtleven. Hij werd geboren in Amsterdam, groeide op in het veilige Wijk Bij Duurstede, maar vertrok terug naar de hoofdstad om dj te worden. "Binnen een jaar was ik resident in Jimmy Woo en Panama. Ik draaide vier avonden in de week, en daar kon ik van leven. Twee dagen in de week ging ik naar een particuliere jazzopleiding, waar ik alle vragen over muziek kon stellen die ik wilde en uit kon vinden wat mijn rol was als muzikant. Ik heb er veel van geleerd, al had het ook een burgerlijk randje, met vijftigers die nog even jazz willen leren."

Anno 2011 heeft Tom Trago een redelijk beeld van wat hij wil. Van alles, zoveel is duidelijk. Niet gebonden zijn aan een hokje of stijl. Op Iris komen veel stijlen samen, soms binnen een track, een houseritme, discostrijkers en een hiphopbreak. Hij kwam erachter dat hij synthesizerstrijkers stiekem mooier vindt dan echte violen. Meer dan op zijn debuut Voyage Direct werkt hij met songstructuren. "Naarmate ik langer muziek maak, word ik steeds minder persoonlijk. Mijn eerste plaat Live With The BBQ was heel naïef, ik deed maar wat. Ik wist niet wat mixen was, ik realiseerde me niet dat mijn label Rush Hour op zoek is naar een karakteristieke sound, ik wist niet eens dat Detroit techno echt een movement is. Gaandeweg ga je steeds meer nadenken waar je jouw muziek precies in het totale plaatje wilt neerzetten. Maar na dit album wil ik dat eigenlijk weer loslaten."

Luchtkasteel
Een ding ontbreekt: grootse climaxen. "In grote clubs draait het vaak alleen om de energie, om het pompen, maar dat is niet zo mijn stijl. Twee, drie climaxen op een avond vind ik genoeg. En dan daarna weer de diepte opzoeken. Dat contrast mis ik vaak." Het is meer dan een muzikale voorkeur, het is een essentieel verschil tussen het parallelle universum dat Tom Trago zoekt op de dansvloer en de platte consumptie van commerciële dansmuziek. "De maatschappij is super individualistisch, het nachtleven is dat niet. Het is een plek waar je gemakkelijk mensen leert kennen, waar je niet hoeft te schrikken van mensen die anders zijn."

Dat klinkt misschien als een luchtkasteel, maar het is Tom Trago menens. Hij sloot zich recent aan bij de idealistische organisatie Het Nieuwe Rijk, die zich druk maakt om de beknotting van vrijheden. Hij raakte zelfs in conflict met de arm der wet toen hij weigerde zijn ID te tonen toen hem daarom gevraagd werd. "Ik heb een probleem met autoriteit", zegt Trago. "Omdat autoriteit bijna altijd misbruikt wordt om andere mensen hun leven te bekaderen. Of te bepalen of je ergens mag roken, of je een hoofddoekje mag dragen, hoe een supermarkt eruit moet zien. Ik vind het belangrijk om mezelf als artiest over dat soort dingen uit te spreken, maar die frustratie laat ik bewust niet terugkomen in mijn muziek. Gefrustreerde muziek irriteert me. Ik heb maar een doel als ik muziek maak: positieve energie brengen."

Iris van Tom Trago verschijnt op Rush Hour en is tijdelijk te beluisteren op de Luisterpaal.