Ruigoord, de culturele vrijhaven van Amsterdam, is een kleine nederzetting diep in het Westelijk Havengebied. Al jaren leveren de bewoners onafgebroken strijd tegen de commercie en oprukkende vervlakking van de maatschappij. De groep kunstenaars die er woont, vormt een scheppende gemeenschap. De kerk vormt het hart van de gemeenschap. De popkerk biedt zeer uiteenlopende voorstellingen. De avond voor het optreden van de singer-songwriter heeft er een tranceavond plaatsgevonden. Lily Kiara is een multidisciplinair artiest. Ze zingt, danst en schrijft (muziek en poëzie). Inspiratie haalt ze onder andere uit haar reizen.

 

Een optreden in de kerk in Ruigoord is een totaalbeleving. Het gaat er anders aan toe dan bij een gemiddeld concert. Het publiek bijvoorbeeld is grofweg onder te verdelen in vier groepen: achtendertigplussers, honden, kinderen en de pers. De bar biedt naast koffie, thee en limonade ook appeltaart zonder conserveringsmiddelen, overheerlijke zelfgemaakte tomatensoep (met pittige worst) en broodjes.. Enkele gasten wagen zich aan bier, wijn en allerhande rookwaar. Dit leidt tot een tafereel dat eerder doet denken aan een familiefeest dan aan een concert. Er hangt een ontspannen sfeer. Iedereen is welkom om zichzelf te zijn. Zomaar ergens tijdens het optreden komt een charmante vrouw op leeftijd binnen. Een man op leeftijd loopt naar haar toe. Ze omarmen elkaar minutenlang. Ondanks het feit dat deze hereniging midden in de zaal plaatsvindt, stoort niemand zich aan het geblokkeerde uitzicht.

 

Lily presenteert zich verlegen en bescheiden. Tijdens het begin van haar optreden, dat is opgedeeld in twee sessies, zingt ze haar nummers ingetogen. Meer naar het einde wordt ze uitbundiger. Bij een van haar producties legt ze uit dat het geschreven is op een bevroren zee in Lapland. Een ander nummer is geschreven in Australië. Halverwege de eerste sessie draagt ze een van haar gedichten voor. De leden van de band produceren er geluiden bij met hun instrumenten. De geluiden vormen geen nummer of compositie. Ze reageren op de voordracht van Lily. Een free jazz improvisatie van de bandleden sluit de eerste sessie af. Gek genoeg sluit dit heel goed aan bij het milde klanken van de nummers.

 

In de pauze tussen de twee sessies legt Joost Buis de samenstelling van het gezelschap uit: “De begeleidingsband is samengesteld voor de gelegenheid. Felicity Provan (http://www.myspace.com/felicityprovan) treedt regelmatig met Lily op. Ze speelt de Cornet. Michael speelt drums. Michael en Felicity spelen vaker samen in een jazz trio. Ik speel de steel lap gitaar. Ik treed vaak op in theaters en werk mee aan projecten. Zo heb ik meegespeeld op de cd van Getatchew Mekuria die is opgenomen in samenwerking met The Ex.”

 

Ook tijdens de tweede set werken de in jazz gewikkelde nummers mee aan de aangename sfeer. Het is geen muziek waar je je helemaal aan over hoeft te geven. Praten met de mensen om je heen kan ook. Het publiek is duidelijk geanimeerd geraakt door de vervoering die de muziek met zich mee brengt. Het publiek kletst veel en lijkt weinig aandacht voor de muziek te hebben. Toch ontvangt het gezelschap op podium na elk nummer een hartelijk applaus: terecht, de muziek wordt gevoeld.

Gezien: Lily Kiara, de kerk Ruigoord, 29 maart 2009