Vrijdag 10 april stond De Nieuwe Anita in het teken van de Soirée Française, georganiseerd door Amsterdam BeatClub. Dit illustere dj-duo organiseert sinds 2003 de meest swingende sixties feestjes met uiteenlopende thema’s en een bijzondere aankleding.
Vanavond staat in het teken van muziekstroming YéYé, overwegend zoete Franstalige popliedjes van semi-onschuldige zangeresjes. Hoogtepunt van de avond is een optreden van West Hell 5. Dit strak in het pak gestoken vijftal grossiert in covers van jaren zestig spy-fi en crime soundtracks. Maar voor de gelegenheid hebben de heren vanavond een set met instrumentale covers van Serge Gainsbourg op het programma staan, die als geestelijk vader van de YéYé stroming verantwoordelijk was voor een groot deel van het repertoire van de piepjonge zangeresjes.
Plotseling wordt het publiek verrast door twee dames in enorme hoepeljurken en torenhoge pruiken die zich met veel koket gewapper van hun nepwimpers tussen het publiek begeven. Als toppunt van decadentie hebben ze allebei een ‘hond’ aan een riem: een schaars geklede, bepruikte jongeman die met veel gekir en een hartvormig zweepje in het gareel wordt gehouden. De ‘Ooh la la‘s’ zijn niet van de lucht, en de (Franse) toon is gezet.
Na dit intermezzo is het de beurt aan West Hell 5. Deze heren maken wat ze zelf noemen ‘crime & mod jazz’. Vanavond is de set echter aangepast aan de Soirée Française. Ondanks dat de band geen vocalen kent, worden de zanglijnen geen moment gemist. Dit is grotendeels toe te schrijven aan saxofonist (en BeatClub-dj en mede-organisator) Ir. Vendermeulen.
Zelf kondigt de band aan dat ze Gainsbourg ‘verkrachten’. Daar valt nog wel wat op af te dingen. Wel zijn de nummers nu een stuk steviger en ruiger. De originele muziek van Serge Gainsbourg heeft een onschuldige, lolita-achtig sex-appeal. In de uitvoering van West Hell 5 gaat een deel van deze dromerige speelsheid verloren. Hoewel de muziek aan zwoelheid weinig inboet, is het dubbelzinnige speelse er wel af.
Deze editie van Amsterdam BeatClub hing er een haast surrealistische spanning in de lucht. De muziek en filmpjes kwamen uit een tijd dat meisjes liedjes over lolly’s zongen die door oudere mannen waren geschreven. De band liet zich inspireren door soundtracks van 40 jaar oude films en de bandleden hadden allemaal een alter ego (of ze zagen er op z’n minst zo uit). Zoveel onbeantwoorde vragen, dat het hoog tijd is om uit te zoeken wie hier achter schuil gaan.
Een deel van deze vragen wordt de volgende dag beantwoord door Ir. Vendermeulen zelf. Bijvoorbeeld over West Hell 5, en het specifieke genre waarbinnen de band zich beweeg. ‘West Hell is begonnen als een vriendenclub die van dezelfde muziek hield, spy themes uit de jaren zestig. We hebben er heel lang op zitten sleutelen om dat goed te krijgen. Er zijn bandjes die ook wel eens zo’n nummer doen, maar het zijn er niet veel. Waar het vandaan komt weet ik niet precies. De jaren vijftig en zestig vond ik altijd te gek en dat is gebleven. Ik ben er gewoon heel diep in gedoken.’
‘Charley Rhythm en ik zijn in 2003 BeatClub begonnen omdat er in Amsterdam op dat gebied weinig te doen was. In andere steden heb je ook wel leuke initiatieven, maar het is allemaal eigenlijk vrij klein. Amsterdam BeatClub is ook één van de weinige organisaties waar we zo divers geprogrammeerd wordt. We hebben bijvoorbeeld een Soirée Française, maar we zijn ook bezig met een Italiaanse avond, of juist heel erg surf of tiki. Op deze manier zijn we ook helemaal niet in-crowd-achtig. Bij ons hoor je niet een hele avond Northern Soul bijvoorbeeld. We hebben zelf een heel diverse smaak, en programmeren daar ook naar.’
Die diversiteit komt ook terug in het grote aantal projecten waar Ir. Vendermeulen in bezig is. ‘Naast BeatClub draaien Charley en ik ook verkleed als Batman & Robin. Ook willen we komend seizoen in Club 8 de zondagavond gaan organiseren, in combinatie met cultfilms. Naast Amsterdam BeatClub werk ik mee aan een project van Guuzbourg, een Nederlandse Gainsbourg specialist. En ik ben heel veel met West Hell 5 bezig, één van mijn grootste passies. Ik zou me ook niet tot één ding kunnen beperken, de kracht is juist dat je met zoveel leuke mensen kan samenwerken.
Plannen voor de toekomst zijn er dan ook genoeg. ‘BeatClub loopt nu als een tierelier, we gaan gewoon gestaag verder. Steeds meer mensen weten ons te vinden. En de diversiteit houdt het zo spannend. Soms heb ik een idee en vraag ik me af waarom zoiets er nog niet is. Zoals Batman en Robin. Die zijn zo geweldig, maar waarom bestaan ze niet in het echt? Dan doe ik het zelf gewoon. Ik hou me ook helemaal niet bezig met wat in is of niet. Ik doe gewoon wat ik leuk vind. En er komen mensen op af, dus zo erg kan het niet zijn.’
