Terwijl Tom Ruijg voor in de grote zaal al begonnen is, nestelt 3VOOR12/Amsterdam zich in de andere, nog stille, zaal tussen de heren Boris Werner en Lauhaus. Voordat ze Ruijg met een gezamenlijke set aflossen, zoomen we in op hun carrières.
Omdat beide heren sinds enige tijd op internationaal niveau actief zijn, zien ze elkaar bijna niet meer. Naast gerichte antwoorden moet er dan ook vooral even goed worden bijgepraat. Een prettige chaos neemt de overhand. “Onze vriendschap is prima. Zeker sinds we allebei onze ziel en zaligheid hebben verloren in het online gamen. De virtuele wereld maakt alles wat verwatert weer goed”.
Hun relatie in de echte wereld gaat terug naar 1996. Via een gezamenlijke vriend leren ze elkaar kennen en ontdekken hun gedeelde passie in de housemuziek. Als we het hebben over hun samenwerking sindsdien, grapt Werner over al zijn draaipogingen die, weliswaar goed bedoeld, door Lauhaus de kop in werden gedrukt. Naast vrienden zijn bouwt zich tussen hen dan ook een relatie op van meester en leerling. Het niveau stijgt en de inspiratie en de energie is aanwezig om echt een deejay te worden. Werner haalt zijn allereerste draaiavond aan. “Toevallig op 1 januari 2000, een symbolische maar ook warrige avond. Zoveel herinner ik me er niet meer van”.
Daarna gaat het snel. Met het organiseren van het feest Mono in de Mazzo creëren ze een populaire plek in Amsterdam waar, naast hun vaste optredens, plaats is voor veel nieuwe deejays. Daarnaast is er Traffic, het technofeest in de Melkweg, dat in 2000 startte en nu nóg bestaat. Alhoewel Lauhaus Traffic samen met Bart Skils heeft opgezet, is Werner een veelgeziene gast. Ze zien die eerste jaren als een periode waarin veel stijlen opkomen en worden geadopteerd. “Na een fase waarin progressive naar de voorgrond kwam, heeft techno en minimal steeds meer de overhand gekregen. Nu zijn we allebei veel met experimentele house bezig, met een flirt naar zijn oorspronkelijke vorm, die eind jaren 80 opkwam.
Het geflirt begon al in 2006, het jaar van Werners eerste eigen productie. Het is de plaat waarbij zijn grote talent als producer wordt ontdekt en opgepikt. Een jaar later brengen Werner en Lauhaus samen het nummer Matchmaker uit. Het internationale succes hiervan leidt voor beide deejays een periode in van veel buitenlandse boekingen.
Wat zijn Werners voorbeelden en drijfveren? Er komt een naam uit de hoge hoed die tot de verbeelding spreekt. Het is Mulatu Astatke, een fameuze Etiopische jazzmuzikant, de Duke Ellington van Afrika. "Ik hou van zijn funky insteek van jazz, die is onnavolgbaar als het aan mij ligt". Deze naam mag dan wellicht niet direct bekend in de oren klinken, in zijn producties is de funkinvloed duidelijk hoorbaar. Deze twist werpt zijn vruchten af in de dancehitlijsten. Zo heeft Let's Boogie, een mix van de grote hit van Stars On 45, eind vorig jaar wekenlang hoog in die hitlijsten gestaan.
Ook al groeit het aantal boekingen tot vandaag de dag onverminderd door, er blijft altijd iets te wensen over. “Soms weet ik niet meer welke dag het is, en in welk vliegtuig ik ben gestapt. Noem het een luxeprobleem. Soms moet je zelf maar uitvogelen hoe je je geannuleerde vlucht om gaat boeken”. Werner voegt daar aan toe: “In je eentje voetbal kijken op een Italiaanse hotelkamer is niet zo glamoureus als je zou denken”.
Het duo draait vanavond samen tot de lichten aan gaan. Met een set die rustig begint en met een pompende climax eindigt, kan er weer met trots een streepje achter Studio 80 worden gezet. “We zijn producten van de leerschool die Studio 80 vanaf het begin is”. De warme band die ze door de jaren heen met Studio 80 hebben ontwikkeld koesteren ze graag. Dat gevoel stralen ze onbetwist over naar de zaal.
Op een avond als WKND staat in de regel alleen Nederlandse deejays, zowel opkomend talent, als namen zoals Werner en Lauhaus, die graag naar Studio 80 blijven terugkeren. Wil je weten welke andere vliegende Hollanders de komende tijd in Studio 80 uitgenodigd zijn, kom dan op donderdagen langs bij WKND.
Gezien: WKND, 5 Jaar Studio 80, Studio 80, 8 juli 2010