Slagsmålsklubben betekent feest

Zweden hebben eigen fanschare in Amsterdam

Tekst: Claire van der Hall Foto's: Sander van den Berg, ,

Slagsmålsklubben is Zweeds voor vechtersclub, oftewel de letterlijke vertaling van de titel van de film Fightclub. Wat dat met muziek te maken heeft is een raadsel, maar de zes heren uit Zweden presenteren zich toch met deze naam. Wat voor muziek hoort bij een fightclub is te zien op de Stubnitz.

Zweden hebben eigen fanschare in Amsterdam

Denkend aan waar Zweden bekend om is wordt er gelijk gedacht aan IKEA, H&M en Björn Borg. Muzikaal is het land bekend van The Hives en ABBA. Onze man in Zweden verzekert 3VOOR12/Amsterdam dat Slagsmålsklubben in bepaalde groepen in Zweden heel bekend is en een zekere cultstatus geniet. Slagsmålsklubben maakt elektronische muziek, en dat blijkt een reis te zijn. Het publiek dat aanwezig is lijkt weggelopen uit de H&M catalogus. Strakke broeken, losse truitjes en stijl haar. De voertaal lijkt over het algemeen Zweeds te zijn, maar toch zijn er wat Amsterdammers naar de Stubnitz gekomen om het concert te bekijken. Slagsmålsklubben bestaat uit zes mannen die een podium vol apparatuur hebben meegenomen. Als de mannen individueel bekeken worden is te zien dat ze allen aan een apparaat zitten. Ze drukken op wat knopjes, draaien wat, slaan met een knuppeltje en wonderbaarlijk, de muziek die gemaakt wordt is nog om aan te horen ook. Na ieder nummer ruilen een paar leden van apparaat. Het komt vrij chaotisch over. Slagsmålsklubben laat zich niet in een hokje proppen. Uit Zweden komt de term Nintendo house, maar om de muziek als zodanig te beschrijven zou te simpel zijn. Zo kan een nummer zo een titeltrack zijn van een Nickelodeon-serie, het volgend nummer is weer diepe electro. Soms klinkt het als foute Duitse house, dan zijn het weer diepe beats die naar gothic neigen. Het publiek gaat uit zijn dak op de elektronische tonen. Toch is het electro dat de boventoon voert, en met de juiste management, de juiste optredens en dé ontdekking kunnen deze jongens meeliften op het succes van electro-acts Justice en Digitalism. Maar het lijkt alsof dat de jongens niks kan schelen, zij stralen vooral veel plezier uit. Recensie: Claire van der Hall Foto's: Sander van den Berg