ESNS16: Zij kwamen overal vandaan... (I)

In Groningen hoor je deze dagen een keur aan talen op straat

tekst Frank Hettinga en Petra Huijgen, foto's Tsjomme Dijkstra ,

We maakten een rondje door de stad en vroegen voorbijgangers wat ze naar Eurosonic brengt. Vooral veel verwondering over de statige gebouwen, halflege snackmuur en schone ramen.

Login (40) uit Macedonië
‘Ja, wat ben ik niet? Ik ben alles: manager, ticketverkoper, PR-medewerker en booker. Dat brengt mij nu voor ongeveer de tiende keer naar Groningen. Het exacte aantal weet ik het niet meer. Maar het is voor mij noodzakelijk om veel verschillende rollen te hebben. In mijn thuisland zijn veel mensen naast hun werk in de muziekindustrie ook nog crimineel. Drugsdealer ofzo, of burgemeester. Dan is het makkelijker overleven want de salarissen zijn niet zo hoog. Vanavond heb ik een speciaal drankje meegenomen: bambus. Dat is een mengsel van cola en wijn, dat drinkt iedereen in Macedonië. Als de wijn op is moet ik dus even terug om nieuwe te halen, maar voorlopig red ik het hier wel even mee. Nu ga ik weer muziek luisteren. Naar normale muziek, daar hou ik het meest van.’

Colin (29) uit Schotland
‘Eurosonic is fantastisch, want in Groot-Brittannië krijg je nauwelijks iets mee van wat er buiten het land gebeurt op muziekgebied. We zijn erg gericht op acts uit ons eigen land, en hier krijg ik de kans om in een klap van alles te ontdekken.  De woensdag is altijd een beetje de dag van een goede voorbereiding. Ik ga vooral veel bekenden ontmoeten, en pas donderdag ga ik muziek luisteren. Mijn interesse gaat vooral uit naar folkmuziek. Bands zoals Passenger, daar houd ik van. Ik heb me goed voorbereid en er lijkt keus genoeg te zijn.’

Kama (26) uit Hongarije
‘Dit is mijn eerste keer in Groningen. Ik had van vrienden al veel gehoord over het festival, en moest het nu echt een keer zelf meemaken. Wat ik heb gehoord? Dat je er kunt verdwalen bijvoorbeeld, of dat de hele stad een groot festival is. Tot nu toe blijkt dat te kloppen, al heb ik nog niet de hele stad ontdekt. Ik ben vooral in het hotel en in de coffeeshop geweest. So far so good. Voor het festival zelf heb ik nog geen plannen, ik laat mij verrassen. Zelf speel ik ook in een band: Mary Popkids. Ik hoop in de toekomst ook op Eurosonic te mogen spelen, dat zou een droom zijn die uitkomt. Dan heb ik in elk geval de stad alvast ontdekt, handig toch?’

Ryan (26) uit Engeland 
‘Momenteel vraag ik me vooral af waarom ik naar buiten ben gegaan zonder jas. Het is steenkoud hier. Ik heb net even bij The Parrots gekeken en dat was top. Over een half uur moet ik zelf spelen, ik zit in de Hooton Tennis Club. Als kleine pauze had ik even frisse lucht nodig. Toen ik voor de deur van de Spieghel stond zag ik deze snackmuur, wat is dit in vredesnaam? Het is een van de vreemdste dingen die ik ooit heb gezien. Kun je alles wat erin zit  gewoon kopen en opeten?’

Nora (24) uit Slowakije
‘Ik ben muzikant en heb hier net gespeeld. Slowaken zijn veel uitbundiger dan Nederlanders. Als we daar spelen danst en juicht het publiek, maar hier keken de mensen ons vooral ernstig aan. We begonnen aan onszelf te twijfelen. Waarom doen mensen zo?  Zijn we niet goed genoeg? Ik kom zelf pas na het derde nummer op, en bij optredens in Tsjechië en Slowakije beginnen mensen dan te klappen. Nu bleef het muisstil en keek iedereen mij met een grote frons aan. Gelukkig hoorden we na afloop dat het publiek ons goed vond. Heel apart. Afgezien daarvan bevind ik mij momenteel in een soort zevende hemel: de gebouwen hier zijn prachtig, de ramen zijn schoon en de fietsen overal maken mij dolgelukkig. Ook de mensen op straat zijn aardig: Is dit land echt? Jammer dat we hier zo kort kunnen zijn. Morgen gaan we weer terug. Veertien uur met de auto, en dan wachten het werk en de studie weer.’