Winterse warmte van Radio Mortale

Benefietavond met Kashmere Hakim, Yori Swart en Houses

Tekst: Daan van der Schroeff | Beeld: Sarah Oranje en Larah E. Tompa ,

Ook al is buiten alles wit en glad, de ingang van Pakhuis Wilhelmina is sneeuwvrij, de kachel staat aan en het bier koud, aldus een tweet van de organisatie. Voor de overige nodige warmte wordt gezorgd door Kashmere Hakim, Yori Swart en Houses.

Benefietavond met Kashmere Hakim, Yori Swart en Houses

Ook al is buiten alles wit en glad, de ingang van Pakhuis Wilhelmina is sneeuwvrij, de kachel staat aan en het bier koud, aldus een tweet van de organisatie. Voor de overige nodige warmte wordt gezorgd door Kashmere Hakim, Yori Swart en Houses. De tocht door de sneeuw vanuit Deventer durfden ze nog wel aan, maar helaas heeft King Me moeten afzeggen wegens ziekte van drie van de bandleden.

Kashmere Hakim uit Amsterdam-West mag het spits afbijten. De eerste EP The Hillsinger van deze singer-songwriter met Marokkaanse roots is net uit. Zijn songs hebben iets idyllisch en melancholisch met een groot gevoel voor authenticiteit. Zijn akoestische folk  doet erg denken aan de jonge Bob Dylan, maar in zijn manier van spelen hoor je de stijl van Luka Bloom terug. Zo gaat het nummer ‘Travelling Man’ over mensen die heimwee hebben naar hun vaderland. Hakim kwam op het idee door alle balkons met schotels in zijn stadsdeel.

Ook speelt hij Grandparent’s House; herinneringen aan zijn opa die hem cassettebandjes met gespreken brieven stuurde. Zijn laatste nummer Foreign Worker speelt hij op gitaar en mondharmonica. Daarmee is de vergelijking met Bob Dylan snel gemaakt.
Zijn akoestische folk is een mooie opwarmer voor de avond, al reageert het publiek wat mat en moet blijkbaar nog ontdooien.

Hierna is het de beurt van Yori Swart (op moonboots) en haar band. Ze begint haar set vrij ingetogen en breekbaar met de nummers Wheeping Wills en Wooden Bridge. Zelf geeft ze aan beïnvloedt te zijn door Chris Whitley en Joni Mitchell, maar ook invloeden van Tori Amos en Melissa Etheridge zijn aanwezig. Bij de laatste nummers van haar set geeft ze echt alles en laat haar band ook horen waar ze toe in staat zijn. Haar songs zet ze neer met veel overtuigingskracht.

Houses is de laatste band deze avond. Hun eerste EP ‘End Of Story’ is net uit en klinkt veelbelovend. In hun nummers hoor je invloeden terug van Bettie Serveert met een vleugje Belle & Sebastian. Ook heeft hun muziek wel wat weg van Beach House; het klinkt vrij dromerig en in mineur. Ondanks hun sterke songs en routineuze set is er niet veel interactie tussen de muzikanten onderling en met het publiek. Houses sluit af met het nummer Suicide dat gebombardeerd is tot mortalehit van de week.

De avond wordt afgesloten met de betere Nederlandse beats door de Mortale dj’s.

Gezien: Radio Mortale Live, Pakhuis Wilhelmina, 18 december 2010