“This is a science festival, so let me explain how my music works.”
Aan het woord op het Discovery Festival in NEMO is de Deense geluidskunstenaar Jacob Kirkegaard. Voordat hij zijn experimentele stuk Labyrinthisis laat horen, wil hij nog even aan de zaal uitleggen hoe het stuk werkt. De geluiden die je in het stuk hoort zijn de resonanties van de oren van Kirkegaard.
Vervolgens veroorzaken deze geluiden weer resonanties in de oren van de toehoorders. Het duurt ongeveer twee minuten voordat de eerste bezoekers de zaal verlaten; de hoge, schrille piepgeluiden van het stuk zijn niet voor iedereen. Het optreden van Jacob Kirkegaard vat goed samen waar Discovery Festival voor staat. Zijn geluidskunst bevindt zicht op het snijvlak van een wetenschappelijk experiment en grensverleggende, muzikale soundscapes. Het is heftig, maar het is ook een ontdekkingstocht.
Niet dat het hele festival uit alleen maar complexe muziek, kunst en wetenschap bestaat. Juist het tegendeel. “Met het Discovery Festival proberen we een goede combinatie te maken tussen wetenschappelijke inhoud en een leuke dansavond”, aldus Bow Evers, een van de organisatoren. Aan het begin van de avond is het nog even de vraag of dit gaat lukken. De lezingen, experimenten en installaties van NEMO leiden de bezoekers af van de muziekprogrammering. Hierdoor draaien onder andere Major Hostage en Marbert Rocel voor lege zalen. “Misschien zijn we dit jaar wel iets te vroeg begonnen met de muziekprogrammering. NEMO is een perfecte locatie voor dit festival, maar door de installaties waarmee bezoekers kunnen spelen en de installaties van kunstenaars die we voor het festival hebben geplaatst misschien net iets te leuk uit zichzelf”.
Halverwege de DJ-set van Applescal vindt dan toch de omslag naar een dansavond plaats. De zaal op het dak, met uitzicht over de binnenstad, begint zich te vullen. De set van een van de grote talenten van de Nederlandse dancescene is vlekkeloos en de dansavond komt langzaam tot gang. In zijn set met veel melodieuze techno is ook ruimte voor Radiohead’s Everything in it's Right Place.
Op het eerste dek (NEMO is per slot van rekening een schip) vindt ondertussen de gehele avond een kuffelexperiment plaats. Deelnemers krijgen tijdens het knuffelen een pijnprikkel. Ervaren ze pijn anders tijdens het knuffelen? Het is juist deze combinatie die de meeste bezoekers trekt. Even luisteren naar een interessante lezing over zwaartekracht van Erik Verlinde om vervolgens los te gaan op Palmbomen.
Bij de set van Palmbomen is de omslag naar een dansavond dan ook definitief. Inmiddels staan de meeste van de ruim 1700 bezoekers op een van de dansvloeren. Bij Palmbomen gaan ze los op een eigenzinnige mix van funk, disco en jaren 60 pop. Allemaal gecreëerd met oude anologe synthesizers. Het is loom en gemoedelijk, maar zeer dansbaar. Met een vocoder vervormt hij zijn stem. Dit heeft een vervreemende werking en wordt na een paar nummers wat vermoeiend om naar te luisteren.
Als laatste beklimmen The Walk & Rogerseventytwo het podium. Ze bouwen hun set van vuige techno en electro subtiel op naar een climax. Op dat moment beginnen de installaties van NEMO ook in het voordeel van het festival te werken. Met een bellenblaasinstallatie worden door bezoekers enorme bellen gemaakt en richting de dansvloer geblazen. De interactieve installaties worden op die manier toch nog een onderdeel van het festival.
Gezien: Discovery Festival, Nemo Amsterdam, 24 september 2010