Het belooft vanavond een heel bijzondere avond te worden. Niet alleen de locatie, de prachtige kerk de Duif aan de Prinsengracht, is bijzonder, ook de act van vanavond: Gurrumul. Gurrumul is een blind geboren Aboriginal, die vanavond liedjes ten gehore zal brengen in zijn eigen taal. Het publiek, dat vanavond vooral bestaat uit koffie leutende veertigplussers, wordt opgewarmd door de eveneens uit Australië afkomstige band Worldfly.

 

Worldfly bestaat normaliter uit vijf bandleden, maar omdat zij deze tour akoestisch optreden, spelen zij de set enkel met een celliste, een percussionist en een zanger die ook gitaar speelt. Die laatste weet al vanaf nummer een het publiek te overrompelen met zijn krachtige en heldere stem, die nog eens versterkt wordt door de akoestiek van de kerk. Zijn teksten zijn goed verstaanbaar en de boodschap van Worldfly, open staan voor andere mensen en ideeën, komt hierdoor goed naar voren. Diezelfde kerk zorg er echter wel voor dat die boodschap na een tijdje een beetje zweverig en belerend wordt. Het oudere publiek lijkt hier echter geen moeite mee te hebben, want na de set loopt het storm bij de merchandise stand van de band. Worldfly heeft met hun melodische liedjes, die soms bijna James Blunt-achtig aandoen, het  publiek duidelijk weten te overtuigen.

 

Na een korte koffiepauze wordt de blinde Geoffrey Gurrumul Yunupingu, 'Gurrumul', het podium opgeholpen. Niet alleen door zijn blindheid is hij een aparte verschijning, ook de manier waarop hij zijn akoestische gitaar vast houdt. A la Jimi Hendrix bespeelt hij zijn rechtshandige gitaar linkshandig op zijn kop. Zijn set wordt ingeleid door een documentaire die op groot scherm boven het podium vertoond wordt. Zodra hij begint te zingen is het doodstil in de kerk. Gurrumul bewijst met zijn liederen over de liefde voor zijn land en de spirituele connectie met de wereld dat men de tekst niet hoeft te kunnen verstaan om van een lied te genieten.  De teksten, die in Galpu, Djambarrpuynu en Gumatj gezongen worden, worden ondersteund door beeldmateriaal en ondertiteling. De muziek komt echter het best tot zijn recht wanneer de ogen gesloten worden en men zich in een mooi, ongerept, landschap waant, vertelt de bassist. Het publiek geeft hier massaal gehoor aan. De stem van Gurrumul is uiterst intens, melodieus en bijzonder, zelfs de hoogste noten weet hij er loepzuiver uit te persen. Slechts licht ondersteund door twee violisten, een gitarist en een bassist is het bijna onmogelijk niet door zijn stem geraakt te worden.

 

De show van Gurrumul is zowel een unieke, (dit is waarschijnlijk de enige keer dat hij naar Nederland komt), als een intense ervaring. Met zijn stem en simpele doch pure singer-songwriter liederen weet hij mensen te ontroeren. Zijn optreden is anders dan wat menigeen ooit gezien of gehoord zal hebben. Voor een uur waant men zich in de ongerepte natuur tussen de Aboriginals.

 

Gezien: Gurrumul en Worldfly, De Duif, 02-11-2009