Het gloednieuwe Patronaat is van een afstand niet te missen. Het gebouw is enorm en voor de duidelijkheid staat er met grote letters ‘PATRONAAT’ op. Het is niet heel duidelijk hoe deze vesting te betreden. Er zitten drie glazen deurtjes verstopt in de glazen voorgevel. Achter de eerste deur zit het café waar zich ook een klein podiumpje bevindt, de tweede deur brengt je naar de grote zaal en de derde deur is leidt naar de kleine zaal, waar vanavond het Savage garage trash festival plaatsvindt. De grote zaal ligt gedeeltelijk boven op de kleine zaal. Dat de beide zalen van het Patronaat geen geluidsoverlast van elkaar ondervinden is te danken aan een zogenaamde doos-in-doos constructie: in de foyer en in de enorme garage (waar heel wat tourbussen in passen) is goed te zien hoe de grote zaal op stevige springveren rust en nergens contact maakt met de onderliggende ruimtes. Aan de buitenkant van de grote betonnen zaal bevinden zich roodhouten trappen en wandelgangen tot aan de hoge nok van het gebouw. Van daar af kun je goed de hooggelegen kantoren inkijken, want bijna alle kantoormuren zijn van glas. De bovenste ruimtes van de Patronaat zijn gevuld met reusachtige lucht- en warmte reguleringssystemen. Werkelijk alles aan dit gebouw is imposant en voorzien van de nieuwste faciliteiten en technieken. Minpuntje is het ontbreken van spiegels in de toiletten. Qua architectuur sluit het nieuwe Patronaat goed aan bij andere onlangs verbouwde poppodia in Nederland; veel beton, bedrading en buizenstelsels zijn niet aan het oog onttrokken en bovenal: alles is zo groot, alsof het voor reuzen is gemaakt. De vriendelijke garderobemedewerkers zijn een verademing vergeleken bij de meeste andere popzalen. De foyer met garderobe is rood verlicht en stil. Het is even schrikken bij het openen van de deur van de zaal. Het agressieve kabaal van de eerste band The Normals slaat je in het gezicht. Wat een contrast. Eenmaal binnen sta je op het balkon. Meteen rechts loopt een trap naar beneden de zaal in. Onder het balkon bevindt zich de bar en daar recht tegenover is het podium. In deze simpele kubusvormige zaal lopen niet veel Haarlemmers rond vanavond. Het zijn vooral dezelfde rockers, beatniks en nozems die zo’n beetje alle garage rock&roll feestjes in de randstad afstruinen. Van de vele garagerock activiteiten van de laatste tijd (waaronder het beruchte Sleazefest van vorige week) springt de programmering van dit festival er uit. Vooral de inmiddels stokoude Andre Williams trekt veel volk. Maar de rest van de line-up mag er ook wezen. The Priests uit de VS hypnotiseren de zaal met hun pikdonkere, zich voortdurend herhalende gitaarloopjes, vol passie en ingehouden verlangen. Onze eigen masters of sleaze zZz passen op elk ruig feestje. Ze spelen een krachtige set zonder zich dit keer al te veel te verliezen in noise en space. Orgel-Daan laat hier en daar een steekje vallen, Trommel-Bjørn mept als een zenmeester door: strak en onverstoorbaar. Andre Williams valt ondanks zijn grote reputatie vies tegen. ‘The Black Godfather’ is tegenwoordig meer een vieze ouwe man. Het werkt gewoon niet meer. De vieze jongemannen van The Black Lips daarentegen werken nog uitstekend en deze snotty kerels zijn dan ook het hoogtepunt van de avond. Ze hebben het psychedelische punkgeluid uit de jaren ’60 weten te conserveren. Het is alsof ze uit een tijdmachine deze eeuw in zijn gekropen om onze podia te bevuilen met hun samenzang en golden showers. Te vies, maar te lekker! Op de bandjes toe krijgt het stoere publiek een hysterische dansmarieke act voorgeschoteld van twee majorettes op speed; The Devil Dolls. Freak out! Tijd om te switchen van omgeving. Er is namelijk ook een grote zaal, die te bereiken is via een barretje in de foyer. Een brede houten trap brengt je in de grote theaterzaal, waar vanavond het elfkoppige Boban Markovic Orkestar zijn enige show in Nederland geeft. De passie die van dit blazersgezelschap af vlamt is aanstekelijk. De warmbloedige Balkan muziek van deze Serviërs is niet minder rock&roll dan de beste band van het festival in de kleine zaal.