Twintig jaar zit hij in het vak, maar binnenkort heeft Mike Kivits alias Aardvarck eindelijk een bio en een officiële website. De grootste uitdaging: een rode lijn vinden in alle projecten, losse tracks en de verschillende stijlen die hij beheerst. Wie rondkijkt in zijn huis, weet waarom dat zo'n opgave is: het is een puinhoop. Zijn gang is een museum met foto’s uit twintig jaar nachtleven. In zijn woonkamer slingeren onder andere een opgezette piranha, een Mexicaans beeldje en een overvolle asbak. In de keuken staan een laptop en een platenspeler, onderdeel van het project waar hij al acht jaar mee bezig is: het volledig digitaliseren van zijn platencollectie. “Ik ben er elke dag mee bezig, maar ik ben nog niet op de helft”, zegt hij.

Zijn leven en werk zijn fragmentarisch, zegt Aardvarck zelf. Deze maand verscheen Titi, een tien jaar oud album met vooral korte tracks. Oorspronkelijk zou het de opvolger zijn van Find The Cow, nog voor zijn meesterstuk Cult Copy, maar niemand wilde het destijds uitbrengen en Aardvarck vindt zijn eigen muziek niet belangrijk genoeg om ermee bij labels te leuren. “Er is zo veel mooie muziek die ik veel interessanter vindt. Mijn computer staat vol met mixtapes. Een van Björk, een van Radiohead, een van Coltrane. Als ik dan zin heb in zo’n artiest, heb ik meteen mijn favoriete nummers bij elkaar. Ik heb net een mix gemaakt voor een baby, met klassieke muziek. Moeilijk is dat, ik was steeds bang te donkere muziek te kiezen. Maar uiteindelijk dacht ik: ik moet kiezen wat ik zelf mooi vind. Dan moet die baby later maar denken: wat een enge muziek van die gekke Aardvarck…”

Je bent tegenwoordig veel te vinden in de beats- en dubstepscene. Je draait op Beat Dimensions en Viral Radio, avonden van Juha en Cinnaman. Jij bent een chaoot, maar zij zijn juist heel erg gefocust. Toch is er een klik?
"Zij draaien inderdaad de aller-nieuwste muziek en zitten in een circuit van producers die elkaar tracks toespelen. Ik leef voor de helft in het verleden en mijn invalshoek is enorm groot, maar juist daarom word ik voor die gigs gevraagd. Ik ben min of meer vanzelf die beatsscene ingerold. Na mijn techno album Cult Copy ben ik wat gaan knutselen met downtempo muziek. Dat resulteerde twee jaar geleden in de EP Pigstyle, die aansloot bij wat jongens als Hudson Mohawke en Dorian Concept maken. Ik draai enorm breed. Sta ik op een dubstepfeest, dan draai ik liefst zo min mogelijk dubstep. Ik heb nooit wat gehad met hokjesdenken. Iemand moet het verbreden, en dat ben ik dan maar. Vaak draai ik de openingsset. Dat doe ik graag. Later op de avond moet je volop knallen, maar ik hoef niet zo nodig te scoren."

Je maakt het jezelf niet makkelijk. Toch kan je van het draaien leven?
"Ja, al ben ik wel de meest low profile dj van Amsterdam. Ik noem mezelf nog steeds een amateur. Ik draai zo verschillend, dat ik een breed scala aan werk heb. Musea, kraakpanden, clubs. Kleine gigjes, maar zo overleef ik al zeker tien jaar. De kleine feesten in kraakpanden vind ik eigenlijk het leukst, plekken als OT301 en OCCII en feesten als Lockdown. Daar komt een jong, fris publiek op af, dat de grote zalen een beetje zat is. Bij het woord 'underground' denken mensen vaak aan 'moeilijk' en 'obscuur', maar dat is helemaal niet zo. Kraakpanden zijn minder formeel, hebben geen cordon portiers en je komt er binnen voor vijf euro. Ik heb overigens niets tegen commercie hoor."

