The Afterveins, Noorderslag, Kelder, 17-01-2015
ESNS15: The Afterveins heeft fratsen niet nodig
Rotterdamse copycats plaatsen forse muur in kelder
Ook voor The Afterveins betekende de Popronde 2014 de doorbraak. Veel optredens leiden tot nog meer optredens en vanavond is Noorderslag de volgende stap. Helemaal overtuigen doen ze ondanks de prima muziek niet.
HET CONCERT:
DE ACT:
De drie jongens van The Afterveins uit Rotterdam hebben met hun combi van psych-rock en new wave al op veel van de grotere festivals in Nederland gestaan. Met twee gitaren en een drumstel weten ze een muur van geluid neer te zetten die ook op hun debuutplaat van vorig jaar goed te horen is. Henk Koorn van levende legendes Hallo Venray tekende voor het produceren van hun aankomende plaat. De vooruitgestuurde single belooft alleen maar goeds.
HET NUMMER:
Die nieuwe single dus, 'Wet' heet ie. Waar het eerste album af en toe wat verzandde in een gebrek aan ideeen, is de single gefocust en catchy voor hun doen. Het gitaarlijntje is heerlijk en de explosie van geluid in het ‘refrein’ is prachtig. Het heeft een The Brian Jonestown Massacre feel, met veel geduld op- en uitgebouwd als een sonisch experiment.
HET MOMENT:
Midden in een episch nummer van een minuut of tien besluit gitarist Xander van Dijck even demo’s uit te delen terwijl de rest van de band doorspeelt. Op zich een leuk idee, maar het verpest het nummer natuurlijk wel. Sowieso lijkt de focus af en toe niet helemaal aanwezig met veel missers bij alle drie.
OOK OPMERKELIJK:
The Brian Jonestown Massacre is hoorbaar dus een invloed in het geluid van de jonge Rotterdammers. Dat ze ook de side-kick van die band kopiëren is misschien een wat minder geslaagd idee. Zo’n shirtloze jongen met een tamboerijn is op zich grappig, maar na twee nummers is de lol er wel van af. Zeker als hij ook nog tijdens de nummers in de microfoon begint te schreeuwen. Focus op de muziek, want dat is uiteindelijk waar het om draait.
HET PUBLIEK:
In het begin zijn er nog behoorlijk wat mensen in de kelder, maar dat worden er wel snel minder. Op het eind is het leeg te noemen. Het groepje fans vooraan gaat er wel heerlijk op, zeker als de twee gitaristen het publiek nog even induiken in het laatste instrumentale nummer.
HET OORDEEL:
Die tierlantijntjes erbij heeft The Afterveins niet nodig. Hun lange en meeslepende nummers zijn op zichzelf, zeker als ze met meer focus worden gespeeld, meer dan voldoende om het publiek mee te krijgen. Als de single ook maar enigszins overeenkomt met de rest van de aankomende plaat dan zit het met The Afterveins wel snor.