Het is het ultieme geluk van de muziekliefhebber: een ruwe diamant ontdekken die optreedt binnen de veilige muren van een intiem poppodium. Een band die uniek en puur is en zowel energiek als ingetogen. Zo’n band speelde onlangs in Bitterzoet.

Rupa & the April Fishes  zijn afkomstig uit San Fransisco en getekend bij het relatief onbekende label Cumbancha. Rupa Marya, de leidster van de band, is een vrouwelijke arts van Indiase afkomst die behalve in India, ook in Frankrijk en Amerika is opgegroeid. De naam The April Fishes verwijst naar de Amerikaanse verbastering voor april fool: een idealist, iemand die zo wordt geraakt door het voorjaar dat hij denkt dat alles mogelijk is, zelfs al is het onmogelijk.

Toch is het onmogelijke daadwerkelijk mogelijk op één podium. De muziek van Rupa & the April Fishes is een samensmelting van muziekstijlen uit verschillende werelddelen. Neem een willekeurig nummer en het begint als een Franse chanson, verandert door het stuwende spel van de band in vurige zigeunermuziek, gaat over in een tango en eindigt weer in rustig en dromerig vaarwater. Alsof de Balkan achtereenvolgens Parijs, Latijns-Amerika en India ontmoet.

Contrabassist Safa Shokrai legt snelle en uitstekende baslijnen neer. Het vormt de muzikale ruggengraat van de band. Isabel Douglass bouwt hier met haar latin-achtige accordeonspel op voort, waar de vingervlugge cellist Ed Baskerville weer op inhaakt. De trompet van Marcus Cohen zorgt voor schitterende improvisaties en drummer Aaron Kierbel ‘bespeelt’ naast de drums ook een heuse scheepsbel. Zangeres Rupa bezegelt de kwaliteit met haar betoverende en tegelijkertijd ruwe zang.

De muziek mag dan wel feestelijk klinken, het raakt naast thema’s als liefde ook zeer serieuze onderwerpen. Por la Frontera gaat bijvoorbeeld over de duizenden vluchtelingen vanuit Mexico die Amerika via de woestijn proberen te bereiken. Duizenden vinden hierbij de dood. Por la Frontera klinkt feestelijk en een minutenlange drumsolo brengt het publiek in extase. Maar de boodschap is triest.

Inmiddels is de sfeer onder het publiek opperbest. Iedereen klapt en danst mee. Er heerst intimiteit en verbroedering. Klein smetje op de avond vormen problemen met de monitors. Rupa laat zich echter niet kennen en oefent haar Nederlands op het publiek: ‘Hoe gaat het?’ en bedankt de technicus als de problemen zijn opgelost met een ‘dankjewel’. 

Zo denkt het publiek er ook over als het laatste nummer is gespeeld. Trompetist Marcus neemt het gejoel en gejuich verlegen glimlachend in ontvangst. Rupa stort zich daarop in een feestende zaal om vervolgens met de band nog één toegift te spelen voor het publiek.

Gezien: Rupa & the April Fishes op 22 november in Bitterzoet.