THC Recordz staat al zeven jaar voor realiteitsmuziek

“Hiphop krijgt veel aandacht, maar de verkeerde aandacht”

Erik Zwennes ,

Zeven jaar geleden werd hiphoplabel THC Recordz opgericht. Inmiddels bestaat het label uit acht artiesten, een manager, aanhang en vele sympathisanten. Oerleden en labelbazen Rocks en RB Djan waren in Hilversum voor een goed gesprek. “De zaken, het verstand en de professionaliteit kwamen met de jaren.”

“Hiphop krijgt veel aandacht, maar de verkeerde aandacht”

Zeven jaar geleden werd hiphoplabel THC Recordz opgericht. Nog voor de Amsterdamse groep Tuindorp Hustler Click (THC) serieus bezig was. Door het succes van de The Box-hit Wil Je Weten Hoe Het Voelt besloot de groep het serieus aan te pakken. Zeven jaar na de eerste THC Recordz mixtape presenteert het label volume 2. Inmiddels bestaat de click uit acht artiesten, een manager, aanhang en vele sympathisanten. Oerleden en labelbazen Rocks en RB Djan kwamen langs in Hilversum voor een babbel. Rocks blijkt de prater, RB luistert en vult aan.

“Mensen kloppen tegenwoordig bij ons aan voor advies over het starten van een eigen label, zegt Rocks. “Wij dachten toen we dit begonnen, net als jonge jongens nu, dat we veel geld gingen pakken. Als je het slim aanpakt is het opzetten van je eigen label een goede investering. Maar je moet het niet te rooskleurig zien. Het is hard werken en je gaat ongetwijfeld een paar keer hard op je bek.”

Enkele maanden geleden tekende THC Recordz een deal met grote broer Top Notch. Rocks: “Vanaf het begin van onze carrière waren we al in gesprek met Top Notch. Een deal is steeds afgeketst. Door de jaren heen is onze onderhandelingspositie sterker geworden. Dit was voor ons het juiste tijdstip om te doen.” RB Djan: “Vanaf het begin stond voor ons vast dat we niet als soloartiesten bij Top Notch gingen tekenen. Ik zal THC Recordz nooit verlaten. Dus de enige manier voor Kees om met mij te kunnen werken is via THC.” Rocks nuanceert:  “Daarnaast is Top Notch een partij met een goede distributie, goede contacten en denken ze met je mee. Ze komen met mooie ideeën. Hiphop leeft bij Top Notch en ze begrijpen het product THC.”

Dat er na zeven jaar pas acht artiesten onder de vlag THC Recordz rappen is niet voor niets. Er moet een klik zijn met nieuwe artiesten en ze moeten bij THC passen. Je hoeft niet uit Amsterdam te komen en alle nationaliteiten zijn welkom. “THC staat voor realiteitsmuziek,” aldus Rocks. “Het maakt niet uit of het onze realiteit is, als mensen zich er maar in kunnen herkennen. Bij THC hebben we allemaal individuele doelen. Zeker nu we allemaal volwassen zijn, zie je dat iedereen een andere weg kiest. De een wil meer underground blijven, de ander gaat voor een partypubliek. RD en ik hebben een zelfde achtergrond: we hebben dezelfde dingen gezien in ons leven. Toch rappen we er beiden heel anders over. Ik praat niet over het dealen van coke, RB wel. Hij creëert een beeld van de onderwereld. We zijn allemaal verschillende mensen met verschillende meningen en verhalen. Dat maakt dit label interessant.”

Door de deal met Top Notch zal het soloalbum van Rocks opnieuw worden uitgebracht. Maar het belangrijkste project dit jaar is de soloplaat van RB Djan, getiteld De Onderbaas. De geschiedenis van RB en de nieuwe tracks op de tweede mixtape wijzen richting een album vol coke-, seks- en hosseltracks. “Ik rap voor mensen die geïnteresseerd zijn in een mooi verhaal,” zegt RB er zelf over. “Als je zin hebt om in spanning te zitten en benieuwd bent waar een verhaal naar toe gaat, dan ben ik de artiest voor jou. Ik zou prima in DWDD kunnen rappen. Hoe meer mensen ik kan bereiken, hoe beter.” Tevens belooft het duo dit jaar een nieuw THC album. Artikel 141 gaat het heten en na twee platen van Rocks zal RB ditmaal de productie doen. Niet voor niets is de albumtitel een verwijzing naar het debuutalbum Artikel 140. “Veel mensen doen aardig in ons gezicht, maar zeggen achteraf vervelende dingen,” zegt Rocks geïrriteerd.  “Ik heb al zo vaak gehoord dat THC voorbij is. Met de nieuwe plaat laten we zien dat we beter dan ooit zijn.”

