In geschiedkundige kringen zijn de meningen over Amsterdam verdeeld. Volgens het ene kamp is Amsterdam van oudsher een poel van verderf, gebouwd op palen. Het andere kamp ziet de hoofdstad eerder als een magneet die met een ongekende kracht talent naar zich toe zuigt. Onlangs beweerde een team vooraanstaande archeologen dat de waarheid ergens in het midden ligt, en de reactie van een duo pientere biologen was dat we hier dan te maken hebben met de ideale voedingsbodem voor de rock 'n' roll. De mensen van Stichting GRAP sluiten zich hier volledig bij aan, want zij organiseren dit jaar voor de twaalfde keer de Amsterdamse Popprijs, en moesten voor deze editie zelfs een extra loods huren om alle ingestuurde demo's te herbergen.
Natuurlijk zat er ook wat bagger onder de inzendingen. Een jurylid probeerde uit pure frustratie het Paleis op de Dam te beklimmen, en wordt sindsdien ter observatie in het ziekenhuis gehouden. Momenteel voert deze man onderhandelingen met het personeel van de afdeling poliklinische psychiatrie. Hij wil wel meewerken aan hun therapie, op voorwaarde dat hij de derde week van september kan gaan en staan waar hij wil, want dan vinden op verschillende podia de voorrondes van de Amsterdamse Popprijs plaats. Fair deal.
Sommigen beweren dat popprijzen overbodig zijn, en dat talent altijd vanzelf zal boven drijven, zelfs in een poel van verderf. Wees op je hoede voor dergelijke mensen. Ze zijn altijd de laatsten die op de trein springen, en hebben een latente voorkeur voor oude rockers die al in 1972 kreunden van metaalmoeheid. Maar wie nu al wil weten hoe de toekomst van de rock 'n' roll er uitziet, staat tijdens de voorrondes van de Amsterdamse Popprijs op de eerste rij. In totaal spelen er 30 (der-tig!) jonge, lokale groepen elk gedurende twintig minuten. Er zijn geen genre-beperkingen; een blingparadijs kan plotseling omslaan in een trashfestijn, om dan alsnog over te gaan in een oase voor sfeerjunks. Dat zijn dus in totaal 600 avontuurlijke minuten. Als we dat delen door het percentage adrenaline per vierkante meter, en als we rekening houden met onafhankelijke variabelen zoals valium en xanax, dan komen we tot de volgende conclusie: het is statistisch onmogelijk dat je niet uit je dak gaat.
Je voert als laatste argument nog aan dat het leven al duur genoeg is? Bedenk dan dat de entree voor deze voorrondes slechts zes euro is. Met de huidige energieprijzen is thuisblijven dus duurder. Nog één tip: gelieve je oogkleppen af te geven aan de ingang.
Alle voorrondes:
Zaal open: 20.30 | Aanvang: 21.00 | Entree: EURO 6 (met flyer EURO 5)
Maandag 17 september | Desmet Studio's
John Doe's Revenge | Clubugly | Ermitto | Excused | Furio | Nine Yards
Dinsdag 18 september | Studio 80
The Wrong Jeremies | Black Bandit | Clemm | Stek | Collect Call from Mars | Mode Selector
Woensdag 19 september | Volta
Low Budgetarians | JINX | Moodak | KOEL | Alura | The Polaroids
Donderdag 20 september | OT301
Captain Krisp & The Pirates | Power Plant | Roodkapje & Het Blauwe Gevaar | Liquid | The Drive By Vendettas | Stella Reeves
Zaterdag 22 september
Dog Called Phenix | T.IF.T | Dr Vonk | Red over Black | Usquaire | Labcane
Halve finales:
Dinsdag 23 en woensdag 24 oktober | Paradiso (kleine zaal)
Zaal open: 20.30 | Aanvang: 21.00 | Entree: EURO 7 (met flyer EURO 6) excl. lidm.
Finale:
Zaterdag 24 november | Melkweg (the Max)
Zaal open: 20.30 | Aanvang: 21.00 | Entree: EURO 10 (met flyer EURO 9) incl. lidm.
Van repetitiehok naar Melkweg via Amsterdamse Popprijs
Lokale groepen slaan massaal valium in
Het vorige bataljon Amerikaanse punkers heeft net de aftocht geblazen, maar vanuit het westen dreigt de zoveelste Britse invasie, terwijl we vanuit het oosten elk moment kunnen worden overspoeld door de volgende tsunami terminaal hippe electro. Gelukkig organiseert stichting GRAP de Amsterdamse Popprijs om het hoofdstedelijke grondgebied bij voorbaat te verdelen onder talent van eigen bodem.