En zo werden wij als 3voor12 verrast door onze eigen nummer 1. Hoe kan dat? Nou, normaal gesproken verspreidt de sympathie voor een band zich gedurende een jaar over de redactie, staan we een paar keer oog in oog met zo’n band en verschijnt het ene na het andere ronkende stukje. Nu moest de liefde in stilte groeien, en dat is kennelijk gebeurd. Nation of Language is een van de bands die debuteerde in coronatijd. Een jaar voor de crisis trouwden zanger Ian en toetseniste Aidan met elkaar, en in plaats van geld voor een honeymoon vroegen ze een bijdrage voor studiotijd. Dat resulteerde in een album dat net voor de grote uitbraak uitkwam. Een flinke streep door de rekening, maar dat album viel niet dood. En dus deed Nation of Language het enige wat wel kon: een tweede album opnemen. Het resultaat is een plaat vol rijke en pakkende songs, die doet denken aan de New Yorkse creatieve piek rond 2009, toen de stad ons onder meer Grizzly Bear en Vampire Weekend gaf. Het zijn stuk voor stuk pakkende songs, met een thematische rode draad die natuurlijk alles te maken heeft met die merkwaardige ontstaansgeschiedenis: niets gaat zoals je het verwacht had.
Lees de recensie hier