Gezien: Amsterdam BeatClub Soirée Française met Westhell 5, De Nieuwe Anita, vrijdag 10 april
Vanavond staat in het teken van muziekstroming YéYé, overwegend zoete Franstalige popliedjes van semi-onschuldige zangeresjes. Hoogtepunt van de avond is een optreden van West Hell 5. Dit strak in het pak gestoken vijftal grossiert in covers van jaren zestig spy-fi en crime soundtracks. Maar voor de gelegenheid hebben de heren vanavond een set met instrumentale covers van Serge Gainsbourg op het programma staan, die als geestelijk vader van de YéYé stroming verantwoordelijk was voor een groot deel van het repertoire van de piepjonge zangeresjes.
Plotseling wordt het publiek verrast door twee dames in enorme hoepeljurken en torenhoge pruiken die zich met veel koket gewapper van hun nepwimpers tussen het publiek begeven. Als toppunt van decadentie hebben ze allebei een ‘hond’ aan een riem: een schaars geklede, bepruikte jongeman die met veel gekir en een hartvormig zweepje in het gareel wordt gehouden. De ‘Ooh la la‘s’ zijn niet van de lucht, en de (Franse) toon is gezet.
Na dit intermezzo is het de beurt aan West Hell 5. Deze heren maken wat ze zelf noemen ‘crime & mod jazz’. Vanavond is de set echter aangepast aan de Soirée Française. Ondanks dat de band geen vocalen kent, worden de zanglijnen geen moment gemist. Dit is grotendeels toe te schrijven aan saxofonist (en BeatClub-dj en mede-organisator) Ir. Vendermeulen.
Zelf kondigt de band aan dat ze Gainsbourg ‘verkrachten’. Daar valt nog wel wat op af te dingen. Wel zijn de nummers nu een stuk steviger en ruiger. De originele muziek van Serge Gainsbourg heeft een onschuldige, lolita-achtig sex-appeal. In de uitvoering van West Hell 5 gaat een deel van deze dromerige speelsheid verloren. Hoewel de muziek aan zwoelheid weinig inboet, is het dubbelzinnige speelse er wel af.
Deze editie van Amsterdam BeatClub hing er een haast surrealistische spanning in de lucht. De muziek en filmpjes kwamen uit een tijd dat meisjes liedjes over lolly’s zongen die door oudere mannen waren geschreven. De band liet zich inspireren door soundtracks van 40 jaar oude films en de bandleden hadden allemaal een alter ego (of ze zagen er op z’n minst zo uit). Zoveel onbeantwoorde vragen, dat het hoog tijd is om uit te zoeken wie hier achter schuil gaan.
Een deel van deze vragen wordt de volgende dag beantwoord door Ir. Vendermeulen zelf. Bijvoorbeeld over West Hell 5, en het specifieke genre waarbinnen de band zich beweeg. ‘West Hell is begonnen als een vriendenclub die van dezelfde muziek hield, spy themes uit de jaren zestig. We hebben er heel lang op zitten sleutelen om dat goed te krijgen. Er zijn bandjes die ook wel eens zo’n nummer doen, maar het zijn er niet veel. Waar het vandaan komt weet ik niet precies. De jaren vijftig en zestig vond ik altijd te gek en dat is gebleven. Ik ben er gewoon heel diep in gedoken.’
‘Charley Rhythm en ik zijn in 2003 BeatClub begonnen omdat er in Amsterdam op dat gebied weinig te doen was. In andere steden heb je ook wel leuke initiatieven, maar het is allemaal eigenlijk vrij klein. Amsterdam BeatClub is ook één van de weinige organisaties waar we zo divers geprogrammeerd wordt. We hebben bijvoorbeeld een Soirée Française, maar we zijn ook bezig met een Italiaanse avond, of juist heel erg surf of tiki. Op deze manier zijn we ook helemaal niet in-crowd-achtig. Bij ons hoor je niet een hele avond Northern Soul bijvoorbeeld. We hebben zelf een heel diverse smaak, en programmeren daar ook naar.’
Die diversiteit komt ook terug in het grote aantal projecten waar Ir. Vendermeulen in bezig is. ‘Naast BeatClub draaien Charley en ik ook verkleed als Batman & Robin. Ook willen we komend seizoen in Club 8 de zondagavond gaan organiseren, in combinatie met cultfilms. Naast Amsterdam BeatClub werk ik mee aan een project van Guuzbourg, een Nederlandse Gainsbourg specialist. En ik ben heel veel met West Hell 5 bezig, één van mijn grootste passies. Ik zou me ook niet tot één ding kunnen beperken, de kracht is juist dat je met zoveel leuke mensen kan samenwerken.
Plannen voor de toekomst zijn er dan ook genoeg. ‘BeatClub loopt nu als een tierelier, we gaan gewoon gestaag verder. Steeds meer mensen weten ons te vinden. En de diversiteit houdt het zo spannend. Soms heb ik een idee en vraag ik me af waarom zoiets er nog niet is. Zoals Batman en Robin. Die zijn zo geweldig, maar waarom bestaan ze niet in het echt? Dan doe ik het zelf gewoon. Ik hou me ook helemaal niet bezig met wat in is of niet. Ik doe gewoon wat ik leuk vind. En er komen mensen op af, dus zo erg kan het niet zijn.’
Gezien: Amsterdam BeatClub Soirée Française met Westhell 5, De Nieuwe Anita, vrijdag 10 april