Last Night On Earth Knijpt Hard In De Sausfles

Terechte pretenties

Chris Julien, ,

Afgelopen zaterdag, de laatste van januari, was het tijd voor de derde editie van Last Night On Earth. Na in Pakhuis Wilhelmina en Bitterzoet goed in de broek te zijn gehesen, werd het concept ditmaal met succes in Studio 80 uitgerold.

Terechte pretenties

Het idee achter Last Night On Earth ligt in zekere zin voor de hand, maar heeft in diezelfde zin ook een ontegenzeglijk mondain appeal. In de eigen bewoordingen wil men 'een ervaring creëren die normaal gesproken alleen te vinden is in steden als Barcelona, Londen en Berlijn. Een sfeer die spannend en toch zorgeloos is, alsof er geen morgen is, alsof het de laatste dag op aarde is... Het concept is simpel: geen gastenlijst, geen gemixte drankjes en geen gemixte platen. Wel goedkope drankjes, gratis mixtapes en vooral veel muziek.' En gelukkig: op de avond zelf blijkt de aantrekkingskracht van het concept zijn fundamenten niet in 'hippe' clichés te zoeken, geaffecteerd of afgekeken. Integendeel, het is een oorspronkelijk en energiek event. De platen worden stiekem toch gemixt, maar onder het publiek heerst een sfeer alsof het niet al te veel uitmaakt wat er nou precies op de draaitafels ligt - als het maar overtuigend op ze afgevuurd wordt. Van de andere kant van de tafels wordt er wel degelijk muzikaal geappelleerd aan die kosmopolitische ervaring van Berlijn, Barcelona, New York... De vaste line-up die dit bij LNOE mogelijk maakt (en tevens de organisatie is), bestaat uit My Little Underground, News (SoundSystem) en de onvergetelijk genaamde David Gilmour Girls. Zij voorzien de avond van een uitzonderlijk rijke bottom line, ongeacht de verdere gegadigden. In dit geval is Kubus van de partij, een man die met menig Nederlands hiphopfenomeen heeft samengewerkt. De David Gilmour Girls beginnen (internationaal) in het publieke oog te springen met hun release 'Heavy Metal Music Magazines' op Relish. Zij openen de avond met een bevlogen dj-set, waarin de bandleden elkaar veel afwisselen en telkens hun eigen sound neerzetten achter de draaitafels. De onverwachte disco- en electro(clash)klassiekers vliegen het publiek om de oren, gecomplementeerd met raszuivere rockplaten. Over smaak valt immer te twisten, maar ondergetekende èn de rest van het publiek zijn al ruimschoots overtuigd, nog voor de gitaren en drumstellen beroerd worden. Zodra het instrumentarium dan bemand wordt, begint het gedonder in alle ernst. Een duidelijke rock 'n'rollvibe is voelbaar in de lange, meanderende nummers, en zonder waarschuwing dringt ook de associatie met Rage Against The Machine door. Vanuit meerdere windrichtingen waren de tekenen al te bekennen, en de Gilmour Girls tonen het onomwonden aan: electroclash/new-wave-revival stroomt moeiteloos door in onversneden rock. Aansluitend is het aan Kubus om het publiek, geflankeerd door vlaggen, omgekeerd kruis incluis, wat degelijke danshoeven aan te draaien. Hij heeft het charisma en enthousiasme aan zijn kant, waarmee hij in ieder geval alvast de sfeer van de avond in ere houdt. De eclectiek van zijn drum'n'bass/hiphop-set begint echter pas dividend uit te keren wanneer hij zich uiteindelijk op de echte Hollandsche hiphop toelegt. News heeft zich, in de soundsystem-uitvoering, gedurende de avond al met een paar platen gemanifesteerd en krijgt na Kubus de kans om meer neer te zetten. Electrokrakers van de eerste orde zijn het gevolg en zorgen voor een knetterend besluit van de avond. Het concept is niet zonder pretentie, maar LNOE heeft ook een frivole lustigheid die een spontaan en goedgehumeurd publiek aanspreekt, waardoor de sfeer van de avond staat als een huis. Een avond vol muzikaal vertier van diverse stijlen, en dat smaakt al met al naar meer. De conclusie moet dan ook zijn dat Last Night On Earth 'in the right place at the right time' is. Wees dus niet bang voor die Apocalyps, maar omhels hem met een drankje in de hand en een bebloede grijns op het gelaat!