Een talentenjacht als De Grote Prijs Van Nederland behoeft geen introductie. Zes finalisten, drie prijzen, één titel, één doel. Op het podium van de Paradiso mag De Delegatie als eerste aantreden, een formatie uit Damsko (Amsterdam) bestaande uit Surya en Robian. Ze openen slim met een nummer dat in tekst het publiek uitnodigt actief mee te doen, waar het publiek graag op ingaat. Een op borden gepresenteerde serie woorden uit het publiek wordt vertaald in een freestyle. Hoewel die niet helemaal uit de verf komt, getuigt het van veel zelfvertrouwen en gewaagdheid in een finale te freestylen. De Delegatie presteert goed met hun kenmerkende spitsvondige teksten.

Concrete mag als tweede aantreden. De van Yo Mtv Raps bekende persoonlijkheid laat een klassieke hiphopsound horen. Engelse teksten op betrekkelijk zware beats. Daardoor onderscheiden de nummers zich niet in originaliteit, hoewel het publiek uit Roffa (Rotterdam) anders doet vermoeden. De enige echt opvallende track is Guerilla Warfare, dat met een zware beat en slepende rap boven de rest van het optreden uitsteekt.

De microfoon blijft in handen van Roffa, bij monde van Audio Elixer. Met experimentele beats en offbeat-raps laat Audio Elixer een opvallend geluid horen. Dat is bij vlagen geniaal, maar helaas verliezen de beats en raps zich op momenten zo erg in experimentaliteit dat het erg lastig wordt om het geheel te volgen. Het trouwe publiek uit Roffa trekt zich daarvan weinig aan, en maakt een ware pit voor het podium.

The Fringe bestaat uit een duo duo’s. De twee dj’s maken elektronische beats die de raps van de mc’s zouden moeten ondersteunen. De beats zijn erg innovatief en energiek, ontwikkelen snel en goed en liggen daardoor fijn in het gehoor. De twee mc’s lijken daar behoorlijk ritmisch overheen te rappen, maar slagen er daarbij niet in hun tekst verstaanbaar te krijgen. Daarmee lijken de mc’s meer een verlengstuk van de muziek, als ware ze een instrument.

M.O. en Brakko komt uit Damsko's Bijlmer, en heeft dus een hele zaal vol fans mee gekregen. Ze maken keiharde basis hiphop die qua stijl vergeleken kan worden met Mob Deep. De mc’s hebben een zeer goede articulatie en sterke podiumpresentatie. De scratches van de vrouwelijke dj maken de hiphopsfeer compleet. M.O. en Brakko zetten aldus een hard hiphopfeest neer.

De laatste finalist is Manu, de Osdorpse geëngageerde rapper. In zijn set weet hij zijn essentie goed te weerspiegelen. Met drie violisten en een cellist heeft hij de muzikale component van zijn muziek goed uitgediept. Door de inhoudelijk interessante teksten goed gearticuleerd en geanimeerd te spuien over het publiek weet hij een inspirerende show neer te zetten.

De prijsuitrijking brengt een verassing met zich, als blijkt dat The Fringe de publieksprijs heeft gewonnen. Dit werd niet weerspiegeld in de reacties van het publiek tijdens het optreden. Maar ook mensen thuis mochten via internet stemmen. Dat The Fringe de muzikaliteitsprijs krijgt is daarentegen niet verassend. De dj’s zetten een dermate professioneel geluid neer dat ze klaar lijken grote zalen aan het stuiteren te krijgen.

Voor het publiek en de artiesten lijkt het duidelijk te zijn dat de bokaal in Damsko zal blijven, en de strijd zal gaan tussen Manu en M.O. en Brakko. Zal de jury kiezen voor de meer mainstream basis hiphop of voor een meer afwijkend geluid dat wellicht een kleiner publiek bedient? Nadat de presentator bekend maakt dat Manu tweede is geworden stormt de Bijlmer al naar voren en begint het gejuich voor hun M.O. & Brakko. Na de bevestigende woorden van de jury barst een waar feest los, wordt het podium gevuld met fans en barst een waar feest los.

Gezien: Grote Prijs Van Nederland
13 december 2008, Paradiso