Techno in astronautenpakavond love

Planetariums Astronaut opgeleukt door electro ter ere van nachtsalon

Tekst: Ruzan Tsjobanjan Foto's: Arne Coomans, ,

In het geheel vernieuwde Planetarium in Artis draait sinds eind 2007 het programma Astronaut. De n8, de organisatie achter de Museumnacht, heeft op 7 maart jl. de inmiddels negende editie van de nachtsalon georganiseerd. Verschillende techno- en videoartiesten zijn voor het feest ingezet.

Planetariums Astronaut opgeleukt door electro ter ere van nachtsalon

In het kader van 50 jaar ruimtevaart draait er sinds kort in het Planetarium van Artis het programma Astronaut. De n8, verantwoordelijk voor de Museumnacht, heeft hier op 7 maart jl. de inmiddels negende editie van de nachtsalon georganiseerd. DJ’s, videokunst en technomuziek zijn ingezet om naast de gebruikelijke bezoekers ook jong en hip publiek aan te trekken. Die kwamen inderdaad op Astronaut af, maar ook de ouders met kinderen ontbraken niet. De muziek bij de opening van de avond klonk als een sampleverzameling van funk en soul, gestoken in een technojasje. De muziek van DJ KC the Funkaholic werd aangevuld door commanderende robotstemmen en dreunende geluiden. De platen van deze DJ zetten de toon en bereidden de bezoekers voor op de ruimtereis. Deze ‘reis’ begon met sterren en planeten op de schermen van het projectiesysteem. Deze beelden werden aangevuld met een verhaal van wetenschapsjournalist Govert Schilling. De begeleidende muziek was vooral minimaal en ontspannend; het diende als een ondersteuning van de ambiance van de beelden. Daarnaast voerde videokunstenaar J. Walt zijn uitbundige Spontaneous Fantasia Show op. De meest psychedelische, caleidoscopische plaatjes en landschappen kwamen voorbij. De afwisselend epische en luchtige muziek gaf body aan de sfeer. De combinatie van beeld en geluid optimaliseerde de ervaring van ‘experience art’. Je zat niet langer te kijken en te luisteren, maar je werd bijna letterlijk in de beelden gezogen. Ook het Amsterdamse duo Yuro & Trago speelde deze avond live: ze hadden speciaal voor de avond materiaal gecomponeerd. De holle ruimtegeluiden gaven de muziek een energieke, soms haast hysterische klank, waardoor de muziek het best te beschrijven is al een kruising tussen Kernkraft en technohouse. Compressed Roots is typisch zo’n plaat. Het geluidssysteem van het Planetarium liet Yuro & Trago goed uitkomen, maar ging soms ook over de schreef. Het volume mag in de toekomst een flink stuk naar beneden worden bijgesteld. De energie van de muziek paste overigens uitstekend bij de beelden. Die raasden voorbij in een dermate hoog tempo dat er niet langer sprake was van slechts een ruimtereis, maar van een race tegen de tijd. Uitgaande van het feit dat het heelal niet al te klein is, mag een beetje opschieten best. Tekst: Ruzan Tsjobanjan Foto's: Arne Coomans