Vanwege het mooie weer weten slechts enkele mensen in de middag van de eerste dag de weg naar het festival te vinden. Het is uitermate rustig, wat jammer is voor de organisatie en de bands zelf, die er toch het beste van proberen te maken. Niet alle acts komen even goed uit de verf, maar het is duidelijk dat er voor een ruime opzet is gekozen, zodat er in ieder geval keus genoeg is en blijkt dat er op een breed publiek is gemikt. Zo staat er rock uit Bosnië geprogrammeerd naast r&b uit Nederland en is er ook plaats voor een half uurtje freestylen. Bij dit programmaonderdeel horen we in eerste instantie enkele Eminem-clonen, maar laten even later enkele zeer getalenteerde jongens laten horen goed met improvisatie uit de voeten te kunnen. Het publiek mag een woord noemen en de Freestyle kan beginnen. Opvallend is dat sommigen vooraf geschreven teksten gebruiken (want hoe kunnen anders de andere freestylers de tekst mee staan rappen achterop het podium?), terwijl anderen echt zoekende zijn naar het beste woord dat rijmt op ‘wolken’ (en daar soms echt niet uitkomen). De oplossing is snel gegeven: simpelweg niet je zin op wolken laten rijmen, maar het verpakken in de rest van je rap. In de avond is het iets drukker geworden en weten vooral de twee afsluitende bands een goede indruk achter te laten. C-Mon & Kypski sluit de Oude Zaal af en weet met een mix van elektronica en live instrumenten een zeer dansbare beat creëren. Hierbij wordt niets uit de weg gegaan en is er net zo goed plaats voor scratchen als voor gitaar of tegenstrijdige drumbeats, waardoor een gevarieerde geheel zorgt voor een opwindende set. Jammer is dat de band bijna van het podium gejaagd wordt door de host, die op het einde een extra song toestaat, indien we als publiek daarna wel allemaal in de andere zaal naar Kasba komen kijken. Natuurlijk beloven we dat, hoewel we even later daar net te vroeg arriveren, waardoor we dezelfde host wederom aan te moeten horen. Niets is namelijk zo hinderlijk als een host die eigenlijk niet weet wat hij wil melden en daarom maar wat door ratelt en grappig gaat proberen te doen, zonder dat werkelijk te zijn. Niet grappig, maar zeker boeiend is vervolgens de Marokkaanse band Kasba wel degelijk. Door gebruik te maken van verschillende moderne en traditionele instrumenten is het een levendige live act. De zang van zanger Sami El Ghousli komt goed tot zijn recht in de combinatie van westerse pop/rock en Marokkaanse muziek. Verder zijn er de odes aan het vandaag centraal staande Afrikaanse continent, waarbij het gebruik van trommels en andere percussie zelfs aan meer zuidelijker gelegen Afrikaanse landen doen denken. Hierdoor is Kasba een prima afsluiting van de eerste dag, waarbij de connectie wereldmuziek, westerse klanken en ook tussen Afrika en Nederland gevonden is. Een prima opzet voor nog een dag B-Connected, die hopelijk door het wederom voorspelde mooie weer niet te veel in het water zal vallen.