Staff Benda Bilili is een collectief uit Congo. Ze bestaat volledig uit straatmuzikanten die leven rondom de dierentuin van Kinshasa. De kern van de band bestaat uit vier zangers die allemaal gehandicapt zijn doordat ze in jongere jaren polio hebben gehad. Op de hoes van het in 2009 uitgebrachte debuut staan ze geportretteerd in wonderlijke rolstoelen gemaakt van Chinese scooters. Met hun debuut braken ze gelijk internationaal door. Deze zomer staan ze op grote festivals als Lowlands en Glastonbury. Voordat dit zo ver is staan ze vanavond in Paradiso tijdens het Amsterdam Roots Festival. 

Meteen vanaf het eerste nummer (Moziki) kan niemand in de zaal zijn heupen meer stilhouden. Het tempo ligt hoog. Waar de cd zich soms het beste leent voor cocktails op het balkon, wordt hier een stampende dansset neergezet. De muziek valt het beste te typeren als een mix tussen Rumba, Reggae, Afro-Pop en Soul. Soms waan je je op Cuba, dan weer in de binnenlanden van Congo.

Hoewel dit een wonderlijke mix van genres lijkt, klinkt het geluid meteen vertrouwd en zomers. Als barbecueën of een potje voetbal in het park. Je zou bijna zeggen dat de band een eigen geluid mist ware het niet voor Roger Landu. Landu is een van de niet gehandicapte leden van de band. Tijdens dit concert steelt hij de show met zijn zelfgemaakte instrument. Een conservenblikje met daaraan een gitaarsnaar verbonden die hij naar gelang strakker aanspant of laat vieren. Het geluid dat dit instrument maakt valt met niets te vergelijken en geeft de nummers een rafelig randje. Op de juiste momenten laat hij zijn instrument grommen, janken en scheuren. Hij zorgt ervoor dat je tijdens het concert niet naar je broekzak grijpt om je smsjes te sorteren, maar geboeid blijft kijken naar de band op het podium.

De set gaat van climax naar climax. Achterin de zaal  kijken stelletjes elkaar intens in de ogen en dansen samen op de muziek. Voorin de zaal swingen meisjes die allemaal net terug lijken te zijn van drie maanden vrijwilligerswerk in Ghana. Even voelt het alsof de set net te weinig diepgang krijgt doordat de dansnummers elkaar in rap tempo opvolgen. Gelukkig wisselt Staff Benda Bilili af en toe ook af met een rustig nummer. De nummers met een laag tempo als Polio en Sala Keba vormen daardoor de eigenlijke hoogtepunten van de avond.

Paradiso laat zich makkelijk inpakken door Staff Benda Bilili. Het concert is onderdeel van het Amsterdam Roots Festival en daarmee speelt de band eigenlijk een thuiswedstrijd. Het aanwezige publiek smult van muziek uit alle hoeken van de wereld. Deze zomer mogen ze op Lowlands bewijzen of ze ook het grote publiek voor zich kunnen winnen. Ze hebben in ieder geval laten zien dat ze de straatoptredens op de pleinen van Kinshasa definitief zijn ontgroeid.

Gezien: Staff Benda Bilili, Paradiso, vrijdag 19 juni 2010