Dramaturgisch klopt het allemaal: zanger Hank von Helvete komt op gehuld in twee Amerikaanse vlaggen en zwaaiend met een heuse scepter, met zwartgeschminkte ogen. Hoewel Von Helvete duidelijk de meest omvangrijke plaats op het podium inneemt, doen zijn bandleden qua verschijning nauwelijks voor hem onder. Duitse legerhelmen, politiepetten en matrozenhoedjes sieren de Noorse hoofden. Die politiepetten zijn ook het brandmerk van de Turbojugend. De Turbonegrofan draagt capuchontrui, daaroverheen het spijkerjasje met daarop het woord Turbojugend, het politiepetlogo, de plaats van de fanclub en diverse opgeborduurde patches van speedrockbands. En, belangrijker, de Turbojugend gaat los. Hoewel het publiek voor het podium springt, schreeuwt en het kookpunt nadert, blijven de spijkerjasjes aan. Verrassend genoeg is het eerder de Turbojugend dan Hank von Helvete en zijn Turbonegroes die de sfeer maakt tijdens de eerste paar nummers. Wie na de bombastische opkomst van de Noren een heftige start van het optreden verwacht, komt bedrogen uit. Turbonegro kiest voor een setopbouw met versnelling en verharding. In de eerste nummers ligt het ritme laag en mist er een stukje samenhang in de muziek. Von Helvete kraamt met zijn schelhoge stem niet al te loepzuivere melodieën uit in een niet bepaald accentloos Engels. Gelukkig krijgen we later in de set de Turbonegro te zien waar we voor gekomen waren. Het tempo gaat omhoog, de overtuiging komt terug, en ineens snappen we weer waarom het gebrek aan zuiverheid en proper Engels ook alweer niet erg waren. Turbonegro gaat voor de ruwe show. De ware speedrock komt uit de mouw, er worden wat petjes het publiek ingegooid en de teksten worden grover. Maar wat de beste uitwerking heeft op het publiek, is dat Turbonegro een vaatje bekende succesnummers opentrekt. Nummers als ‘All My Friends Are Dead’, ‘I Got Erection’, ‘Sell Your Body’ en ‘City of Satan’ worden door het publiek gescandeerd. Turbonegro bestaat inmiddels achttien jaar, en heeft een stevige reputatie opgebouwd. De band bewijst met deze show dat het publiek nog steeds om Turbonegro staat te springen. Het optreden van de punknoren komt echter enigszins moeizaam op gang en leunt vooral in het begin zwaar op de schouders van de Turbojugend, maar de band compenseert dat door een strakke tweede helft en een vermakelijke show. Turbonegro heeft inderdaad, zoals de website van de Melkweg kopt, een cultstatus bereikt, ongeacht of dat met behulp van de Turbojugend is gebeurd of niet. En Turbojugend of niet, alle fans van Turbonegro kunnen vanaf 11 juni ook thuis hun hart ophalen. Dan ligt namelijk het nieuwe album van Turbonegro, ‘Retox’ genaamd, in de winkel. Gezien: Turbonegro Melkweg, 18 mei 2007