“Het concept van De Vloek op de Overloed is een lofzang op een beschaving die op zijn retour is. En de klank van dat concept is donker en melancholisch.” Met die woorden beschreef Manu eind april op deze site zijn eerste soloproject. 3VOOR12/Amsterdam neemt de proef op de som. De openingstrack Dagelijks fungeert als blauwdruk voor het album. Over een zwaar klinkende beat omschrijft de mc de sfeer van het album: “Dagelijks dwaal ik door een betonnen jungle gevuld met kille straten. Kijkend dwars door de façades van een zogenaamd beschaafde civilisatie. Big Bang Bablylon in herhaling, vallend, krampachtig vasthoudend aan haar laatste adem.” Het midden van het nummer wordt gevormd door een aantal prangende vragen, die de thema’s voor de rest van de cd vormen. Wat is vrij, geciviliseerd, liefdadigheid, geëmancipeerd, gelijkheid? Deze opvallende opening bevestigt meteen de stempel ‘maatschappijkritisch’ die Manu opgedrukt heeft gekregen. Het vestigt de aandacht bij het luisteren van het album als vanzelf op de inhoud van de tekst. Naast de vaak scherpe teksten, is de wijze waarop gebruik wordt gemaakt van muziekinstrumenten een sterke eigenschap van het album. Zo wordt in Minister President een staccato bespeelde viool ingezet om een dwingende onvermijdelijkheid aan de tekst "minister president wel te rusten" mee te geven. In het volledig instrumentale Het Nadeel Van De Twijfel wordt een didgeridoo ingezet en in Zoom Zoom wordt een elektrische gitaar gebruikt om accenten te leggen. Opvallend is hierbij dat de instrumenten de sfeer van de vaak zwaar aandoenende nummers bepaalt. Daarmee onderscheidt het album zich ten positieve van de standaard hiphopbeats. Waarom de samenleving “zogenaamd geciviliseerd” is, wordt in het verloop van het album uitgelegd. In Kleurenblind verhaalt de rapper overtuigend hoe de basis van onze beschaving is gefundeerd op uitbuiting van de zwarte medemens. In Van Het Hart, met erg toffe sample van Herman Van Veen, voegt de rapper nog toe: “het is bloedgeld, waar de kroon op broeit.” Het leidt de rapper tot de conclusie: “de zwarte bladzijde uit de geschiedenis is….wit.” Een krachtig statement dat aanzet tot denken. Verder maakt de rapper statements over onder andere mensenhandel in het nummer Handelswaar en bespreekt hij in Breek De Muren het gevangenissysteem, dat volgens hem doordrenkt is met racisme. Toch is De Vloek Op De Overvloed niet alleen een kritische blik op de buitenwereld. In Broeders In De Strijd toont de rapper zich gevoelig door te beschrijven hoe de ernstige ziekte van zijn broer Neo hem heeft getroffen. De heldere articulatie van de rapper zorgt ervoor dat de teksten goed verstaanbaar zijn, hoewel diegenen die Manu live hebben gezien zijn stem op momenten wat ‘gelikt’ kunnen vinden klinken. Bovendien ligt de nadruk binnen de nummers steeds sterk op de tekst, waardoor sommige nummers minder geschikt zijn als achtergrondmuziek. Anders gezegd: als geheel geluisterd komt het album het best tot zijn recht. Desalniettemin is De Vloek Op De Overvloed een veelzijdig album waar veel ruimte voor muzikaliteit is. De combinatie van tot denken aanzettende teksten en goede muzikale ondersteuning maken De Vloek tot een erg goed, gebalanceerd album en een fris geluid binnen de Nederlandstalige hiphop. Recensie: Erwin Bromlewe