Heb je er ooit over gedacht om verschillende namen te bedenken voor de dingen die je doet?
"Dat zou heel slim zijn, maar het is nu een beetje te laat. Het is inderdaad soms wel lastig om jezelf te verkopen. Vroeger draaide ik altijd samen met Steven de Peven. Ik hoefde eigenlijk nooit iets te doen. Steven de Peven heeft zo’n uitstraling dat het allemaal vanzelf gebeurt. Ik ben een luie hond. Ik denk al snel: het gaat wel goed. Maar Steven heeft het nu druk, met PIPS:lab en met zijn nieuwe vriendin. Totaal verliefd is hij. Helemaal geweldig, maar dat heeft mij ook aan het werk gezet. Ik moet toch op eigen benen kunnen staan na fucking twintig jaar?!"

Een beetje orde kunt je inderdaad wel gebruiken. Het is hier een bende. Wat sleep je allemaal mee naar je hol?
"Normaal is het nog veel erger. Dan liggen overal papiertjes en dingen die ik in mijn zak vind na een avondje stappen. Hoe kom ik hier nou weer aan, denk ik dan. Een masker van een pinguïn ofzo. Ik wil eigenlijk niets verzamelen, maar het gebeurt gewoon."

Zit er een lijn in?
"Absoluut niet. Volgens mij ziet mijn hoofd er ook zo uit van binnen. Onsamenhangend."

Is je leven net zo vol als je huis?
"Mijn leven is vol met muziek, maar ik werk steeds meer toe naar het mobiele bestaan. Al die platen die ik hier heb staan zijn me dierbaar. Ik zou ze nooit weg doen, maar ik doe er weinig mee. In feite kan ik met een schone onderbroek, een tandenborstel en mijn laptop weg. Ik ben laatst voor het eerst op Europese tour geweest, met de band Knalpot. 4000 kilometer rijden in vier dagen. Dat kan ik ook, dacht ik toen. Heel makkelijk zelfs."

Je muziek is beatgeoriënteerd, maar niet persé dansbaar.
"Ik wil mezelf laten dansen. Die muziek maak ik alleen, achter mijn computer. Dan heb je interactie met jezelf. De volgende dag denk ik soms: nee, ik vind het toch stom. Die muziek staat dan jaren op mijn computer. Mijn huisgenoot zegt: je moet het uitbrengen. Hij hoorde mijn experimentjes met dub. Geen dubstep, maar echte ouderwetse reggae, die ik iets digitaler maak. Dit jaar heb ik vier EP's uitgebracht, onder de titel Bloom. Hij heeft me ook aangespoord een eigen label te beginnen. Voorlopig noem ik het Snackbar. Binnenkort ga ik daar een EP op uitbrengen, Shortcuts. Met de verkoop van platen heb ik nooit geld verdiend. Ik geef het daarom liever gratis weg. Dat levert me optredens op, en daar leef ik van."

Je hebt de titel van het album, Titi, op je knokkels getatoeëerd.
"Dat is de trouwring van mijn ex-vrouw. De meeste tracks heb ik tien jaar geleden gemaakt, toen ik met haar in Den Bosch woonde."

Is het niet raar om je plaat naar een ex te vernoemen?
"Nee hoor. Aan de liefde komt vroeg of laat een einde, maar dat wil niet zeggen dat het slecht was. Ik heb tien jaar van mijn leven met haar doorgebracht. Dat was een mooie tijd."

Er hangt een spreuk naast je deur: Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doet dat ook een ander niet. Naast je computer staat een mythisch beeld. Is dat typisch Aardvarck?
"Die spreuk komt uit een kerkje in België. Ik ben niet zweverig, maar toch ook weer wel. Zeven jaar geleden heb ik vijf dagen in coma gelegen. Die ervaring heeft mijn leven totaal veranderd. Kort daarna ben ik gescheiden. Als je echt weet dat je zo dood kunt zijn, is alles ineens anders. Iedereen kent het woord betrekkelijkheid, maar dat is wat anders dan het gevoeld hebben. Toen ik wakker werd, had ik mijn totale spraak verloren. Er kwam alleen maar geluid uit mijn mond. Mijn ex-vrouw moet gedacht hebben dat ik pap in mijn hoofd had. Ik heb helemaal opnieuw moeten leren praten. Ik heb meer met muziek dan met woorden, maar je moet nu eenmaal wel eens wat uitleggen. Soms dacht ik: laat ook maar, dat hele praten. Dat eindeloze gelul in de ruimte."

