De eerste nacht 5 Days Off in de Melkweg kan ook wel omschreven worden als een heuse label-battle. In The Max heeft Turbo Recordings haar beste artiesten van stal gehaald en in de Oude Zaal showcased Ed Banger de nieuwste aanwinsten. Het eerste label heeft als publiekstrekker Tiga en de tegenpartij zet met Digitalism een favoriet op het podium. Al zit die laatste dan stiekem niet op het Ed Banger label, maar op het eveneens Franse Kitsuné. Ed Banger is trouwens het label van Pedro Winter, de manager van Daft Punk, de band die eerder op de avond de Heineken Music Hall op zijn kop wist te zetten. Aan Josz LeBon de eer om de avond in de Oude Zaal te openen. Of het aan het tijdstip of aan de beste man zelf ligt valt moeilijk in te schatten, maar LeBon's set is in ieder geval uitermate langzaam. Bezoekers die springend van enthousiasme buiten in de rij stonden lopen na vijf minuten teleurgesteld de zaal weer uit. The Max gaat beter van start met opener Proxy. Uitgerust met slechts een laptop strooit Proxy zijn technoritmes uit over zijn publiek, dat erop gebrand is te dansen. Opvolger D.I.M. sampled Black Gloves van Goose door zijn technohouse, onder luid gejuich van het publiek, en kan daarna eigenlijk niets meer fout doen. Opvallend genoeg draait zo'n beetje iedere artiest gedurende de avond wel een stukje Daft Punk. Van Robot Rock tot Revolution 909, de overbekende synthesizerloops van de Franse samplefanaten blijven de hele nacht voorbij komen, vooral in The Max. Met Uffie en Feadz begint het er in de Oude Zaal ondertussen ook een beetje op te lijken. Het Amerikaanse zangeresje Uffie blèrt live wat mee met haar door Feadz gemixte nummers en hopt daarbij enthousiast over het podium. Ze doet een beetje denken aan een minder boze en minder opgefokte Peaches. Muzikaal gezien heeft het weinig om het lijf, maar het publiek slikt de hiphopelectro van het tweetal als zoete koek. Uit volle borst worden Uffie's geniale teksten mee geschreeuwd: "Ready to Fuck!". Na krap een uur vertrekken met Uffie en Feadz jammer genoeg ook de bezoekers uit de Oude Zaal, als Josz Lebon weer op het podium terugkeert en nog wat meer slome platen uit zijn koffer tovert. Bij Boys Noize kan het publiek haar resterende energie gelukkig wel kwijt. Deze technoproducer heeft veel remix werk gedaan, onder meer voor Depeche Mode, Bloc Party en Kaiser Chiefs. Deze nummers komen allemaal in de set terug, waardoor het bijna lijkt op een alternatieve dansavond. Ook Michael Jackson's Billie Jean moet eraan geloven, en New Order's Blue Monday. Boys Noize's set is één groot feest der herkenning. Zelfs Technotronic's gouwe ouwe floorfiller Pump Up The Jam komt nog even door de speakers. Als het in de Oude Zaal tijd is voor Digitalism komt een massale exodus op gang. Het Duitse electrohouse-duo heeft afgelopen maand onder lovende kritieken haar eerste plaat uitgebracht, Idealism. Het publiek geeft de twee heren een laaiend enthousiast ontvangst waardoor hun optreden eigenlijk al niet meer stuk kan. De set van Digitalism is jammer genoeg nog wat slecht opgebouwd. Alle echt goede nummers van Idealism worden achter elkaar gespeeld, waardoor het optreden tegen het einde aan begint in te zakken. Om stipt drie uur is het opnieuw tijd voor een massale publieksmigratie, als in The Max Tiga begint te spelen. De Canadees begint zijn set heel aardig, maar al vrij snel wordt duidelijk dat hij er door zijn eigen labelgenoten uit is gespeeld. Zijn 'voorprogramma's' piekten vaker en beter dan de meester zelf. Naarmate Tiga's set vordert slaat de verveling toe en gaan alleen bij de echte fans nog de handjes de lucht in. Zijn set is ongeïnspireerd en kan het publiek, dat en masse weer terug naar de Oude Zaal stroomt, maar matig boeien. In de Oude Zaal heeft de Digitalism afterparty onder leiding van SebastiAn ondertussen haar hoogtepunt bereikt en staat zo ongeveer de helft van het publiek op het podium. Het is een waar genot om SebastiAn achter zijn draaitafels bezig te zien. Schijnbaar ongehinderd door alle bezoekers die op, over en rond hem heen hangen, zoekt hij rustig zijn plaatjes uit, om op wonderbaarlijke wijze iedere keer weer net op tijd bij zijn naald uit te komen. Als halverwege SebastiAn's set labelbaas Winter ook nog even mee komt draaien is het feest compleet. In The Max is zo tegen een uur of half vijf het feest al lang voorbij en staan alleen de restanten van het diehard uitgaansvolk nog op de dansvloer. Tiga weet echter van geen ophouden en blijft generieke beats de zaal insturen, aanmaningen van de stagemanager om nu toch echt te stoppen subtiel negerend. Om kwart over vijf is ook de lichtcrew van de Melkweg Tiga beu en wordt tamelijk onsubtiel het zaallicht aangezet. Tijd om naar huis te gaan en de eindscore van de eerste Melkwegavond 5 Days Off op te maken: Turbo Recordings 1 (met dank aan D.I.M. en Boyz Noize) - Ed Banger 2 (vooral door Digitalism, SebastiAn en het enthousiaste publiek).