Op dag drie van Robodock mag wederom de Serpent Mother de bezoekers met zijn vlammende gedaante opwarmen. Ook de acrobatiek-, dans- en muziekvoorstelling EXOS en het fascinerende La Symphony Mecanique zijn opnieuw van de partij. Deze mooie vrijdagavond is echter dé dag voor liefhebbers van underground bands om het festivalterrein te betreden. Met het neerstrijken van het circus dat Subbacultcha! heet biedt het festival, naast de gebruikelijke kunstwerken, dansstukken en dj’s, een mooie line-up in live muziek. Deze thema-avond staat gepland in de Bumperstage, een oude botsautoattractie waar de autootjes uit zijn gehaald en een podium in is gebouwd. Dit doet natuurlijk direct vermoeden dat het er wild aan toe zal gaan deze avond en ook als men naar de aangetrokken bands kijkt, lijken de bezoekers alle reden te hebben om wild te worden. Maar dan komt het tijdschema van de Bumperstage om de hoek kijken. Hierop lijkt zeer duidelijk aangegeven wanneer de bands zullen optreden. Het blijkt echter al snel dat hier niets van klopt en ook wordt er op het terrein zelf niets over weergegeven op de informatieborden. Alle bands beginnen zo’n 45 minuten eerder dan aangegeven op zowel de site van Robodock als de uitgedeelde tijdschemaatjes, waardoor de bezoekers die speciaal een bepaalde band willen zien alleen het laatste nummer nog meemaken. Dit maakt dat dat de eerste drie bands van de avond het vrijwel zonder publiek moeten doen. Ottoboy moet het als opener van de Bumperstage doen met ongeveer tien man, maar laat deze wel zien waarom hij als enige de bijnaam ‘the one-man trash band’ mag dragen. Bij The Bloody Honkies gaat het niet anders. Deze jonkies uit het oosten van het land weten met hun 70’s rock het publiek te overtuigen. Vooral zanger Lawrence Mul gooit hoge ogen met zijn bijzonder rijpe stem die soms zelfs aan Robert Plant en Eddie Vedder doet denken. Wat onterecht dat de opkomst zo matig is. De tweemansformatie The Moi Non Plus houdt de aandacht van de luisteraar er goed bij door ze bij de keel te grijpen met een knetterharde set. About, het andere duo van de avond, staat gek genoeg op een ander, meer centraal gelegen podium geprogrammeerd. Door deze betere lokatie staat de band niet voor een lege zaal en zijn er genoeg dansende mensen te zien. Later op de avond, als het programma uitloopt en de bands daardoor weer ongeveer op de van tevoren aangegeven tijden spelen, komt de Bumperstage voller te staan en mogen de Haarlemmers van E.T. Explore Me laten zien dat sixtiesmuziek niet dood is. Het publiek kan hier nog steeds op uit zijn dak gaan en bier vliegt alom. Een hoogtepunt op de avond. In de grote hal van het terrein speelt intussen Karmakonga, een funky reggaeband, die wederom door de betere lokatie een mooi publiek heeft om voor te spelen. De bandleden zijn goed op elkaar ingespeeld, maar de band past met zijn natuurlijke klanken niet zo goed tussen de donkere mechanische robots en machines. Tussen de bands door krijgen de dj’s van Robotrock de ruimte om hun platen te draaien en ook in de tijd die vrijkomt doordat afsluiter Adept uiteindelijk onaangekondigd komt te vervallen, geven ze de bezoekers alle reden om te blijven dansen tot sluitingstijd. Uiteindelijk is de derde dag van Robodock toch een succes te noemen, al moet de programmering volgend jaar echt wat strakker om het festival voor de bezoekers én de artiesten aangenamer te maken. Een aankondiging dat een naam als Adept heeft afgezegd is echt geen overbodige luxe. Gezien: Robodock dag 3 NDSM-werf, vrijdag 21 september 2007