Op je linker arm staat de slechtste grap ter wereld: "Dat zei mijn vrouw ook tegen mij vannacht". Dat is een soort provocerende niksigheid.
"Dat heeft te maken met wat ik wil uitdragen. Maar niets is eenzijdig, dus op mijn rechter arm staat een huilend oog. Zo is het leven voor mij. Ik ben die grappige Mike, maar het is niet alleen maar leuk. In de begindagen van de house heb ik nogal wat drugs gebruikt, en daar heb ik een psychose aan opgelopen, inclusief de bijbehorende depressies. Dan krijg je de diagnose manisch depressies en kun je met een paar pillen weer vertrekken. Er zijn twee theorieën over manisch depressieve aandoeningen. Of het is genetisch, of het is een moment in je leven waarop alles bij elkaar kwam. Mijn psychiater vond mij geen typische psychiatrische patiënt. Hij zei: jouw leven was een puinhoop. Ontsnappen via drugs was geen oplossing. Gebruik die medicijnen tot het beter gaat, en probeer dan langzaam af te bouwen. Dat heb ik gedaan. Dat is vijftien jaar geleden. Sindsdien heb ik geen radicale psychoses meer gehad. Mijn kinderlijke enthousiasme is gelukkig gebleven. Drugs gebruik ik nooit meer. Ik slaap genoeg, drink veel en eet gezond. Je vindt vanzelf een manier om redelijk stabiel te kunnen leven."

Hangt je leven aan elkaar van toevalligheden?
“Best wel, en dat vind ik ook het mooiste wat er is. Een vriend van mij werd onlangs veertig. Toen vroeg ik hem wat de mooiste dingen uit zijn leven waren. Toen ik dat vroeg, weerkaatste die vraag in mezelf. De mooiste dingen in het leven, bedacht ik me toen, die krijg je. Zo kreeg ik onlangs ineens een aanbieding om een mixtape te maken voor het Mochilla label. Zoiets wilde ik al heel lang, maar ik heb er nooit werk van gemaakt. En dan komt het ineens op je pad.”

Ben je naïef?
“Ja en nee. Ik hou er wel van om dingen vanzelf te laten gaan. Misschien is dat ook een tik na die coma. Je hoeft niks te plannen, je bent dood. Ik heb ook een bijna-doodervaring gehad. Ik ben niet religieus, dus dat maakt het extra raar. Een Nederlandse professor heeft onlangs een boek over dat soort ervaringen geschreven. Die man voerde dertig jaar hartoperaties uit en hoorde van verschillende patiënten steeds soortgelijke verhalen. Na dat boek kan de wetenschap niet meer zeggen dat het gelul is. Na het leven kom je in een soort volgend level. Hoe dat weet ik niet. Ik geloof in elk geval niet in God of Allah als een soort eindbaas, die je eerst moet passeren. Dat besef, dat je niet weet hoeveel levels er zijn, dat relativeert enorm. Je speelt het spel van het leven gewoon door. Daarom lees ik ook geen krant en kijk ik geen tv. Sommige mensen: Mike, jij bent zo naïef. Maar wat is naïef zijn? Wat schiet ik ermee op om te weten dat een man zijn dochter opsluit, haar verkracht en kinderen bij haar verwekt? Natuurlijk ben ik me bewust van de wereldwijde chaotische geest. Het enige wat ik kan doen is draaien en wat positiviteit brengen. Daar ben ik goed in, dus daar hou ik me mee bezig."

Aardvarck's album Titi verschijnt op Eat Concrete. Het album is gratis te downloaden. Aardvarck draait woensdag 21 oktober tijdens ADE op Viral Radio in Trouw en vrijdag 23 oktober met Rednose Distrikt in Winston Kingdom.