Of het nu lag aan het feit dat The Rapture dit jaar eerder al de Melkweg had aangedaan, of dat de liefhebbers van een dansbaar potje rocken nog met spierpijn in bed lagen van 5 Days Off, of desnoods aan de aangebroken vakantietijd, vol was het in ieder geval niet in The Max. Sterker, als de helft van de kaarten verkocht waren, was het veel. Al in 1998 verscheen de eerste 7 inch van The Rapture en daarmee werden de eerste stappen gezet op het nieuwe muzikale pad dat zich het best laat omschrijven als dancepunk of dancerock. Met Luke Jenner op gitaar en zang, Mattie Safer op zang en bass, Vito Roccoforte op drum en Gabriel Andruzzi als manusje-van-alles op sax, keyboard en koebel, heeft de band een sound ontwikkelt die de laatste jaren waanzinnig aan populariteit heeft gewonnen. En geen wonder, want kijken naar The Rapture kan niet zonder dat je staat te knikken met je hoofd op de beat. Of je het nou leuk vindt of niet. De dansbaarheid spat er vanaf. Als de heren in De Melkweg iets meer hun best hadden gedaan, was het hoofdknikken zelfs gemakkelijk overgegaan in één groot dansfeest. Natuurlijk was de sfeer goed. Met nummers als Don Gon Do It en Whoo! Alright - Yeah Uh Huh van het laatste album Pieces Of The People We Love staan wereldwijd garant voor danspasjes. Puur muzikaal scoort de band live altijd een behoorlijke voldoende. Wil het echter echt hoog scoren, dan is het belangrijk het enthousiasme en de energie die in de muziek klinkt ook uit te stralen. Zingende bassist Safer vroeg misschien drie keer of iedereen ‘er zin in had’ en zanger en gitarist Jenner kwam in een krappe anderhalf uur show niet verder dan een paar keer zwaaien naar de zaal. In de nummers dat Safer de zang voor zijn rekening nam, zong Jenner vaak tweede stem met zijn rug naar het publiek. Kortom, over de interactie met het publiek hoeven ze geen postkaart naar The Big Apple te sturen. Al met al kwam de The Rapture niet uit de verf zoals verwacht. Het was allemaal wat lauw, wat routineus. Waar dat aan ligt? Misschien duurt de tour van de heren net iets te lang. Vergeleken met de show van oktober heeft de band weinig nieuws uit de hoed getoverd. Misschien hadden de jongens gewoon slecht geslapen, hoofdpijn, een ouderwetse kater of een combinatie van allen. Wellicht wordt het weer eens tijd voor een fijne vakantie. Hoewel, een blik op de concertagenda leert ons dat The Rapture nog even doorgaat, over anderhalve week doen ze namelijk een korte Noord-Amerikaanse tour met Daft Punk. Tja, soms zit het mee, soms zit het tegen.