Een optreden op Noorderslag dat niet snel vergeten zal worden, een EP-release in Ekko in Utrecht vorige week donderdag, een album dat naar alle waarschijnlijkheid in april af is en binnen- en buitenlandse festivals die langzaamaan interesse tonen.
We zien Skip & Die nog staan in de tot de nok toe gevulde kelder van de Oosterpoort in Groningen. Cata.Pirata die alle remmen los gooit, Gino Bombrini die drumt en trommelt alsof z’n leven er van af hangt en Jori Collignon die een ieder met de ene na de andere vette beat om de oren slaat.
De band was heel blij te horen op Noorderslag te mogen spelen. “Het was één van de doelen die we voor onszelf hadden gesteld. En dat terwijl we nog niets hadden uitgebracht. We wisten hoe belangrijk het was om daar te staan. Je weet dat je dingen weer een niveau hoger kan tillen. Het kan een lastig festival zijn en het ligt heel erg aan de zaal waar je speelt. De grote namen oogsten in de grote zalen, maar als je een soort underdog bent zoals wij, dan kun je toch het beste in de kelder staan,” aldus Jori.
Catarina Aimée Dahms, ook wel bekend als Cata.Pirata, en Jori Collignon ontmoetten elkaar in de tijd dat Cata nog bij Shane Shu zong en Jori druk was met C-Mon & Kypski en Nobody Beats The Drum. “Catarina en ik zijn de band begonnen in 2009. Ik had allerlei ideeën en zij had allerlei teksten en die zijn we op een gegeven moment gewoon gaan opnemen en dat heeft zich gevormd tot waar we nu zijn met Skip & Die.” Jori en Gino zien elkaar voor het eerst in Heerlen tijdens een optreden van C-Mon & Kypski. Gedeelde interesse voor 32-sporen analoge bandrecorders en passie voor muziek zorgen ervoor dat de heren in contact blijven.
Cata is geboren in Zuid-Afrika, maar heeft op verschillende plekken ter wereld gewoond. Haar ouders zijn filmmakers en hebben veel maatschappijkritische films en documentaires gemaakt tijdens de Apartheid. “Dat was een heftige tijd voor hen. Op een gegeven moment wilden mijn ouders graag weg uit Zuid-Afrika omdat ze zagen dat de situatie niet beter werd.”
Jori komt uit Utrecht, heeft de afgelopen jaren veel met C-Mon en Kypski en Noboby Beats The Drum gespeeld en is de producer van Skip & Die. De Limburgse Gino Bombrini speelt al percussie zolang hij zich kan herinneren. Vooral belangrijk voor hem is spelen vanuit een bepaald oergevoel. Op zijn tweede krijgt hij van zijn vader een drumstel en hij is vanaf dat moment niet meer opgehouden met drummen.
De band is constant op zoek naar verrijking en horizonverbreding. Vooral het reizen is belangrijk voor ze. Mensen ontmoeten, beats ontdekken en kijken op welke muziek mensen overal ter wereld feesten. Jori: “Het voelt vaak echt als een ontdekkingstocht naar nieuwe tropische geluiden en beats en kijken hoe we dat kunnen vermengen met onze eigen muziek om zo iets universeels, iets kosmisch te creëren.”
Cata en Jori zijn voor hun eerste project samen naar Zuid-Afrika gereisd om te kijken wat Catarina’s leeftijdsgenoten daar met muziek doen. Tien dagen Kaapstad en tien dagen Johannesburg hebben er voor gezorgd dat ze dagelijks met uiteenlopende acts, bands en artiesten hebben samengewerkt.
Voor Catarina gaat het vooral om de samenwerking die tot stand komt. “Ook al ken je elkaar niet, je wil samen iets creëren en daardoor kun je kracht uit jezelf halen, maar ook uit de synergie die ontstaat tussen muzikanten. Dat samengevoegd is zoiets moois en krachtigs. Mijn manier van werken en muziek maken heeft vooral te maken met hoe ik in het leven sta. Ik ben heel erg maatschappijkritisch. Dat komt ook terug in mijn teksten.”
Cata’s teksten zijn vergelijkbaar met kwaito; een Zuid-Afrikaanse dansmuziek die ontstaan is ten tijde van de eerste democratische verkiezingen en het ‘einde’ van de Apartheid. Jongeren konden feesten op kwaito en hoefden even niet na te denken over alle ellende en strijd. Daarvoor was muziek voor een groot gedeelte gebaseerd op het rebelleren tegen het regime.
“Wat Skip & Die probeert te doen is reflecteren naar de samenleving, maar wel op een zo feestelijk mogelijke manier. Skip & Die staat voor twee extremen. Ik denk wel, omdat ik in heel veel verschillende talen zing en schrijf, dat niet iedereen dat oppikt. Ik ben heel rebels en ik vind dat je moet staan voor datgene waar je in gelooft. Ook al rol ik over de grond tijdens onze show of vragen mensen zich af waarom ik in hun ogen iets lelijks doe; ik heb wel iets te vertellen. Dat vind ik belangrijker dan een mooi plaatje neerzetten. Ik ben echter niet iemand die tegen andermans schenen schopt om maar te kunnen schoppen,” aldus Cata.
Skip & Die wil overduidelijk mooie dingen maken met een boodschap, maar ook met een feestelijke insteek. De band heeft ambitie en talent genoeg om dit te bereiken.