De heren vinden niet dat je concessies hoeft te doen om geld te verdienen met hiphop. “In mijn geval moest ik opgroeien en volwassen worden,” zegt Rocks. “Qua muziek doe ik nog steeds wat ik zelf wil. Maar de zaken, het verstand en de professionaliteit kwamen met de jaren.” Rocks werkt nog gewoon naast THC Recordz. “Ik zou graag van de muziek kunnen leven. Al kan de businesskant de muziek verpesten. De banen die ik heb, heb ik dankzij mijn muziek. Eigenlijk hoef ik helemaal niet te leven van mijn muziek. Ik zou wel graag kunnen leven van het bedrijf THC Recordz. Eigenlijk doe ik het zo slecht nog niet,” Rocks lacht.

“Hiphop krijgt veel aandacht maar de verkeerde aandacht,” zegt Rocks. “Neem de jongens die dood zijn geschoten in zuidoost: Rest In Peace, maar de meeste jongens waren geen rappers. Als het echt een rapper is, laat me dan een clip zien of een track horen. Als honderdduizenden Nederlanders op televisie horen dat die jongens rappers waren, krijgt men een compleet verkeerd beeld van hiphop. Ik snap dat wel.” RB Djan: “Daarom wordt er zo weinig hiphop verkocht, geprogrammeerd en op televisie gebracht.” Rocks: “Ik denk niet dat het nog gaat veranderen. Ik ben even verbitterd geweest. Nu ben ik tevreden wanneer ik respect krijg van de mensen voor wie ik het doe.” RB DJan: “We hebben internet. Fuck ze, we doen het zelf. We hebben eigen websites, clipmakers, youtube. Alles!”

“Het grootste deel van Nederland leeft niet zoals we leven in bepaalde wijken van Amsterdam, Den Haag of Rotterdam, aldus Rocks. “Mensen denken vast dat we overdrijven of Amerika na proberen te doen. Die mensen weten niet hoe het hier is. Ze zien het niet, hooguit in Hart van Nederland. Dan zien ze een keer Molukkers en Marokkanen ruzie hebben en dat is dan nog in Culemborg. Ze kennen het niet, dus ik kan het ze niet kwalijk nemen dat ze denken dat het niet echt is.”

Het succes van gangstarap verklaart Rocks door te wijzen op de verharding van de samenleving. “In de jaren tachtig had je nog een soort van ‘samen-gevoel’; we doen dit samen. Nu is het wij tegen zij. Als Jeroen Pauw in zijn programma kan zeggen dat hij niet gelooft  in de multiculturele samenleving en het hele publiek klapt, dan schaam ik me dat ik in dit land woon. Als ík dat al voel, dan voelt mijn publiek dat helemaal. Ik snap dan heel goed dat mensen zich kunnen vinden in de pijn van een Kempi of Hef. We voelen ons niet geaccepteerd, dus meer en meer mensen volgen artiesten die dit aankaarten.“

“Eigenlijk is hiphop in Nederland juist veel vriendelijker geworden, veel zachter,” RB Djan grijnst wanneer hij het zegt. “Niemand is op een level dat ze elkaar echt wat aan gaan doen. Sinds de begindagen van THC zijn er geen matpartijen meer geweest. Mensen zochten destijds ruzie met ons. Als jij mijn petje op de grond slaat dan beuk ik je. Tegenwoordig worden we serieus genomen, omdat we een paar tikken hebben uitgedeeld. Okay, en door de muziek.” Rocks: “Ik zie het niet meer mis gaan tussen de verschillende hiphopkampen.”


Beluister de THC Recordz Mixtape vol. 2 op de Luisterpaal.