De frêle Canadese, die dit jaar debuteerde met de plaat ‘Let it die’, mocht voor het eerst in Paradiso spelen. Nog geen twee maanden terug speelde ze de theaterzaal plat op Bazar Curieux, met niet meer dan haar gitaar, een effectpedaaltje en natuurlijk haar wonderschone stem. Nu zou ze met band komen spelen. De vrees voor een dichtgetimmerd geluid was gelukkig ongegrond. Enigszins verbaasd komt ze het podium op: een uitverkochte zaal, dat had ze totaal niet verwacht. De aap komt even later uit de mouw. Het blijkt dat ze Rotterdam niet als Nederland beschouwt. ‘This is the first time that I’m performing in Holland’. De eigenlijke eerste keer, als gastzangeres bij het optreden van vriend Gonzales, moest ze verstek laten gaan. Een hashkoekje werd haar teveel, zo vertelt ze tijdens een van de intermezzo’s. Ze weet er de lachers op de hand mee te krijgen alswel te vertederen. Zo’n luchtig verhaaltje is een mooi contrast met haar muziek. Want wát een optreden. De niet-geringe verwachtingen konden al na vier nummers worden bijgesteld. Naar boven, wel te verstaan. Feist en haar band wisten met hun muziek een sfeer te creëeren als die een jazzclub in New Orleans op een warme, zwoele zomernacht. Met de ogen dicht laat je je meevoeren op de wind die door de liedjes heen dwaalt, gefascineerd door de Stem en de subtiele, jazzy begeleiding. Geen cent teveel, zou het Zeeuws Meisje zeggen. De wens wordt vervuld: bewaar de ruimte en de lucht, die zo kenmerkend aanwezig zijn in de liedjes op ‘Let it Die’, en laat de Stem zoveel mogelijk naar voren komen. Feist bewijst dat ze dit ook live kan, en meer. Want dat we hier met een artieste te maken hebben die zichzelf ook graag uitdaagt en verrast, bewijst ze door de manier waarop haar liedjes ten gehore worden gebracht. De kleine 40 minuten die ‘Let it Die’ beslaat, gebruiken Feist en haar band slechts als raamwerk. Het meest essentiële, de ruimte in de muziek en de wat afstandelijke Stem, blijft bewaard. Daarnaast kan naar hartelust worden geëxperimenteerd met andere harmonieëen, percussie, toegevoegde sfeergeluiden of arrangementen. Dat ze dit kan, liet ze op plaat al horen met de Bee Gees cover ‘Inside & Out’, maar live weet ze niet alleen haar eigen nummers succesvol anders te interpreteren, maar ook die van anderen. Een cover van the Kinks wordt zodanig veranderd dat het als een nummer van haarzelf klinkt, zonder afbreuk te doen aan het origineel. Dat geldt ook voor afsluiter ‘Inside & Out’. Deze wordt met de dansvloer in gedachten gespeeld, waarbij zelfs de verlegen en stijve Nederlanders voorzichtig meewiegen. Vooraan gaan een aantal landgenoten van Feist er een stuk swingender tegenaan, wat tot de nodige hilarische reacties lijdt. Het is een luchtig einde van een adembenemend optreden. Na afloop zijn de superlatieven niet van de lucht. Degenen die Feist op Bazar Curieux al zagen en de cd hebben, horen zo een Feist die weer anders klinkt. Ze weet zo zowel fans die haar wat langer kennen te verrassen, als nieuwe fans aan te trekken. Volgende keer staat ze in de grote zaal.